Што трэба ведаць пра ўзроставую макуладыстрафію (+ВІДЭА)

У 3-й гарадской клінічнай бальніцы імя Я.У.Клумава г.Мінска распачаўся цыкл навукова-папулярных лекцый, прысвечаных захворванням вачэй, прафілактыцы захворванняў, дыягностыцы і лячэнню. І дэбютаваў ён з аповеду пра ўзроставую макулярную дыстрафію. Спікерам выступіла афтальмолаг вышэйшай кваліфікацыйнай катэгорыі кабінета рэтынальнай паталогіі клінікі Майя Генадзеўна Ланская. Журналіст інфармацыйнага партала Здаровыя людзі наведала лекцыю і занатавала самыя важныя моманты, якія трэба ведаць, каб не прапусціць захворванне.

Хто ў групе рызыкі развіцця ўзроставай макуладыстрафіі?

Хвароба як правіла прыходзіць да людзей, старэйшых за 70 гадоў. Рызыка развіцця складае каля 32%. Разам з тым, у апошні час спецыялісты адзначаюць, што захворванне «маладзее», і да ўрачоў прыходзяць пацыенты ва ўзросце 45-50 гадоў, ужо з цяжкімі зменамі сятчаткі.

Немалаважную ролю адыгрывае і спадчыннасць. Калі ў бліжэйшых сваякоў былі выпадкі захворвання, рызыка развіцця ўзроставай макуладыстрафіі значна павялічваецца. Акрамя гэтага, верагоднасць паталогіі павышаецца з-за гарманальных парушэнняў, сардэчна-сасудзiстых захворванняў (атэрасклероз, артэрыяльная гіпертэнзія і інш.).

Як развіваецца захворванне?

Наша сятчатка – гэта абалонка, якая высцілае вока знутры. Яе цэнтральная частка адказвае за дакладны зрок, кантраснасць, за тое, каб мы маглі бачыць зблізку, адрозніваць колеры, чытаць і пісаць. Менавіта цэнтральная частка сятчаткі задзейнічаная ў паўсядзённым жыцці. Перыферычная частка не ўдзельнічае ў зроку, яна адказная за адчуванне прасторы. Пры ўзроставай макуладыстрафіі пашкоджваецца менавіта цэнтральная частка сятчаткі. Захворванне хранічнае і прагрэсавальнае.

Сінонімы захворвання (часам іх пішуць урачы ў заключэнні): інвалюцыйная цэнтральная харыерэтынальная дыстрафія, склератычная макуладыстрофія, узроставая макулярная дыстрафія, сенільная макулярная дыстрафія.

Узроставая макуладыстрафія бывае дзвюх формаў: сухая і вільготная. Пры першай форме захворвання хвароба часта дыягнастуецца выпадкова на аглядзе ў афтальмолага, бо на ранніх стадыях праяў можа і не быць. Разам з тым, у 10% выпадкаў яна пераходзіць у вільготную форму, якая непазбежна вядзе да страты цэнтральнага зроку.

Ці можна западозрыць хваробу самастойна?

Існуе спецыяльная сетка Амслера. У норме малюнак павінен быць выразным. Калі перад вачамі з'яўляецца пляма альбо лініі клетак скажоныя, не абавязкова па цэнтры ліста, – гэта важкая падстава звярнуцца да ўрача. Бо прыкметы могуць сведчыць пра пачатак хваробы.