18.04.2017
18.04.2017

Праблемы з патэнцыяй

logo
Здароўе дарослых
0 1243
Памер шрыфта:
  • A
  • A
  • A

Дару ў кут, каб стаяў як прут”*

Пра мёртвага альбо добра, альбо ніяк. Гэта грубае параўнанне будзе дарэчы, калі гаворка ідзе пра праблемы з мужчынскай патэнцыяй.

Глебу з-пад ног нават у самых трывалых і брутальных слова «імпатэнцыя» выбівае яшчэ горш за хук справа. Вінаватыя ў гэтым стэрэатыпы ў дачыненні да палавой ўсемагутнасці як галоўнага ідэнтыфікатара мужчынскага самаўспрымання. Яны настолькі моцныя, што нават пра мізэрныя непаладкі ніжэй пояса мужчыны не хочуць прызнавацца нават самім сабе.

Але маўчанне ў дадзеным выпадку не роўнае золату. Сучасная медыцына сцвярджае: безнадзейных выпадкаў мужчынскага палавога бяссілля практычна няма.

Ліквідаваць эрэктыльную дысфункцыю, каб атрымліваць задавальненне ад паўнавартаснага сэксу, можа кожны мужчына, які сутыкнуўся з праблемай. Галоўнае, ведаць, што для гэтага рабіць. А яшчэ лепш: ведаць, якія меры прыняць, каб функцыянальны збой не адбыўся ў прынцыпе.

Пра што маўчаць мужчыны?

Прычыны эрэктыльнай дысфункцыі

Ва ўсім свеце слова «імпатэнцыя» даўно прызнанае анахранізмам, вызначэннем, якое не ў поўнай меры адлюстроўвае сутнасць праблемы і мае відавочны негатыўны падтэкст.

Няздольнасць пачаць, падтрымліваць альбо скончыць палавы акт з-за адсутнасці эрэкцыі ў наш час вызначаецца паняццем эрэктыльная дысфункцыя. Яго межы настолькі шырокія, што змяшчаюць у сабе як адзінкавае фіяска, так і расстройства, што патрабуе асаблівай тактыкі лячэння. А галоўнае, у процівагу «імпатэнцыі», яно не адымае ў мужчыны надзею. Наадварот, падкрэслівае: функцыя ёсць, але з-за нейкіх прычын дала збой, што можа быць падставай для звароту да спецыяліста.

 
Дзмітрый Ніткін
Доктар медыцынскіх навук, уролаг-андролаг, рэктар БелМАПА
Эрэктыльная дысфункцыя з'яўляецца адной з найважнейшых праблем сучаснай уралогіі, паколькі істотна ўплывае на якасць жыцця мужчыны, шмат у чым вызначае яго эмацыйнае і фізічнае здароўе. Яна закранае пытанні сэксалогіі, псіхалогіі і арганічнага здароўя мужчыны і таму патрабуе комплекснага падыходу да яе рашэння з удзелам не толькі ўролагаў-андролагаў, але і ўрачоў сумежных спецыяльнасцей.

Па апошніх даных СААЗ, у свеце ад эрэктыльнай дысфункцыі рознай ступені выяўленасці пакутуюць каля 150 мільёнаў мужчын.

Пры гэтым можна прасачыць выразную штогадовую тэндэнцыю да росту іх колькасці. Калі пусціць гэта на самацёк, ужо праз 20 гадоў лічба павялічыцца прынамсі ўдвая і дасягне 320-330 мільёнаў чалавек.

У Беларусі праблемы з патэнцыяй мае практычна кожны 10-ы мужчына рэпрадуктыўнага ўзросту, г.зн. не старэйшы за 50 гадоў, — прыкладна 300 тысяч чалавек.

Але толькі 60 тысяч (па самых аптымістычных падліках) звяртаюцца па дапамогу да спецыяліста!

Што робяць астатнія? Моўчкі хаваюць галаву ў пясок? Той самы выпадак, калі суровая мужчынская вытрымка працуе супраць саміх мужчын.

Колькасць не мае значэння

Любога мужчыну хоць раз у жыцці хвалявала пытанне: наколькі насычаным і інтэнсіўным павінна быць сэксуальнае жыццё, каб нават ценю сумнення не ўзнікла ў яго мужчынскай прыдатнасці.

