Site icon Слушна

Ідэальны тата – шлях да адзіноты? Пра ролю таты ў жыцці дзяўчынкі (+відэа)

  • Святлана Стахоўская
    • Тата і дачка: асаблівасці выхавання дзяўчынак

    «Я жудасна тоўстая», – уздыхае юная дзяўчына з анарэксіяй, патрапіўшы ў бальніцу з-за катастрафічна малой вагі, якая пагражае яе жыццю. Хвароба запусцілася пасля таго, як тата, убачыўшы дачку, якая круціцца каля люстэрка, мімаходзь паведаміў: «Усё добра, вось толькі трэба пару лішніх кіло скінуць».

    З таго часу гэтая мэта ператварылася для падлетка ў навязлівую ідэю. Спрабуючы дамагчыся адабрэння таты, яна пачала маніякальна прыдзірліва адсочваць калорыі. Вынікам стала шпіталізацыя і цяжкая хвароба. Рэальная гісторыя нашых дзён.

    «Кожная дзяўчынка шукае сабе мужа, падобнага да таты», «Чым больш дзяўчынка вонкава падобная да таты, тым шчаслівейшай яна будзе». У народзе ходзіць мноства прыкмет пра ўзаемаадносіны таты і дачкі. Можна згаджацца ці спрачацца. Але адзін факт несумнеўны: тата – першы мужчына ў жыцці дзяўчынкі. І ад таго, як складваюцца гэтыя адносіны, залежыць многае ў яе асабістым жыцці: стаўленне да сябе, выбар мужчын. Шкада, многія таты пра гэта не думаюць. Ці проста баяцца такой адказнасці?

    Што адбываецца ва ўнутраным свеце мужчыны, калі ў яго з'яўляецца дачка? Што цягнуць за сабой гэтыя змены? Як яны адбіваюцца на ўзаемаадносінах з партнёркай? Што трэба абавязкова ведаць мужчыну, у якога з'явілася дачка?

    Пра гэта наша размова з пастаяннымі экспертамі рубрыкі «Пра што маўчаць мужчыны».

    Тата і дачка: асаблівасці выхавання дзяўчынак

    Роль отца в жизни девочки. О чём молчат мужчины

    Праверка на трываласць

    «Татачка!» – бяжыць маленькая дзяўчынка і кідаецца бацьку на шыю. З такім патокам самой шчырай любові мужчынскае сэрца мякчэе. Але ёсць небяспека: цалкам пагрузіцца ў свет стасункаў з дачкой, дзе любоў пастаянная і безумоўная. І аддаліцца ад жонкі, атрымліваць каханне ад якой трэба, прыкладаючы намаганні.

     
    Максім Пылёў
    Практыкуючы псіхолаг, гештальт-кансультант, групавы псіхатэрапеўт, праграмны кіраўнік рэабілітацыйнага цэнтра «Фенікс»
    Калі адносіны паміж мужам і жонкай трывалыя і прапрацаваныя, дык нараджэнне дзяўчынкі яшчэ больш іх умацуе і надасць пяшчоты. Калі ж у пары шмат напружання (гэтак, на жаль, часцей за ўсё бывае), дык з'яўленне дзяўчынкі можа пагоршыць канфлікты. Папа пачынае свае мужчынскія праекцыі перакладаць на дачку. Дорыць ёй любоў, называе яе «мая прынцэса», «прыгажуня». Жонка як быццам выключаецца. І на гэта рэагуе злосцю і рэўнасцю. Гэта важны момант. Бліжэй да 5-6 гадоў дзяўчынка пачне канкурэнцыю за тату. Хоча выйсці за яго замуж. Тут бацьку важна не адпрэчыць дзяўчынку, але паказаць, што ён выбірае маму. Тады ў дзіцяці захоўваецца вобраз правільных ролевых адносінаў. Калі гэты перыяд не пройдзены нармальна, у будучыні гэтая дзяўчынка будзе шукаць сабе «татачку», які будзе яе апекаваць, а не паўнавартаснага партнёра.

    Падлеткавыя складанасці. Тое, пра што не кажуць услых

    Яшчэ адзін вызначальны момант падлеткавага ўзросту – расчараванне ў таце і гатоўнасць мець стасункі з хлопцамі, шукаць свайго мужчыну. Часта татам няпроста змірыцца з адпрэчаннем і з тым, што дачку трэба «перадаць» у іншыя мужчынскія рукі.

     
    Максім Пылёў
    Практыкуючы псіхолаг, гештальт-кансультант, групавы псіхатэрапеўт, праграмны кіраўнік рэабілітацыйнага цэнтра «Фенікс»
    Тату ў гэты перыяд трэба ўсё правільна зразумець і паказаць дачцэ: «Я жывы чалавек і магу быць не ідэальным». Часта мужчыны тут здзяйсняюць памылку, спрабуючы даказаць, што тата – самы лепшы мужчына ў жыцці дачкі. У такім выпадку яна будзе асуджаная на пошук ідэальнага мужчыны, сустрэць якога ў яе мала шанцаў. Бо такіх, як тата, больш няма. Часта ёсць гісторыі пра тое, што таты робяцца вельмі жорсткімі ў адносінах да дочак менавіта ў падлеткавым узросце. Звязана гэта з тым, што дзяўчынка выспявае, у яе з'яўляюцца формы. Гэта заўважаюць таты і палохаюцца сваёй рэакцыі. Важна ўспрымаць такую сітуацыю спакойна і ісці са сваёй узрушанасцю да жанчыны, роўнай па рангу.

