Дару ў кут, каб стаяў як прут”*
Пра мёртвага альбо добра, альбо ніяк. Гэта грубае параўнанне будзе дарэчы, калі гаворка ідзе пра праблемы з мужчынскай патэнцыяй.
Глебу з-пад ног нават у самых трывалых і брутальных слова «імпатэнцыя» выбівае яшчэ горш за хук справа. Вінаватыя ў гэтым стэрэатыпы ў дачыненні да палавой ўсемагутнасці як галоўнага ідэнтыфікатара мужчынскага самаўспрымання. Яны настолькі моцныя, што нават пра мізэрныя непаладкі ніжэй пояса мужчыны не хочуць прызнавацца нават самім сабе.
Але маўчанне ў дадзеным выпадку не роўнае золату. Сучасная медыцына сцвярджае: безнадзейных выпадкаў мужчынскага палавога бяссілля практычна няма.
Ліквідаваць эрэктыльную дысфункцыю, каб атрымліваць задавальненне ад паўнавартаснага сэксу, можа кожны мужчына, які сутыкнуўся з праблемай. Галоўнае, ведаць, што для гэтага рабіць. А яшчэ лепш: ведаць, якія меры прыняць, каб функцыянальны збой не адбыўся ў прынцыпе.
Пра што маўчаць мужчыны?
Ва ўсім свеце слова «імпатэнцыя» даўно прызнанае анахранізмам, вызначэннем, якое не ў поўнай меры адлюстроўвае сутнасць праблемы і мае відавочны негатыўны падтэкст.
Няздольнасць пачаць, падтрымліваць альбо скончыць палавы акт з-за адсутнасці эрэкцыі ў наш час вызначаецца паняццем эрэктыльная дысфункцыя. Яго межы настолькі шырокія, што змяшчаюць у сабе як адзінкавае фіяска, так і расстройства, што патрабуе асаблівай тактыкі лячэння. А галоўнае, у процівагу «імпатэнцыі», яно не адымае ў мужчыны надзею. Наадварот, падкрэслівае: функцыя ёсць, але з-за нейкіх прычын дала збой, што можа быць падставай для звароту да спецыяліста.
Па апошніх даных СААЗ, у свеце ад эрэктыльнай дысфункцыі рознай ступені выяўленасці пакутуюць каля 150 мільёнаў мужчын.
Пры гэтым можна прасачыць выразную штогадовую тэндэнцыю да росту іх колькасці. Калі пусціць гэта на самацёк, ужо праз 20 гадоў лічба павялічыцца прынамсі ўдвая і дасягне 320-330 мільёнаў чалавек.
У Беларусі праблемы з патэнцыяй мае практычна кожны 10-ы мужчына рэпрадуктыўнага ўзросту, г.зн. не старэйшы за 50 гадоў, — прыкладна 300 тысяч чалавек.
Але толькі 60 тысяч (па самых аптымістычных падліках) звяртаюцца па дапамогу да спецыяліста!
Што робяць астатнія? Моўчкі хаваюць галаву ў пясок? Той самы выпадак, калі суровая мужчынская вытрымка працуе супраць саміх мужчын.
Колькасць не мае значэння
Любога мужчыну хоць раз у жыцці хвалявала пытанне: наколькі насычаным і інтэнсіўным павінна быць сэксуальнае жыццё, каб нават ценю сумнення не ўзнікла ў яго мужчынскай прыдатнасці.
Дагэтуль папулярны забабон: усе праблемы ў ложку — з галавы. Пераўзбудзіўся; перахваляваўся; месца не тое, партнёрка не тая і, шчыра кажучы, не так ужо хацелася ... Колькасць апраўданняў расце прама прапарцыянальна колькасці няўдалых палавых актаў.
Між тым, навукоўцы даказалі, што сярод фактараў, якія прыводзяць да эрэктыльнай дысфункцыі, на долю псіхалагічных прыпадае ўсяго 20-25%, а астатнія 75-80% маюць арганічны характар, гэта значыць справакаваныя збоямі і непаладкамі ў рабоце іншых органаў і сістэм мужчыны.
