Слушна — Сям'я — Адносiны — 5 прычын, чаму мужчына ляжыць на канапе і нічога не хоча

18.05.2018

5 прычын, чаму мужчына ляжыць на канапе і нічога не хоча

Адносiны

0 45

Аўтар:

Святлана Стахоўская

Памер шрыфта:

У мужа знікла цікавасць да актыўнага жыцця, ён перастаў імкнуцца да чаго-небудзь, а яго ўлюбёны вольны час – ляжаць на канапе, сядзець за камп'ютарам ці глядзець тэлевізар.

З такім запытам прадстаўніцы прыгожай паловы звяртаюцца да псіхолагаў ўсё часцей. У чым прычына такіх паводзінаў і што рабіць?

Разбіраемся з Аляксандрам Тыманюком, магістрам псіхалагічных навук, гештальт-тэрапеўтам, супервізарам Маскоўскага Гештальт Інстытута, старшынёй праўлення заснавальнікаў АГА «Цвярозая Сіла» Брэста.

Прычыны ляноты у мужчын

1. Прыклад з сям'і

Калі хлопчык з дзяцінства бачыць такія паводзіны, то пераймае іх, успрымае як узор.

Аляксандр Тыманюк

Магістр псіхалагічных навук, гештальт-тэрапеўт, супервізар Маскоўскага Гештальт Інстытута

Дзед ляжаў, бацька ляжаў, і я ляжу. Пераемнасць пакаленняў. Такіх сем'яў шмат. Ёсць такія, якія глядзяць тэлевізар. У лепшым выпадку чытаюць кнігі. Існуюць і тыя, хто ляжаць побач, але кожны ў інтэрнэце са свайго тэлефона.

2. Звышклопат жанчыны

Часта жанчына наракае: «Вось калі пазнаёміліся, ён быў зусім іншым. А цяпер стаў амёбай». Адказ на гэта: даклапацілася.

У многіх беларускіх сем'ях муж лічыцца яшчэ адным дзіцём жонкі. Ён не можа не тое што сам прыгатаваць сабе паесці, але і разагрэць гатовае. Ежа абавязкова павінна быць пастаўлена на стол, а раніца пачынаецца з пытанняў: «Дзе мае шкарпэткі і кашуля?»

У народзе кажуць: усе тыя справы, якія жанчына ўзвальвае на сябе ў надзеі дагадзіць мужу, у выніку цаніцца не будуць. Вось як пачнеш кожны дзень стрэлкі на штанах яму напрасоўваць, так усё жыццё за гэтым заняткам і правядзеш.Не будзеш гэтага рабіць - выдатна сам здолее. Што думаюць на гэты конт сучасныя псіхолагі?

Аляксандр Тыманюк

Магістр псіхалагічных навук, гештальт-тэрапеўт, супервізар Маскоўскага Гештальт Інстытута

Жанчына паступова ўзяла на сябе мужчынскую адказнасць. Вось і мае вынік. Жанчыны могуць казаць: хачу, каб табе было лепш. На табе і гэта, і тое. І пакрываюць коўдрай клопату. Мужчыну гэтага не трэба. На самай справе ён чалавек суровага складу. Я думаю, усё сітуатыўна, жорсткага падзелу няма. Кожны дзень бывае па-рознаму. Калі іншы чалавек каштоўны, то можна, разумеючы, што ён стаміўся, прыгатаваць яму вячэру. Ну, а калі вячэры няма, то, калі мужчына прагаладаецца, хутка самастойна зразумее, што паесці. Гэта ўжо дамоўленасць пра сумеснае пражыванне. Многія мужчыны гатуюць самі. Яны любяць гэта, у іх атрымліваецца. Добра, калі клопат ідзе ад кахання. Калі пачынаюцца догмы «жанчына павінна» або «мужчына павінен», на гэтым адразу жыццё заканчваецца. Пакуль жонка гатовая так даглядаць, яе мужу неабходна цаніць гэта шчасце і дзякаваць. А такое бывае рэдка. Хутчэй успрымаецца як належнае. Тады жанчыне варта задумацца, ці трэба рабіць тое, за што няма падзякі. Бо я магу гэта ацаніць толькі тады, калі сам у дачыненні да іншага раблю такі ж учынак. А мы вядзем гаворку як быццам пра маленькага сынка, які займеў звычку, каб яму ўсё падавалі. А чаму? На самай справе ці цар ён? Або проста чалавек, які лічыць, што ўсе вакол яго павінны танчыць? Думаю, гэта шмат у чым нават пра знявагу. Калі такое абслугоўванне становіцца патрабаваннем, то варта паглядзець на гэтага мужчыну і задаць сабе пытанне, ці настолькі важна задавальненне яго патрэбаў. Той, хто ляжыць на канапе, прывык аддаваць каманды, якія павінны быць выкананы кімсьці іншым. Складана суіснаваць з такім чалавекам. Усё роўна, мужчына гэта ці жанчына.

