Дзень пралескі — гэта неафіцыйнае свята, якое адзначаецца 19 красавіка, калі першыя кветкі прабіваюцца скрозь снег. Пралеска — сімвал новага жыцця і адраджэння прыроды пасля сну. Гэтыя далікатныя і прыгожыя кветкі нясуць у сабе мноства цікавых фактаў і таямніц, якія прыцягваюць увагу батанікаў і аматараў прыроды з усяго свету.
Некаторыя з фактаў раскажам тут:
Першы факт. Лацінская назва пралескі «галянтус» (Galаnthus) паходзіць ад грэцкіх каранёў «гала» — малако і «антус» — кветка, што можна перавесці як «малочная кветка». Беласнежныя бутоны падснежнікаў і сапраўды падобныя на застылыя кроплі малака. У народзе пралеска мае мноства назваў — падснежны цюльпан, сончык, разлапушнік, бобрык, аднамесячнік, велікодны званочак.
Другі факт. Пралескі — сваякі нарцысаў. Яны належаць да аднаго і таго ж сямейства амарылісавых. Заквітае пралеск адразу пасля сходу снега, пачынальна са студзеня, і квітнее да красавіка.
Трэці факт. Найбольшая відавая разнастайнасць пралесак існуе на Каўказе. Там было знойдзена 16 відаў кветак
Чацвёрты факт. У падснежніках змяшчаецца арганічнае злучэнне галантамін, якое ўваходзіць у спіс «Жыццёва неабходных і найважнейшых лекавых прэпаратаў». Галантамін выкарыстоўваюць для лячэння рэшткавых з'яў поліяміеліту (дзіцячага спіннамазгавога паралічу), рухальных парушэнняў, звязаных з парушэннем ЦНС і іншых захворванняў.
Факт пяты. Нягледзячы на тое, што пралескі з'яўляюцца па вясне, яны здольныя вытрымаць дзесяціградусны мароз. У гэтым яму дапамагае своеасаблівы «чахол» з тонкіх валасінак.
Шосты факт. Яшчэ адзін цікавы факт аб пралесках заключаецца ў іх біялагічнай разнастайнасці. Існуе больш за 20 відаў гэтых раслін, якія адрозніваюцца формай, памерам і часам квітнення. Некаторыя з іх занесены ў Чырвоную кнігу, бо іх папуляцыі памяншаюцца з-за страты натуральных месцапражыванняў і некантралюемага збору.
Больш інфармацыі пра лекавыя расліны вы знойдзеце тут.