Прычыны эрэктыльнай дысфункцыі
1. Узрост
Безумоўна, у першую чаргу эрэктыльная дысфункцыя — праблема ўзрост-асацыяваная. Чым старэйшы мужчына, тым больш верагоднасць мець цяжкасці ў сэксе. Аднак, нават у такім празрыстым, здавалася б, пытанні, як натуральнае старэнне, калі зніжаецца ўзровень мужчынскіх палавых гармонаў і адбываецца паступовае згасанне ў тым ліку лібіда і патэнцыі, не ўсё так адназначна.
Даследаванне навукоўцаў Масачусецкага ўніверсітэта паказала, што 28% мужчын ва ўзросце ад 30 да 40 гадоў ужо маюць тыя ці іншыя праблемы з патэнцыяй; сярод мужчын старэйшых за 40 гадоў іх колькасць перавышае 40%; кожны другі мужчына старэйшы за 50 гадоў ведае, што такое пастаяннае або эпізадычнае палавое бяссілле. Відавочна, што гаворка ідзе зусім не пра той узрост, калі адсутнасць эрэкцыі можа ўспрымацца як належнае.
Даўно вядома, што пашпартны ўзрост не заўсёды прамое адлюстраванне біялагічнага. Захаванасць здароўя і падаўжэнне маладосці шмат у чым вызначае лад жыцця, якога прытрымліваецца мужчына. Адсюль другая прычына:
2. Лад жыцця і звычкі
На працягу ўсёй гісторыі чалавецтва мужчына выконвае нялёгкую ролю важака, “здабытчыка маманта”. І хоць у сучасным свеце ўмовы «палявання» даўно змяніліся, прыстасавацца да іх змаглі далёка не ўсе. А таму запэўніванні андролагаў у тым, што кожны мужчына ад прыроды мае выдатны сэксуальны патэнцыял, — так званы 15-кратны запас трываласці, — здаюцца нерэальнымі і фантастычнымі. Тут бы трываласці на адзін заход хапіла, на 2-3 — ужо падобна геройству. Між тым толькі здольнасць мужчыны задаволіць некалькіх жанчын за раз дапамагала чалавецтву выжыць у самыя складаныя перыяды эвалюцыйнага развіцця.
Нерацыянальнае, незбалансаванае харчаванне, маларухомы лад жыцця, шкодныя звычкі, пастаянны стрэс і нервовае напружанне — усё гэта незаўважна, але мэтанакіравана знішчае мужчынскую сілу. У выніку пагоня за лідарствам у сацыяльнай, прафесійнай сферы і матэрыяльным дабрабытам становіцца лаўкай запасных ля шлюбнага ложка.
Натуральна, мужчыне, які клапоціцца пра сваё здароўе, давядзецца зрабіць яшчэ адзін выбар: альбо шчаслівае сэксуальнае даўгалецце, альбо шкодныя звычкі разам з нерацыянальным харчаваннем. Трэцяга няма. У пытаннях мужчынскай патэнцыі курэнне, злоўжыванне алкаголем, незбалансаванае харчаванне не так страшныя самі па сабе, колькі іх уплыў на агульны стан сістэм і органаў мужчынскага арганізма.
Мяркуйце самі. Курэнне выклікае хваробы сасудаў, значна пагаршае кровазабеспячэнне ўсіх органаў чалавечага арганізма. У той жа час фізіялагічны механізм эрэкцыі забяспечваецца ў першую чаргу за кошт інтэнсіўнага прытоку крыві да палавога члена. Атрымліваецца, заўзятыя курцы самі сабе злосныя Бураціна: яны пакутуюць ад эрэктыльнай дысфункцыі ў 2 разы часцей, чым не абцяжараныя нікацінавай залежнасцю.
Нерэгулярнае, незбалансаванае харчаванне, дзе пераважае тлустае, вострае, смажанае прыводзіць да павышэння ўзроўню халестэрыну ў крыві, атлусцення і таксама вядзе да пашкоджання сценак крывяносных сасудаў. А там і да праблем з эрэкцыяй рукой падаць.
Злоўжыванне алкаголем, няхай гэта будзе піва ці 5-зоркавы каньяк, немінуча прыводзіць да поўнага разладу ўсёй рэпрадуктыўнай сістэмы мужчыны, што выяўляецца ў значным зніжэнні ўзроўню тэстастэрону.
