Іншыя ж назвы гэтага дня – «сусветныя бабіны імяніны», «бабіна свята» і нават… «бабіна выць»!
Чаму?! Ды таму, што з самай раніцы жанчынам раілі… добра паплакаць. І тым самым – пазбавіць сябе і сваё сямейства ад далейшых бедаў, суму, непрыемнасцяў. Нават калі нагоды плакацца быццам бы і няма… А ўжо калі ёсць… Такі вось своеасаблівы абярэг.
Плюс існавала меркаванне, што калі ў гэты дзень жанчына наплачацца «ўдосталь», дык цэлы год у яе без слёз пройдзе.
Якое з традыцыйных сардэчных пажаданняў сустракаецца даволі часта?! «Каб поруч з вамі заўсёды крочылі Надзея, Вера і Любоў». Шчыра і ўзнёсла, праўда?! І вельмі-вельмі неабходна нам усім такое апякунства, суправаджэнне па жыцці. Без яго сапраўды – нікуды…
Але, нягледзячы на такое душэўнае свята, дзень 30-га верасня ў народным календары лічыцца… небяспечным і нешчаслівым. Ці то з-за пакутніцкай смерці святых, ці то з-за традыцыі плакаць. Але як ёсць, так ёсць.
І ўсё ж ніхто не замінае, адплакаўшы, адсвяткаваць уласныя імяніны. Бо калісьці надзвычай папулярнымі былі гэтыя імёны – Надзея, Вера, Любоў, Сафія. І вельмі цікава было б зараз падлічыць хаця б прыкладна: а колькі жанчын сёння – імянінніцы?! А ў вашым асяроддзі ёсць такія?! Не забудзьцеся іх павіншаваць! 🙂
Па народных прыкметах нашых продкаў у гэты дзень звычайна халодна і дажджліва. Зрэшты, нічога дзіўнага: апошні дзень верасня. Першая хваля бабінага лета (калі пашанцуе) прайшла ўжо, а другую па-ранейшаму чакаем у кастрычніку (вельмі хочацца!). А тым часам начныя ды ранішнія замарзкі звычайна ў гэты час робяцца не такімі ўжо і рэдкімі…
Між іншым, калі 30 верасня ідзе дождж, дык чакаецца ранняя вясна. А калі ў гэты дзень жураўлі паляцяць у цёплыя краіны (хаця веча-то іх жураўлінае вунь калі было!), дык на Пакроў чакалі ўжо не замаразкаў, а марозу!
І таксама па даўнейшай традыцыі хто сватаўся на Веру, Надзею і Любоў, той вяселле традыцыйна гуляў на Пакроў! А каму ўжо не пашанцавала… Памятаеце?! «Праходзіць Пакрова – раве дзеўка, бы карова».
Але да Пакрову яшчэ ёсць час, каб згаварыцца, пасватацца ды падрыхтавацца да вяселля! 🙂 Калі браць па ўвагу спрадвечныя традыцыі беларусаў…
А вось на Веру, Надзею і Любоў браць шлюб заўсёды лічылася дрэннай прыкметай. Як і ладзіць шумныя гулянкі, спажываць шмат спіртнога, прыбірацца ў хаце, сварыцца… Майце на ўвазе, калі думаеце святкаваць імяніны!
Затое наведваць храм і маліцца, звяртацца да святых, прасіць у іх здароўя сваім блізкім, дабрабыту сям’і лічыцца добрай традыцыяй сярод вернікаў у гэты дзень.
А заўтра мы ўжо сустракаем іншае свята. У чымсьці неадназначнае, але пры правільным падыходзе дык цалкам, прабачце за таўталогію, святочнае свята. Дзень пажылых, альбо Дзень сталых.
І калі 1-га кастрычніка проста аказваць знакі ўвагі людзям ва ўзросце – запрашаць у калектывы, дзе працавалі, уручаць кветкі, падарункі, грашовую дапамогу, наладжваць салодкія сталы, канцэрты… Дык чаму б і не?!
Як кажуць, усе рана ці позна будуць пенсіянерамі, выйдуць на заслужаны адпачынак. І як ставіліся ў маладым узросце да сталых, такое стаўленне і да сябе кожны атрымае.
Шкада, што зараз многія маладыя начальнікі гэтага не разумеюць. Яны думаюць, што заўсёды будуць маладымі. Альбо што яны такія асаблівыя, што іх і пасля будуць ушаноўваць… падначаленыя. Але часцяком назіраем мы ўсё той жа закон ці эфект бумеранга…
Таму лепей усё ж паважліва ставіцца да тых, хто зараз знаходзіцца на заслужаным адпачынку. І не толькі адзін раз на год, у свята сталых, а пастаянна. І я ведаю такія калектывы на Чэрвеньшчыне, якія сапраўды можна паставіць у прыклад. Але пералічваць не буду. А то раптам каго не назаву – пойдуць крыўды. 🙂 Дык няхай гэта будзе нагодай для роздуму… Для ўсіх.
Падпісвайцеся на наш канал у Telegram, групы ў Facebook, «УКантакце», у «Аднакласніках» – і будзьце ў курсе свежых навінаў! Толькі цікавыя відэа на нашым канале YouTube, далучайцеся!