3. Райскае багацце

Для кагосьці магчымасці вялікага выбару – дабро, а для іншых – верная пагібель. Сёння не ўстаючы з канапы можна замовіць на дом што заўгодна: ад ежы да паслуг па ўборцы. Па кліку мышы можна пагутарыць з жанчынай на любы густ, прычым яе нават заваёўваць не трэба. Багацце інфармацыі: чытай што хочаш, глядзі што хочаш, вер у што хочаш.

Аляксандр Тыманюк

Магістр псіхалагічных навук, гештальт-тэрапеўт, супервізар Маскоўскага Гештальт Інстытута

Наяўнасць такой колькасці паслуг, з аднаго боку, добра, з іншага – рабіць нічога не трэба. Застаецца толькі прылегчы. Што мужчына і робіць. Зноў жа піва. Як расслабіцца? Думаць доўга не трэба. Вось табе канапа, вось табе пеністае. Моманты памкненняў дастаюцца тым, хто надае гэтаму ўвагу. Чалавек шмат у чым стараецца ісці па шляху найменшага супраціўлення. Па прыступках уніз заўсёды лягчэй. Уверх цяжэй. Таму так: коціцца, коціцца, коціцца. Пакаціўся на канапу. Дзень-другі паляжаў, а там ужо і ўставаць цяжка. Цягліцы, якія раней працавалі, перастаюць працаваць. Інтэлект таксама застывае: не трэба думаць, як развіваць, удасканальваць, перарабляць. Залез у інтэрнэт – усё ёсць. «Цягліцы» інтэлекту атрафіруюцца, як і душы. Такіх сітуацый, як пераадоленне ( «душа абавязана працаваць і дзень, і ноч»), становіцца менш, таму што асэнсоўваць самастойна амаль не трэба. Усюды ёсць гатовыя адказы. І калі я спажываю ўсё гатовае, то паступова станаўлюся яго рабом. Нагадвае «Вечары на хутары ля Дзіканькі». Адкрыў рот - варэнікі самі туды скачуць. Так і цяпер. Прыкладна той жа вобраз чалавека на канапе з вялікім жыватом. Рот адкрыў і хоча, каб яму туды само ўсё ўлятала. Ёсць добры фільм «Ідыёкратыя», рэкамендую яго ўсім паглядзець. Там пра той свет, які паступова тупее.

Аляксандр Тыманюк

Магістр псіхалагічных навук, гештальт-тэрапеўт, супервізар Маскоўскага Гештальт Інстытута

Ёсць такія формы супраціўлення, як узяць і легчы. Або выпіць піва. Мужчына кажа: «Мне дрэнна. Я не магу нічога рабіць. Я стаміўся». Ужыванне алкаголю – гэта, з аднаго боку, паслабленне, а з другога - мужчына знаходзіцца ў сваім піўным свеце і ўсе прэтэнзіі жонкі успрымае як быццам за шклом. «Ай, кажы, што хочаш, мне і так нармальна». Узяў і закрыўся. Гэта і ёсць форма супраціўлення: аўтадэструктыўных агрэсіўных паводзін.