Іншымі словамі, цыгарэтка пад гарэлачку сама па сабе на мужчынскай патэнцыі верагодна не адаб'ецца. Але эрэктыльная дысфункцыя фактычна непазбежная, як прэдыкт хвароб, да якіх вядзе нездаровы лад жыцця мужчыны. Хаця якая розніца, калі хрэн за рэдзьку не саладзейшы. Адсюль трэцяя прычына:
3. Хваробы
Факты — рэч упартая. А яны сведчаць: больш за 40% мужчын, якія пакутуюць ад эрэктыльнай дысфункцыі, маюць у анамнезе хваробы сэрца і сасудаў; 33-35% — цукровы дыябет і праблемы з гармонамі, у тым ліку ўзроставы андрагенавы дэфіцыт; 10% — неўралагічныя расстройствы, каля 7-10% мужчын з эрэктыльнай дысфункцыяй перанеслі аперацыі на органах мочапалавой сістэмы (у ліку лідараў — хваробы прастаты і нырак). І толькі 1-2% адчуваюць палавое бяссілле па прычыне прыроджаных альбо набытых праблем, звязаных непасрэдна з палавым членам.
4. Лекі
Як ні дзіўна, гэтая прычына эрэктыльнай дысфункцыі вартая таго, каб вылучыць яе асобна. Прыкладна ў 10-15% мужчын пры наяўнасці ўсвядомленага жадання да палавога акту адсутнасць эрэкцыі правакуе прыём лекаў, ніяк не звязаных з яго сэксуальным здароўем. У медыцыне існуе дакладнае вызначэнне гэтай прычыны: лекава-асацыяваная эрэктыльная дысфункцыя.
5. Псіхалагічны фактар
Крыўда, дэпрэсія, чаканне няўдачы. Нізкая самаацэнка і водгукі сталення ў пурытанскай сям'і ... Усё гэта і яшчэ тысяча прычын могуць стаць для мужчыны сапраўднай псіхалагічнай перашкодай да паўнавартаснага палавога жыцця.
Прырода псіхагеннай эрэктыльнай дысфункцыі глыбокая настолькі, што патрабуе асобнай гутаркі.
Варта толькі заўважыць, што незваротных псіхалагічных станаў, якія вядуць да палавога бяссілля, няма. У кожным 5-м выпадку эрэктыльнай дысфункцыі сэксуальнае жыццё мужчыны прыходзіць у норму без ўдзелу звонку. Толькі некаторыя выпадкі патрабуюць працы з псіхолагам, псіхіятрам. Часам няма іншага шляху вырашэння праблемы, як змяніць палавога партнёра.
Што рабіць, калі ...
... чара гэтая не абмінула і дыягназ эрэктыльнай дысфункцыі пацверджаны, а жыццё наперадзе як на злосць доўгае, поўнае спакус і прывабных прапаноў?
Перш за ўсё запомніць: Эрэктыльная дысфункцыя любой ступені лечыцца! Пацыенту тым ці іншым спосабам можна дапамагчы заўсёды.
Існуюць тры лініі лячэння эрэктыльнай дысфункцыі
1. Фармакалагічныя прэпараты
Да іх адносяць розныя таблеткі, гелі, мазі, пластыры, што дапамагаюць мужчыне дасягнуць эрэкцыі. Адны з іх выкарыстоўваюцца непасрэдна перад палавым актам (за 20-30 хвілін), іншыя патрабуюць рэгулярнага, магчыма працяглага прыёму.
Эфектыўнасць фармакатэрапіі дастаткова высокая, дасягае 85%. Перыяд дзеяння прэпаратаў вар'іруецца ад 1 гадзіны да сутак з паловай. На працягу гэтага часу мужчына можа рэалізаваць сваё сэксуальнае жаданне. Аднак прыём прэпаратаў без кансультацыі ўрача не абыдзецца без непрыемнасцей. Як і любыя лекі, сродкі для павышэння патэнцыі маюць пабочныя эфекты і супрацьпаказанні. А іх бескантрольны прыём можа прывесці да прыяпізму (працяглай эрэкцыі звыш за 4 гадзіны, якая суправаджаецца бесперапынным болем, што цяжка трываць) з незваротнымі наступствамі.
Акрамя таго, эфектыўнасць фармакалагічных прэпаратаў звязана з лібіда мужчыны. Ёсць жаданне — будзе эрэкцыя. Няма жадання — ні адна таблетка ня створыць цуд.