 
Дзмітрый Ніткін
Доктар медыцынскіх навук, уролаг-андролаг, рэктар БелМАПА
Паняцце нормы ў дачыненні да сэксуальнага жыцця не да месца і вельмі ўмоўнае, бо ў кожнага свая палавая канстытуцыя, патрэба ў сэксуальным задавальненні, свае асаблівасці міжасобасных адносін з партнёрам. Аднолькава нармальна мець палавы кантакт раз на тыдзень, і раз на дзень, і пяць разоў на месяц. Істотна іншае: калі мужчына мае сэксуальнае жаданне і ёсць усё для таго, каб без перашкод яго рэалізаваць, ён можа быць спакойны за сваю патэнцыю. Але калі жаданне і ўмовы ў наяўнасці, а палавы акт з-за страты эрэкцыі немагчыма пачаць або завяршыць паўнавартасна, час казаць пра эректыльную дысфункцыю і адпаведна разбірацца ў яе прычынах.

Дагэтуль папулярны забабон: усе праблемы ў ложку — з галавы. Пераўзбудзіўся; перахваляваўся; месца не тое, партнёрка не тая і, шчыра кажучы, не так ужо хацелася ... Колькасць апраўданняў расце прама прапарцыянальна колькасці няўдалых палавых актаў.

Між тым, навукоўцы даказалі, што сярод фактараў, якія прыводзяць да эрэктыльнай дысфункцыі, на долю псіхалагічных прыпадае ўсяго 20-25%, а астатнія 75-80% маюць арганічны характар, гэта значыць справакаваныя збоямі і непаладкамі ў рабоце іншых органаў і сістэм мужчыны.

Прычыны эрэктыльнай дысфункцыі

 эрэктыльная дысфункцыя у мужчин

1. Узрост

Безумоўна, у першую чаргу эрэктыльная дысфункцыя — праблема ўзрост-асацыяваная. Чым старэйшы мужчына, тым больш верагоднасць мець цяжкасці ў сэксе. Аднак, нават у такім празрыстым, здавалася б, пытанні, як натуральнае старэнне, калі зніжаецца ўзровень мужчынскіх палавых гармонаў і адбываецца паступовае згасанне ў тым ліку лібіда і патэнцыі, не ўсё так адназначна.

Даследаванне навукоўцаў Масачусецкага ўніверсітэта паказала, што 28% мужчын ва ўзросце ад 30 да 40 гадоў ужо маюць тыя ці іншыя праблемы з патэнцыяй; сярод мужчын старэйшых за 40 гадоў іх колькасць перавышае 40%; кожны другі мужчына старэйшы за 50 гадоў ведае, што такое пастаяннае або эпізадычнае палавое бяссілле. Відавочна, што гаворка ідзе зусім не пра той узрост, калі адсутнасць эрэкцыі можа ўспрымацца як належнае.

Даўно вядома, што пашпартны ўзрост не заўсёды прамое адлюстраванне біялагічнага. Захаванасць здароўя і падаўжэнне маладосці шмат у чым вызначае лад жыцця, якога прытрымліваецца мужчына. Адсюль другая прычына:

2. Лад жыцця і звычкі

На працягу ўсёй гісторыі чалавецтва мужчына выконвае нялёгкую ролю важака, “здабытчыка маманта”. І хоць у сучасным свеце ўмовы «палявання» даўно змяніліся, прыстасавацца да іх змаглі далёка не ўсе. А таму запэўніванні андролагаў у тым, што кожны мужчына ад прыроды мае выдатны сэксуальны патэнцыял, — так званы 15-кратны запас трываласці, — здаюцца нерэальнымі і фантастычнымі. Тут бы трываласці на адзін заход хапіла, на 2-3 — ужо падобна геройству. Між тым толькі здольнасць мужчыны задаволіць некалькіх жанчын за раз дапамагала чалавецтву выжыць у самыя складаныя перыяды эвалюцыйнага развіцця.

