Працягваем замацоўваць карысную інфармацыю пра здароўе, якую агучвалі ў нашых матэрыялах урачы: афтальмолагі, хірургі, псіхатэрапеўты і анкагінеколагі.
1. Ці перадаецца блізарукасць у спадчыну?
А. Вядома. Мае бацькі носяць акуляры, я нашу, і мае дзеці будуць насіць.
Б. Не. У дзіцяці можа быць ідэальны зрок, нягледзячы на блізарукасць бацькоў.
В. Блізарукасць перадаецца ў спадчыну. Але неабавязкова ў той жа ступені, што ў родных.
Адказ: В. Калі ў аднаго з бацькоў была блізарукасць, дык верагоднасць яе развіцця ў дзіцяці больш за 50%. Але ступень блізарукасці ў спадчыну не перадаецца.
Больш пра захворванне і лячэнне вачэй – тут.
2. Ці можна змясціць у бальніцу сястрынскага догляду чалавека з псіхічным расстройствам?
А. Вядома, калі пацыент у стадыі рэмісіі.
Б. Можна, яны што, не людзі?
В. Нельга, туды бяруць толькі «сардэчнікаў».
Адказ: А. Бальніцы сястрынскага догляду створаныя для догляду цяжкахворых людзей. Сюды прымаюць пацыентаў з хранічнымі захворваннямі ў стадыі рэмісіі, у тым ліку з хранічным псіхічным расстройствам.
Больш падрабязна пра тое, чым і каму могуць дапамагчы БСД, – тут.
3.Ці могуць грудныя імпланты выклікаць рак грудзей?
А. Не. Гэта ж сілікон, ён бяспечны.
Б. Вядома, могуць, гэта ж іншароднае цела – арганізм можа так на яго адрэагаваць.
В. Могуць выклікаць пухліну, але гэта не класічны рак.
Адказ: В. Зараз існуе дыягназ «імплант-асацыяваная анапластычная буйнаклетачная лімфома (BIA-ALCL)». Як правіла, захворванне ўзнікае праз 8-10 гадоў пасля ўстаноўкі імплантаў. У такім выпадку пратэзы выдаляюцца, а злучальнатканкавая капсула цалкам сячэцца. Пакуль у медыцынскай супольнасці няма дакладнага ўяўлення пра паходжанне захворвання і яго «злаякаснасць».
Падрабязна пра рэдкую лімфому ды іншыя рызыкі грудных імплантаў – тут.
4. Ці можа няўменне выказваць эмоцыі стаць прычынай артэрыяльнай гіпертэнзіі і язвы?
А. Што? Гэта ніяк не звязана, інакш у нас шмат хто быў бы гіпертонікам і язвенікам.
Б. Калі трымаць эмоцыі ў сабе, гэта можа выклікаць унутранае напружанне і псіхасаматыку.
В. Можа, але больш лёгкія парушэнні: бяссонніцу, галаўны боль.
Адказ: Б. Існуе такое эмацыянальнае расстройства, як алексітымія (з грэч. «без слоў для пачуццяў»). Гэта складанасць ва ўспрыманні і выказванні ўласных эмоцый і неразуменне пачуццяў іншых людзей. Такія пацыенты могуць скардзіцца на галаўны боль, артэрыяльную гіпертэнзію, праблемы з СКТ, бранхіяльную астму.
Падрабязна пра алексітымію і яе лячэнне – тут.
5. Ці можна не здымаць лінзы некалькі сутак?
А. Здымаць на ноч трэба абавязкова!
Б. Можна. Пра гэта пішуць самі вытворцы лінзаў.
В. Чым меней здымаеш, тым лягчэй пад лінзы адаптуюцца вочы.
Адказ: А. Нягледзячы на ўказанне некаторых вытворцаў на магчымасць шматдзённага нашэння лінзаў, здымаць лінзы на ноч важна, каб вочы аднаўляліся.
Больш падрабязна пра карэкцыю зроку – тут.
6. Ці робіцца чалавек радыеактыўным пасля прамянёвай тэрапіі пры лячэнні раку?
А. Робіцца, бо прамянёвая тэрапія не што іншае, як радыяцыя, якая прыгнятае дзяленне пухлінных клетак.
Б. Часам так, але пры гэтым чалавек бяспечны для навакольных.
В. Вядома ж, не. Гэта ж не «чарнобыльская» доза.
Адказ: Б. Пацыенты пасля прамянёвага лячэння бяспечныя для навакольных і не з'яўляюцца крыніцай выпраменьвання. Выключэнне – брахітэрапія, калі крыніца выпраменьвання імплантуецца ў пухліну на доўгі час, але і ў гэтым выпадку апраменьванне распаўсюджваецца на адлегласць не больш за 1 см.
Падрабязна аб прамянёвай тэрапіі пры анкалагічных захворваннях і іншых спосабах лячэння раку – тут.