Маючы тры даволі старыя яблыні і дзве досыць маладыя (з гатункамі яблыкаў «белы наліў» і «айдарэд»), мы не спраўляліся сёлета з ураджаем. Ужо і наеліся ад душы ў розным выглядзе (шарлотка стала проста дзяжурнай выпечкай!), і назапасілі, склаўшы ў скрынкі, і перапрацавалі на сушаныя, сок, у сваім соку кавалачкамі, проста пюрэ, шакаладнае пюрэ...
І «пакармілі» скрынкі для кампосту, і далі магчымасць паласавацца імі восам ды іншай ахвотнай «жыўнасці» (нават матылькі пілі сок!)... А яны так і не скончыліся. У выніку, змогшыся цалкам, пакінулі ладную колькасць вісець на зімовай яблыні. У надзеі, што камусьці яны прыдадуцца. Мо, хаця б птушкі ўпадабаюць?!
Шчыры намер пачаставаць кагосьці сакавітымі пладамі штораз сустракаў непаразуменне. Бо, здаецца, не было ніводнага знаёмага, хто б не меў такога ж проста шалёнага ўраджаю! У мяне нават нарадзіўся дзяжурны жарт. Маўляў, сёлета пытанне «Ці не трэба вам яблыкі?» ўспрымаецца як здзек!
У выніку што мы ўбачылі позняй восенню паўсюль?! Правільна! Мора яблыкаў, што засталіся вісець на галінах. Куды ні кінеш позірк – яны! Напачатку – бы святлафор: чырвоныя, жоўтыя і зялёныя. Зараз жа, пасля маразоў, найчасцей карычневыя.
Пабачыла іх – і зноў перанеслася ў думках ва ўласнае вясковае дзяцінства. Наша бабуля тады часта рабіла ўзімку са звычайных яблыкаў... марожаныя! Іх спецыяльна выносілі ў гаспадарчую пабудову, дзе закапвалі ў сена. Некалькі марозных сутак – і ў хату ўносіліся замест, скажам, зялёных яблыкаў карычневыя.
У мяне і зараз перад вачыма тыя плады. Здзярэш з іх скурку, якая рабілася тонкай-тонкай, а пад ёй такая сакавітая мякаць! Ну так ужо смачна! Вядома ж, напачатку яблыкі добра грэлі. Але мы з братам часцяком не маглі дачакацца заканчэння працэсу «сугрэву» і елі іх халоднымі.
І раптам мне так захацелася марожаных яблыкаў са свайго дзяцінства! Цікава, а тыя, што засталіся на дрэве... Яны будуць гэткімі ж на смак?! Эх, толькі ніхто ў бліжэйшы час па такім надвор’і на дачу не збіраецца... Вось і вырашылі мы назапашаныя зялёныя яблыкі спецыяльна памарозіць, склаўшы іх у каструлю з накрыўкай і вынесшы на адкрытую лоджыю. Сёння абавязкова пастараемся гэтак зрабіць!
Вядома ж, пры сучасных тэхналогіях можна замарозіць яблыкі і цэлымі, і долькамі ў лядоўні. Але... хочацца менавіта натуральным чынам гэта зрабіць. Цікава, а ці ж ёсць ад марожаных пладоў карысць? Вырашыла скарыстацца адной з пошукавых сістэм інтэрнэту.
І першае, на што патрапілі вочы... Маўляў, ёсць у англійскай і кітайскай мовах прыказка, якая перакладаецца прыкладна так: «Хто яблык у дзень з’ядае, той у доктара не бывае». Але гэта – так, пра ўсе плады. А канкрэтна пра марожаныя яблыкі – што ў іх застаецца да 90% карысных рэчываў у параўнанні з прадуктам да апрацоўкі.
Так што будзем цяпер разнастаіць наша яблычнае «меню»! Чаго і вам жадаем...