Нерацыянальнае, незбалансаванае харчаванне, маларухомы лад жыцця, шкодныя звычкі, пастаянны стрэс і нервовае напружанне — усё гэта незаўважна, але мэтанакіравана знішчае мужчынскую сілу. У выніку пагоня за лідарствам у сацыяльнай, прафесійнай сферы і матэрыяльным дабрабытам становіцца лаўкай запасных ля шлюбнага ложка.

 
Дзмітрый Ніткін
Доктар медыцынскіх навук, уролаг-андролаг, рэктар БелМАПА
Узаемасувязь ладу жыцця, шкодных звычак і мужчынскай сілы нават не абмяркоўваецца — яна відавочная. Ворагі мужчынскай патэнцыі, з якімі прасцей за ўсё змагацца, — дэфіцыт сну, хранічная стомленасць, нервовае напружанне. У большасці выпадкаў эпізадычныя праблемы эрэктыльнай дысфункцыі вырашае паўнавартасны здаровы сон працягласцю не менш за 7 гадзін у суткі. Таксама неабходна мець хоць бы мінімальную рухальную актыўнасць, якая выходзіць за межы перамяшчэнняў ад кватэры да машыны, ад машыны да офіса. Гэта можа быць што заўгодна: модны сёння джогінг (хуткая хада на мяжы бегу з хуткасцю 7-9 км за гадзіну), прагулка на ровары, аматарскае плаванне, лёгкая прабежка ... Адзіная ўмова: заняткі павінны быць штодзённымі і працягласцю не менш за 40 хвілін. Рух выдатна здымае нервовае напружанне і стомленасць і, як вынік, спрыяе павышэнню мужчынскай патэнцыі.

Натуральна, мужчыне, які клапоціцца пра сваё здароўе, давядзецца зрабіць яшчэ адзін выбар: альбо шчаслівае сэксуальнае даўгалецце, альбо шкодныя звычкі разам з нерацыянальным харчаваннем. Трэцяга няма. У пытаннях мужчынскай патэнцыі курэнне, злоўжыванне алкаголем, незбалансаванае харчаванне не так страшныя самі па сабе, колькі іх уплыў на агульны стан сістэм і органаў мужчынскага арганізма.

Мяркуйце самі. Курэнне выклікае хваробы сасудаў, значна пагаршае кровазабеспячэнне ўсіх органаў чалавечага арганізма. У той жа час фізіялагічны механізм эрэкцыі забяспечваецца ў першую чаргу за кошт інтэнсіўнага прытоку крыві да палавога члена. Атрымліваецца, заўзятыя курцы самі сабе злосныя Бураціна: яны пакутуюць ад эрэктыльнай дысфункцыі ў 2 разы часцей, чым не абцяжараныя нікацінавай залежнасцю.

Нерэгулярнае, незбалансаванае харчаванне, дзе пераважае тлустае, вострае, смажанае прыводзіць да павышэння ўзроўню халестэрыну ў крыві, атлусцення і таксама вядзе да пашкоджання сценак крывяносных сасудаў. А там і да праблем з эрэкцыяй рукой падаць.

Злоўжыванне алкаголем, няхай гэта будзе піва ці 5-зоркавы каньяк, немінуча прыводзіць да поўнага разладу ўсёй рэпрадуктыўнай сістэмы мужчыны, што выяўляецца ў значным зніжэнні ўзроўню тэстастэрону.

Іншымі словамі, цыгарэтка пад гарэлачку сама па сабе на мужчынскай патэнцыі верагодна не адаб'ецца. Але эрэктыльная дысфункцыя фактычна непазбежная, як прэдыкт хвароб, да якіх вядзе нездаровы лад жыцця мужчыны. Хаця якая розніца, калі хрэн за рэдзьку не саладзейшы. Адсюль трэцяя прычына:

3. Хваробы

Факты — рэч упартая. А яны сведчаць: больш за 40% мужчын, якія пакутуюць ад эрэктыльнай дысфункцыі, маюць у анамнезе хваробы сэрца і сасудаў; 33-35% — цукровы дыябет і праблемы з гармонамі, у тым ліку ўзроставы андрагенавы дэфіцыт; 10% — неўралагічныя расстройствы, каля 7-10% мужчын з эрэктыльнай дысфункцыяй перанеслі аперацыі на органах мочапалавой сістэмы (у ліку лідараў — хваробы прастаты і нырак). І толькі 1-2% адчуваюць палавое бяссілле па прычыне прыроджаных альбо набытых праблем, звязаных непасрэдна з палавым членам.