    Эмацыянальны кантакт. Ведаць імёны сябровак і бойфрэнда ў твар

    Тата ў жыцці дзяўчынкі павінен быць не проста намінальна. Вельмі важна здолець выбудаваць эмацыянальную блізкасць. Мужчыну часам няпроста праяўляць пачуцці, ды яшчэ такія далікатныя і так адкрыта. Але гэта тое, што жыццёва неабходна дзяўчынцы.

     
    Максім Пылёў
    Практыкуючы псіхолаг, гештальт-кансультант, групавы псіхатэрапеўт, праграмны кіраўнік рэабілітацыйнага цэнтра «Фенікс»
    Тата, які падтрымлівае і эмацыянальна стабільны, – залог таго, што жанчына ў будучым не патрапіць на псіхапата або залежнага. Ёй гэта будзе нецікава. У такой дзяўчынкі ўжо сфармаваны навык выбудоўвання блізкіх адносінаў. У тым выпадку, калі эмацыянальнай блізкасці не было, а тата быў чыста намінальна, могуць выявіцца схільнасці да адносінаў з дэструктыўнымі мужчынамі.

    А можа, правілаў няма?

     
    Аляксандр Тыманюк
    Магістр псіхалагічных навук, гештальт-тэрапеўт, супервізар Маскоўскага Гештальт Інстытута, старшыня праўлення заснавальнікаў АГА «Цвярозая Сіла» Брэста
    Ёсць такія словы: «Дзяўчынкі шукаюць заўсёды татаў ці мамаў. А натрапляюць адна на адну». Які б ні быў тата, у жыцці дзяўчынка сустрэне можа і падобнага ў чымсьці, але ўсё роўна іншага чалавека. І гэта добра, таму што гэта развіццё. Не трэба моцна старацца быць добрым татам. А гэта і не атрымаецца. Інтэлект канчаткова даспявае ўжо пасля 18 гадоў. А час, калі дзяўчынка праводзіць з татам, – перыяд пачуццёвага, цялеснага, а не сацыяльнага інтэлекту. Падмануць дзіця немагчыма. Дзеці заўсёды інтуітыўна скануюць сітуацыю. І калі, вывучыўшы разумныя парады, тата скажа «якая ты прыгожая», а сам у гэты час будзе думаць іншае, дык і спрацуе іншае. Ёсць людзі з моцнымі ўяўленнямі пра жыццё, пра тое, як трэба выхоўваць дзяцей. І звычайна за сваімі ўстаноўкамі яны не бачаць іншага. Добра было б тату займацца сабой і сваім развіццём яшчэ да нараджэння дачкі. Развіваць у сабе ўвагу, адчувальнасць, дабрыню, цярпенне, стойкасць. Для таго, каб эмацыянальны кантакт, які патрабуецца дзіцяці, адбыўся.

    Чаго дакладна рабіць нельга

    • Крытыкаваць знешнасць, жаноцкасць.
     
    Максім Пылёў
    Практыкуючы псіхолаг, гештальт-кансультант, групавы псіхатэрапеўт, праграмны кіраўнік рэабілітацыйнага цэнтра «Фенікс»
    Дзяўчынкі вельмі цяжка ўспрымаюць крытыку ад таты. Калі ён крытыкуе, дык пасля гэта вельмі моцна адбіваецца на жаночай самаацэнцы, прыняцці сябе, свайго цела, знешнасці. Далейшыя яе адносіны будуць складвацца так, што яна нармальна будзе ставіцца да таго, што мужчына крытыкуе яе. Тата, які крытыкуе, – прамы шлях да ранніх заняткаў сэксам. Такім дзяўчынкам не хапіла ад таты пацверджання сваёй жаноцкасці, значнасці. Яны пачынаюць гэта кампенсаваць праз сэкс у раннім узросце.
    • Выхоўваць як хлопчыка. Частая сітуацыя, калі мужчына хацеў сына, а нарадзілася дачка. Пры гэтым тата ўсё роўна пачынае яе муштраваць і выхоўваць з усёй строгасцю, як хлопчыка.
     
    Максім Пылёў
    Практыкуючы псіхолаг, гештальт-кансультант, групавы псіхатэрапеўт, праграмны кіраўнік рэабілітацыйнага цэнтра «Фенікс»
    У такім выпадку мужчыну трэба рэалізаваць сваю мужчынскую частку дзесьці ў іншым месцы: праз спорт, мужчынскае хобі і г.д. Для дзяўчынак такія метады выхавання не падыходзяць. Імі трэба любавацца, захапляцца і падтрымліваць эмацыянальны кантакт.
    • біць;
    • абражаць;
    • падманваць;
    • даваць пустыя надзеі.

    Такія правілы паводзінаў – агульначалавечыя. Але ў адносінах таты і дачкі набываюць асаблівы сэнс. Бо ў вялікіх і моцных мужчынскіх руках апынаецца ранімае і далікатнае, пяшчотнае жыццё. Магчыма, менавіта нараджэнне дзяўчынкі – шанц зняць блок на сапраўдныя пачуцці і страх іх праяўляць. Калі не дзеля сябе, дык хаця б дзеля свайго дзіцяці. А там, глядзіш, і спадабаецца!

    Відэа – Святлана Стахоўская, Генадзь Сукач.

    https://bel.24health.by/dze-ty-byu-20-gadou-pra-razvod-backoustva-i-novy-shlyub-vachyma-muzhchyn/

    Exit mobile version