2. Інтракавернозныя ін'екцыі вазаактыўных прэпаратаў
Гэтая лінія лячэння палавога бяссілля прапануе прызначэнне лекавых сродкаў у выглядзе ін'екцый або супазіторыяў, якія ўводзяцца непасрэдна ў палавы член. Да іх адносяць папаверын, фенталамін і простагландын Е1, якія выкарыстоўваюцца як самадастатковыя сродкі лячэння эрэктыльнай дысфункцыі, так і ў спалучэнні. Эфектыўнасць гэтага метаду таксама высокая — больш за 80%.
Аднак і тут варта быць асцярожным з-за наяўных супрацьпаказанняў і пабочных эфектаў і не ўжываць лекі без кансультацыі і кантролю ўрача. Тым больш, што аптымальную дозу прэпарата для ліквідацыі эрэктыльнай дысфункцыі можа падабраць толькі спецыяліст. У адваротным выпадку высокая верагоднасць прыяпізму, хваробы Пейроні (скрыўлення палавога члена), а таксама іншых расстройстваў і ўскладненняў, якія прыводзяць да ўстойлівага палавога бяссілля.
3. Пратэзаванне
Трэці і радыкальны метад лячэння эрэктыльнай дысфункцыі. Фактычна гэта палавы член, гатовы да сэксу заўсёды, у любы час сутак і ў любы дзень тыдня — 24/7. Аднак перспектыва стаць вялікімі гігантамі вялікага сэксу строга абмежаваная паказаннямі. Гэта мужчыны, якім не дапамаглі дасягнуць жаданага ні таблеткі, ні ін'екцыі. Як правіла, гэта пацыенты з фіброзам палавога члена, хваробай Пейроні, цукровым дыябетам.
Сёння выкарыстоўваюцца тры віды фалапратэзаў: паўцвёрдыя (у прыватнасці, прымяняюцца ў Беларусі), пластычныя, двух-і трохкампанентныя надзіманыя. Сутнасць метаду заключаецца ў імплантаванні пратэзаў з цвёрдым стрыжнем ў кавернознае цела палавога члена.
Нягледзячы на эфектыўнасць гэтага метаду лячэння, блізкая да 100%, адзіны фактар, які абмяжоўвае яго шырокае прымяненне, — высокі кошт. Па той жа прычыне пакуль не знайшлі прымянення ў нашай краіне надзіманым пратэзам. Неабходнасць у іх пастаянным суправаджэнні і абслугоўванні шматразова павялічвае сабекошт і без таго нятаннага штучнага члена.
Аднак тыя мужчыны, якія адважыліся на такі радыкальны крок, кажуць, што грошы — нішто ў параўнанні з магчымасцю захаваць адносіны і адчуваць сябе сэксуальна паўнавартасным.
Прафілактыка эрэктыльнай дысфункцыі — лепш, чым яе лячэнне
Як бы банальна ні гучала, але здаровы лад жыцця, рухальная актыўнасць, рацыянальнае харчаванне — найбольш эфектыўная прафілактыка эрэктыльнай дысфункцыі.
Калі мужчына адмовіцца ад шкодных звычак, зоймецца фізкультурай і прывядзе вагу ў норму, ён апрыёры пралангіруе сэксуальнае жыццё і мужчынскую сілу.
Зараз мужчынскае здароўе — адзін з вядучых трэндаў ва ўсім свеце.
Беларусь не выключэнне. Разуменне таго, што праблемы з мужчынскім здароўем уплываюць на працягласць жыцця мужчыны і рыкашэтам б'юць па такому важнаму складніку дзяржаўнай палітыкі, як дэмаграфічная бяспека, было заўсёды.
Надыйшоў час ад разумення перайсці да канкрэтных дзеянняў. У дзяржаўнай праграме “Здароўе народа і дэмаграфічная бяспека Рэспублікі Беларусь» на 2016 - 2020 гады” здароўю мужчын адводзіцца адна з ключавых роляў. Таму, калі гаворка ідзе нават пра такую праблему, як эрэктыльная дысфункцыя, значнасць яе ўдалага вырашэння выходзіць далёка за межы асобна ўзятага ложка.
* З беларускіх вясельных пажаданняў