 
Дзмітрый Ніткін
Доктар медыцынскіх навук, уролаг-андролаг, рэктар БелМАПА
Трэба разумець, што эрэктыльная дысфункцыя часта выступае раннім сімптомам іншых унутраных хвароб, асабліва, калі гаворка ідзе пра мужчын рэпрадуктыўнага ўзросту. Менавіта таму прынцыпова важна не замоўчваць праблему, а як мага раней звярнуцца да спецыяліста: спачатку да ўролага-андролага. Ён прызначыць неабходныя абследаванні: ЭКГ, біяхімічны аналіз крыві, пракантралюе ўзровень гармонаў, — гэта як мінімум. Таму што задача ўрача — не пазбавіць мужчыну таблеткай ад непасрэдна эрэктыльнай дысфункцыі, а разгледзіць: ці не хаваецца за ёй нешта больш сур'ёзнае. Ёсць некаторыя відавочныя рэчы. Я растлумачу. Напрыклад, вісцаральнае атлусценне — адна з яркіх знешніх прыкмет метабалічнага сіндрому. Напэўна, вам даводзілася сустракаць адносна стройнага мужчыну з дыспрапарцыянальна вялікім жыватом. Гэта і ёсць вісцаральнае атлусценне і з ім трэба змагацца. Вісцаральны тлушч, лічыце, дадатковы эндакрынны орган у мужчыны, які працуе супраць яго, у тым ліку парушае баланс мужчынскіх і жаночых гармонаў у арганізме і, адпаведна, напрамую уплывае на патэнцыю. Цяпер адным з асноўных крытэрыяў мужчынскага здароўя лічыцца акружнасць таліі не больш як 94 см. Перавышэнне гэтай лічбы — зацверджаны эндакрынолагамі параметр метабалічнага сіндрому, якім карыстаемся і мы, уролагі-андролагі. Я б рэкамендаваў усім мужчынам гэта прыняць да ўвагі, каб своечасова прадухіліць праблемы ў тым ліку ў сэксуальным жыцці.

4. Лекі

Як ні дзіўна, гэтая прычына эрэктыльнай дысфункцыі вартая таго, каб вылучыць яе асобна. Прыкладна ў 10-15% мужчын пры наяўнасці ўсвядомленага жадання да палавога акту адсутнасць эрэкцыі правакуе прыём лекаў, ніяк не звязаных з яго сэксуальным здароўем. У медыцыне існуе дакладнае вызначэнне гэтай прычыны: лекава-асацыяваная эрэктыльная дысфункцыя.

 
Дзмітрый Ніткін
Доктар медыцынскіх навук, уролаг-андролаг, рэктар БелМАПА
У жыцці гэта выглядае прыкладна так: мужчына прыходзіць на прыём да кардыёлага ці эндакрынолага, таму што яго турбуе сэрца ці ёсць пытанні з гармонамі. Яму прызначаюць лячэнне. Пры гэтым пра яго палавую прыдатнасць лекар можа і не спытаць, і сам мужчына нічога не скажа, таму што не бачыць сувязі. Затое праз час на фоне прыёму прызначаных лекаў мужчына можа быць непрыемна здзіўлены зніжэннем лібіда, адсутнасцю або недастатковасцю эрэкцыі. Добра, калі ён пойдзе да ўролага, які зможа выявіць прычыну палавой слабасці. А калі не? Пакутаваць і гадаваць у сабе комплексы будзе і ён, і яго жонка ці сяброўка ... Такім пабочным эфектам, як эрэктыльная дысфункцыя і паслабленне лібіда, валодае шэраг прэпаратаў для зніжэння артэрыяльнага ціску, паляпшэння сардэчнай дзейнасці, гарманальных лекаў. Іх даволі шмат, каб пералічваць. У гэтым выпадку мужчыну можна параіць толькі адно: задаць адпаведнае пытанне на прыёме ў спецыяліста адразу, калі прызначаюць курс лячэння. Сэксуальнае здароўе павінна быць больш прыярытэтным, чым забабоны.

