Site icon Слушна

Хвароба Крона. Дыягностыка, лячэнне і прафілактыка

  • Валянціна Мохар

    • У аднаго чалавека з дзесяці хвароба Крона дэбютуе адразу цяжкімі ўскладненнямі. У астатніх выпадках размытасць і непастаянны характар сімптомаў паталогіі прыводзяць да таго, што чалавек можа хварэць гадамі і не здагадвацца пра няпросты дыягназ. Між тым, выбар метадаў тэрапіі і яе поспех напрамую залежаць ад таго, наколькі адказна і насцярожана чалавек ставіцца да свайго здароўя, наколькі рана ён звярнуўся па дапамогу да ўрача.

    Пра метады дыягностыкі хваробы Крона, спосабы яе лячэння, а таксама пра тое, ці можна прадухіліць развіццё паталогіі, журналіст інфармацыйнага партала Здаровыя людзі размаўляла з дацэнтамі кафедры гастраэнтэралогіі і нутрыцыялогіі Беларускай медыцынскай акадэміі паслядыпломнай адукацыі Аленай Адаменка, Вольгай Жарской, а таксама аспірантам кафедры Таццянай Сталяровай.

    Дыягностыка хваробы Крона

    Хваробу Крона «ўбачыць» па лабараторных аналізах нельга. Яны толькі ўскосна могуць паказваць на запаленчае захворванне кішэчніка і з'яўляюцца падставай для ўрача праявіць насцярожанасць у дачыненні да хваробы Крона.

     
    Алена Адаменка
    Дацэнт кафедры гастраэнтэралогіі і нутрыцыялогіі БелМАПА, к.м.н.
    Пры паражэнні кішэчніка парушаецца засваяльнасць пажыўных рэчываў. Практычна ўсе пацыенты з хваробай Крона адрозніваюцца схуднеласцю. Калі ў агульным і/або біяхімічным аналізе крыві прысутнічаюць прыкметы запаленчага працэсу, дэфіцыту вітамінаў і мінеральных рэчываў, яны ўскосна паказваюць на магчымую хваробу.
     
    Вольга Жарская
    Дацэнт кафедры гастраэнтэралогіі і нутрыцыялогіі БелМАПА, к.м.н
    «Залатога стандарту» дыягностыкі хваробы Крона не існуе. Аснова для пастаноўкі дыягназу – гэта вынікі эндаскапіі і біяпсіі. Для гэтага пацыенту з падазрэннем на хваробу Крона ў абавязковым парадку прызначаецца фібракаланаскапія. У дадатак урач заўсёды ўлічвае клінічную карціну, лабараторныя дадзеныя, анамнэз захворвання, праводзіць аналіз скаргаў пацыента.

    Лячэнне хваробы Крона

    Хвароба Крона – хранічнае запаленчае захворванне, таму пра поўнае вылячэнне гаворка, на жаль, не ідзе. Затое ўвесці хваробу ў стан працяглай рэмісіі сучаснай медыцыне цалкам па сілах. Праўда, вельмі многае тут залежыць ад самога чалавека.

     
    Вольга Жарская
    Дацэнт кафедры гастраэнтэралогіі і нутрыцыялогіі БелМАПА, к.м.н.
    Стан рэмісіі пры хваробе Крона (калі захворванне ніяк сябе не выяўляе) можа доўжыцца гадамі. Але для гэтага пацыент павінен прымаць тэрапію, якая падтрымлівае. Пастаянна. Пажыццёва. Уцягнутасць чалавека ў лячэнне, прыхільнасць тэрапіі, што праводзіцца, вельмі важныя. Калі пацыент прымае лекі да паляпшэння стану, а потым кідае, хвароба абавязкова вяртаецца абвастрэннем. Прычым яно, як правіла, працякае нашмат цяжэй.

    У залежнасці ад ступені цяжкасці захворвання выкарыстоўваюцца медыкаментозны і хірургічны метады лячэння хваробы Крона. Рашэнне аб выбары метаду лячэння прымае выключна ўрач.

    Прафілактыка ўскладненняў

    Хвароба Крона. Прафілактыка ўскладненняў

    Таццяна Сталярова
    Аспірант кафедры гастраэнтэралогіі і нутрыцыялогіі БелМАПА
    Хвароба Крона – адна з самых інвалідызуючых паталогій у гастраэнтэралогіі. Без своечасовага звароту да ўрача і своечасова пачатага лячэння яна можа прывесці да цяжкіх ускладненняў. Гэта могуць быць свішчы, стэнозы, развіццё кішачнай непраходнасці, анемія цяжкай ступені. Не выключаная перфарацыя кішэчніка (утварэнне скразной адтуліны), што, у сваю чаргу, цягне за сабой такія ўскладненні, як абсцэсы, перытаніт, сэпсіс. Без экстранага хірургічнага ўмяшання такі стан можа прывесці да гібелі чалавека. Акрамя таго, калі пацыент не атрымлівае супрацьзапаленчую тэрапію, шматкроць павялічваецца рызыка развіцця раку тонкай кішкі. Яшчэ адно грознае ўскладненне – таксічны мегакалон (распростванне складак тоўстай кішкі, пры якім яна перастае выконваць свае функцыі, і пашкоджаны ўчастак кішэчніка даводзіцца выдаляць).

    Пра тое, каб прадухіліць развіццё хваробы Крона, у прынцыпе, казаць досыць складана, пакуль дакладныя прычыны захворвання застаюцца не высветленымі. Галоўнае, лічаць эксперты, не ігнараваць любыя сімптомы нядужання і запісацца на прыём да ўрача агульнай практыкі альбо гастраэнтэролага.

    Змякчыць праявы хваробы дапамогуць:

    • адмова ад курэння;
    • прыём нестэроідных супрацьзапаленчых прэпаратаў толькі па паказаннях і па прызначэнні ўрача. Ад самалячэння любымі лекавымі прэпаратамі варта адмовіцца катэгарычна;
    • захаванне рэжыму харчавання, збалансаваны і разнастайны рацыён;
    • прафілактыка кішачных інфекцый і пераахаладжэння;
    • спакойны эмацыянальны стан, правільная рэлаксацыя. Спецыялісты адзначаюць, што нярэдка першая маніфэстацыя хваробы здараецца ў студэнтаў падчас экзаменацыйных сесій на фоне стрэсаў і нервовага ператамлення.

    Акрамя таго, ёсць дадзеныя, што грудное выкормліванне зніжае ў дзяцей рызыку запаленчых захворванняў кішэчніка, у тым ліку хваробу Крона, на 33%.

    Хвароба Крона – не прысуд. Многія пацыенты з дыягназам працягваюць весці паўнавартаснае жыццё і захоўваюць яго высокую якасць. Галоўнае – праявіць свядомасць і не заплюшчваць вочы на сімптомы нездароўя ў надзеі, што хвароба пройдзе сама па сабе. Затое пад строгім наглядам урача-гастраэнтэролага і пры выкананні ўсіх яго прызначэнняў і рэкамендацый на сімптомы хваробы сапраўды можна будзе забыцца назаўжды.

    Exit mobile version