Аляксандр Тыманюк

Магістр псіхалагічных навук, гештальт-тэрапеўт, супервізар Маскоўскага Гештальт Інстытута

Мужчына – дасягатар. Пра што маўчаць мужчыны? Вось менавіта, што яны маўчаць. Слова мужчыны ёсць дзеянне. Ва ўсе часы ён займаўся прыкладна адным і тым жа: дзейнічаў па-за. Гандаль з заморскімі гасцямі, заваёўванне тэрыторыі, ахова межаў, навуковыя адкрыцці ... Калі ў мужчыны ёсць гэты шлях, тады ён фарміруецца як носьбіт валявога намагання. Тады крышталізуецца і яго ўнутраны стрыжань - здабытчыка, мысляра. Але ўсё гэта заўсёды адбываецца ў дзеянні. І чым часцей і больш старанна я працую, тым мацнейшы мой стрыжань. А калі ўсё тут і ў зоне даступнасці, мне няма куды хадзіць, няма пра што думаць, тады і махнуў на ўсё рукой. На самай справе характар фарміруецца не толькі ў радасці, але і ў пераадоленні нягод.

Аляксандр Тыманюк

Магістр псіхалагічных навук, гештальт-тэрапеўт, супервізар Маскоўскага Гештальт Інстытута

Многія жанчыны пачынаюць «паміраць» разам. Гэта ж сумная гісторыя. «Ляжачыя» сем'і вакол аднаго чалавека. Прычым відаць, што ён ляжыць ужо не першы год. Але чаканні ад яго застаюцца тыя ж. А чалавек ужо не можа рабіць тое, што раней. Жанчына вакол яго ходзіць, круціцца, а ён ужо ўсё – расцягнула, як ката. Нікуды не хоча. Што рабіць? Вусны нафарбавала, сумачку сабрала – і ў кіно. Пакушала добра, пайшла да сябровак. Пачала сябе даглядаць. Узгадала свае інтарэсы. Чым хутчэй яна гэта зробіць, тым лепш. Па-першае, для яе. Таму што невядома, ці ўстане гэты чалавек. Па-другое, для яго. Калі побач нехта пачынае жыць сваім жыццём, тады і мужчына пачынае пытацца: «А куды ты пайшла? А што ты робіш? А што ў цябе там?» Калі чалавек побач працягвае дзейнічаць адпаведна свайму светапогляду, то тады іншаму дастаецца яго ступень адказнасці. Ці ён устае. Ці ён проста застанецца ў гэтай ляжачай адзіноце. Галоўнае – не легчы побач. І не пакласці сваё жыццё на гэта.

Выкарыстоўвайце негатыўную матывацыю.

Станоўчая матывацыя – гэта наяўнасць мэты, перспектывы. Калі мы хочам нешта атрымаць і дзейнічаем дзеля гэтага. У выпадку з ляжачым мужчынам яна ўжо не працуе. Тады патрэбна матывацыя са знакам мінус: голад, холад, адзінота. Не падносіць ежу, не праць рэчы, не мяняць пасцельную бялізну і г. д. Ён павінен сам захацець паварушыцца.

Прыглядайцеся на этапе выбару.

Аляксандр Тыманюк

Магістр псіхалагічных навук, гештальт-тэрапеўт, супервізар Маскоўскага Гештальт Інстытута

Калі вы хочаце паўнаты жыцця, важна ўсё ж такі заўважаць, да чаго чалавек імкнецца яшчэ ў самым пачатку адносін. У многіх мужчын, хлопчыкаў, юнакоў мара – легчы. «Навошта табе грошы зарабляць?» - «А я зараблю-зараблю, каб потым нічога не рабіць». Гэта павінна насцярожыць. У мужчыны ў першую чаргу самалёты, а дзяўчаты потым. Не кажу ўжо пра канапу. Яна толькі для таго, каб, калі ты выбіўся з сіл, адаспацца і далей ісці. Глядзіце на таго, з кім вы сустракаецеся. Калі ў 15, 20, 25 гадоў зона цікавасці вашага выбранніка абмежаваная півам, інтэрнэтам, канапай, вы будзеце гэта мець і ў 30. Яшчэ і памножанае на два. Так, ён пакуль яшчэ цікавы. Сустракацца можна. Але звязваць жыццё не рэкамендую.

пра што маўчаць мужчыны37

псіхалагічная падтрымка75

Матэрыялы на сайце slushna.by носяць інфармацыйны характар і прызначаныя для адукацыйных мэтаў. Інфармацыя не павінна выкарыстоўвацца ў якасці медыцынскіх рэкамендацый. Ставіць дыягназ і прызначае лячэнне толькі ваш урач. Рэдакцыя сайта не нясе адказнасці за магчымыя негатыўныя наступствы, якія ўзніклі ў выніку выкарыстання інфармацыі, размешчанай на сайце slushna.by