Болезни у мужчин

5. Псіхалагічны фактар

Крыўда, дэпрэсія, чаканне няўдачы. Нізкая самаацэнка і водгукі сталення ў пурытанскай сям'і ... Усё гэта і яшчэ тысяча прычын могуць стаць для мужчыны сапраўднай псіхалагічнай перашкодай да паўнавартаснага палавога жыцця.

Прырода псіхагеннай эрэктыльнай дысфункцыі глыбокая настолькі, што патрабуе асобнай гутаркі.

Варта толькі заўважыць, што незваротных псіхалагічных станаў, якія вядуць да палавога бяссілля, няма. У кожным 5-м выпадку эрэктыльнай дысфункцыі сэксуальнае жыццё мужчыны прыходзіць у норму без ўдзелу звонку. Толькі некаторыя выпадкі патрабуюць працы з псіхолагам, псіхіятрам. Часам няма іншага шляху вырашэння праблемы, як змяніць палавога партнёра.

 
Дзмітрый Капусцін
Сэксолаг Мінскага абласнога клінічнага цэнтра «Псіхіятрыя і наркалогія»
Пераважная большасць выпадкаў эрэктыльнай дысфункцыі псіхалагічнага характару, калі мы гаворым пра ўмоўна здаровых мужчын, выклікана страхам. Страх перад першай блізкасцю, страх даць маху, страх не даставіць задавальненне, страх не апраўдаць чаканні, страх перад жанчынай увогуле і яшчэ вялікае мноства страхаў, па вялікім рахунку, не маюць пад сабой падстаў. І тым не менш страхі напластоўваюцца адзін на адзін, растуць як снежны камяк, усур'ёз дэмаралізуюць мужчыну, руйнуюць яго псіхічнае і фізічнае здароўе. Хоць рашэнне праблемы ляжыць на паверхні: трэба ўмець распавядаць пра свае жаданні і перажыванні партнёру. Паверце, лепшы псіхолаг у дадзенай сітуацыі — жанчына. Бо калі гэтыя двое дайшлі да ложка, значыць у іх адна мэта, адпаведна зробяць усё, каб дасягнуць жаданага.

Што рабіць, калі ...

... чара гэтая не абмінула і дыягназ эрэктыльнай дысфункцыі пацверджаны, а жыццё наперадзе як на злосць доўгае, поўнае спакус і прывабных прапаноў?

Што рабіць, калі дыягназ эрэктыльнай дысфункцыі пацверджаны

Перш за ўсё запомніць: Эрэктыльная дысфункцыя любой ступені лечыцца! Пацыенту тым ці іншым спосабам можна дапамагчы заўсёды.

Існуюць тры лініі лячэння эрэктыльнай дысфункцыі

1. Фармакалагічныя прэпараты

Да іх адносяць розныя таблеткі, гелі, мазі, пластыры, што дапамагаюць мужчыне дасягнуць эрэкцыі. Адны з іх выкарыстоўваюцца непасрэдна перад палавым актам (за 20-30 хвілін), іншыя патрабуюць рэгулярнага, магчыма працяглага прыёму.

Эфектыўнасць фармакатэрапіі дастаткова высокая, дасягае 85%. Перыяд дзеяння прэпаратаў вар'іруецца ад 1 гадзіны да сутак з паловай. На працягу гэтага часу мужчына можа рэалізаваць сваё сэксуальнае жаданне. Аднак прыём прэпаратаў без кансультацыі ўрача не абыдзецца без непрыемнасцей. Як і любыя лекі, сродкі для павышэння патэнцыі маюць пабочныя эфекты і супрацьпаказанні. А іх бескантрольны прыём можа прывесці да прыяпізму (працяглай эрэкцыі звыш за 4 гадзіны, якая суправаджаецца бесперапынным болем, што цяжка трываць) з незваротнымі наступствамі.

Акрамя таго, эфектыўнасць фармакалагічных прэпаратаў звязана з лібіда мужчыны. