Як не звар’яцець у першым дэкрэце. 8 лайфхакаў

Для таго, каб пачувацца больш упэўнена, раю яшчэ падчас цяжарнасці пачытаць кнігі пра малышоў на ўсе выпадкі жыцця. Штосьці лёгкае, што можна лёгка запомніць. Мне, напрыклад, прыйшлася да душы кніга Уільяма і Марты Сірс «У чаканні малыша». Там апісаныя ўсе самыя распаўсюджаныя моманты ў доглядзе дзіцяці. Нават калі здаецца, што на першы погляд інфармацыя зараз карысці не мае, гэтыя веды дазваляюць быць больш спакойнай, у патрэбны момант яны ўсплываюць у галаве. З непасільным грузам адказнасці дапамагае таксама спраўляцца кніга Ганны Быкавай «Лянівая мама», «Тайная апора» Людмілы Петраноўскай, «Кіраўніцтва для Фрэкен Бок» Андрэя Курпатава ды іншыя.

Падрыхтавацца да дэкрэту па вялікім рахунку немагчыма. Вы не ведаеце, як ваш арганізм зрэагуе на стрэс, якім будзе ваш малыш. Настройцеся на тое, што спланаваць штосьці амаль немагчыма. Гэта трэба адразу прыняць і быць гнуткай. Сёння малыш прачнуўся а шостай раніцы, а заўтра – а дзясятай. Адпаведна, увесь графік кармленняў і прагулак ссоўваецца. Сёння ён дабрадушна гуляе на дыванку. А заўтра ўвесь дзень не злазіць з рук так, што нават памыцца часу няма. Так што будаваць вялікія планы бессэнсоўна. А вось асноўнае правіла мамаў пра тое, што трэба адпачываць тады, калі адпачывае дзіця, – працуе. Калі ва ўмовах недасыпання і маральных перагрузак вы кідаецеся перарабляць усе хатнія справы, пакуль малыш спіць, нервовы зрыў з часам гарантаваны. Няхай ужо лепей падлога не будзе вымытая, але мама будзе адпачыўшай і спакойнай. У рэшце рэшт, гэта нават пытанне бяспекі дзіцяці.

Па першым часе пасля нараджэння дзіцяці жывеш у пэўным шоку. Жыццё тваё кардынальна мяняецца, да гэтага трэба яшчэ прывыкнуць. Стаяць на кухні часу няма абсалютна. Але добрае харчаванне як ніколі неабходнае. Мне дапамагло тое, што я загрузіла халадзільнік гатовымі паўфабрыкатамі: хатняй замарожанай ежай, якую можна проста дастаць з халадзільніка, размарозіць і адправіць у мікрахвалёўку або мультыварку. Літаральна парцыённа булёны, катлеты. Гэта вельмі эканоміць час, нервы. І, у рэшце рэшт, ты разумееш, што не застанешся галоднай, нават калі малыш капрызіць і часу зусім няма. А наогул, у гэтым плане вельмі зручныя разнастайныя сэрвісы для набыцця ежы і розных дзіцячых прадуктаў (і падгузнікаў, і дзіцячага харчавання, і касметыкі, і цацак, і інш.) анлайн. Рэкамендую іх вывучыць і выбраць тыя, якія больш да душы. Вельмі спрашчае жыццё мамы ў дэкрэце.

Як правіла, у асяроддзі заўсёды ёсць некалькі знаёмых, хто з задавальненнем мог бы дапамагчы. Гэта могуць быць таксама і сваякі. Аднак звычайныя просьбы аб дапамозе часцей за ўсё заканчваюцца тым, што вы проста разам п'яце чай на кухні, у той час як справы застаюцца на месцы. Таму я зразумела, што прасіць аб дапамозе трэба адрасна: «Дапамажыце, калі ласка, прыбраць у кватэры. Дапамажыце прыгатаваць вячэру». І г.д. Трохі нязвыкла для нас, але гэта вось і ёсць самая сапраўдная дапамога, якая робіць жыццё мамы ў дэкрэце прасцей.

Штовечар я пакідаю сына з мужам і іду ў душ хаця б на паўгадзіны, а то і гадзіну. Мне важна адцягнуць увагу ад клопатаў і прысвяціць гэты час толькі сабе. Калі ёсць магчымасць выйсці прагуляцца адной, схадзіць на манікюр ці проста ў цішыні папіць гарбаты, гэта вельмі дапамагае папаўняць сілы. Ведаю, што некаторыя знаходзяць час на хобі: пачынаюць вязаць, шыць дзіцячыя рэчы. Мяне захапляе чытанне. Яно разбівае ілюзію «дня сурка». Аддаю перавагу ў гэты перыяд кароткім гумарыстычным апавяданням. Напрыклад, сучаснага аўтара Славы Сэ. Вельмі ўзнімаюць настрой.

Вельмі добра яшчэ падчас цяжарнасці ўступаць у разнастайныя групы для матуляў. Як правіла, у іх заўсёды знойдзецца хтосьці, хто жыве непадалёк. І тады можна разам гуляць, хадзіць адно да аднаго ў госці. Стасункі з сяброўкамі заўсёды дзейнічаюць дабратворна. Да таго, ж заўсёды знойдзецца хтосьці, хто любіць павазіцца з малым. Маме можна трохі расслабіцца.

Калі ў вас ёсць тэлефон участковага педыятра або медсястры, гэта вялікая ўдача. Бо так вы здымаеце з сябе вялікую частку напружання, асабліва спачатку, калі не зразумела яшчэ, ці ўсё ў парадку з дзіцем і ці ўсё я раблю правільна.

Раней я не паспявала заўважаць, як змяняюць адна адну поры года. Зараз падчас штодзённых шпацыраў магу назіраць за прыродай, слухаць музыку, заўважаць людзей вакол. Дома можна разам маляваць (зараз вялікі выбар пальчыкавых фарбаў, якія можна нават аблізваць), прытанцоўваць з малым на руках, збіраць «зімовыя», «восеньскія», «летнія», «вясновыя» скрыначкі на памяць, складаць фотоальбом... Калі не думаць увесь час толькі пра бытавыя клопаты і дазволіць сабе трохі пабыць дзіцем самому, можна атрымаць шмат задавальнення, назіраючы, як расце малыш, выбіраючы цікавыя гульні разам, плануючы сумесныя карысныя заняткі. Напрыклад, мы разам ходзім у басейн у невялікую групу з 4 месяцаў. Шмат прыемных эмоцый і сапраўдны рэлакс.