«Магчыма, калі Чэрвень усё ж закідае снегам…» – напісала я ўчора ў аповедзе пра валёнкі. А сёння а шостай раніцы здзіўлена пазірала ў акно! Не тое каб ужо засыпала, але сапраўды, нападала свежанькага, прыкрыла дарогу. Нарэшце! Нарэшце ўжо не чорны асфальт! Атрымліваецца, жаданне пачало спраўджвацца?! І што гэта тады, як не магія слова?!
Напярэдадні калядных і навагодніх святаў усе мы знаходзімся ў чаканні цудаў. І любое супадзенне нам падаецца няйнакш як знакам з нябёсаў, праўда?! І хочацца, каб іх было пабольш, і не толькі ў навагоднюю ноч. Бо часцяком ужо стамляешся ствараць цуды сваімі рукамі. І дужа ўжо хочацца, каб хтосьці стварыў іх для цябе. Проста так. Хаця б аднойчы. Хаця б адзін. Цуд.
Думаю, многім знаёма такое: падумаеш пра штосьці ці прамовіш услых. А яно – раз! – і спраўдзілася. «Ат, супадзенне!» – адназначна скажуць скептыкі. А я вось і не сцвярджала б. Бо сапраўды веру ў тое, што словы валодаюць пэўнай магіяй. Асабліва сказаныя ў правільны час і ў правільным месцы.
Дарэчы, пра час і супадзенні. А ці здаралася ў вас такое, што як ні зірнеце на гадзіннік (любы – наручны, насценны, электронны, на мабільніку), дык часцяком бачыце адны і тыя ж лічбы?! 12.12, 19.19… У мяне ў апошнія некалькі гадоў – ужо як правіла. Але што б гэта значыла, не ведаю. Проста ўнутранае адчуванне часу ці… таксама якаясьці магія?!
А прыгадайце дзіцячае: «Раз, два, тры, ёлачка, гары!»! Ніхто ж у маленстве асабліва не задумваўся, што такую «магію» забяспечваюць дарослыя простым уключэннем гірляндаў, падачай электрычнасці.
Для дзяцей гэта была сапраўдная МАГІЯ! Як і з’яўленне на ранішніку Дзеда Мароза са Снягуркай, калі іх паклікаць услых… Ці падарункаў ад іх жа пад ялінкай у навагоднюю ноч.
Недарэмна нашы продкі склалі-занатавалі выслоўе пра тое, што слова лечыць і калечыць. Яны, набліжаныя да істот, якім пакланяліся, верылі ў магію. Як верылі ў моц ведзьмакоў, народных лекараў, што загаворвалі хваробы альбо насылалі няшчасці. А як?! Не толькі магічнымі дзеяннямі, але ж і чароўнымі словамі.
І як жа часта цяпер бывае: толькі падумаў, а яно ўжо і спраўдзілася. Прычым не толькі добрае, але і дрэннае. На жаль. Так што думкі сапраўды матэрыяльныя, а сіла ўяўлення робіць цуды. І што жаданні могуць спраўджвацца, асабіста я веру! Таму лепей спачатку добра падумаць, што менавіта ты збіраешся загадваць альбо прасіць у Сусвету.
Але напярэдадні навагодніх святаў хочацца думаць толькі пра добрае, жадаць добрае і атрымліваць тое ж у адказ! Таму прапаную вам, шаноўныя сябры, дзейнічаць у гэтым кірунку! Давайце разам узмоцнім магію Слова, акумулюем яе ў Сусвеце і атрымаем чараўніцтва ў адказ!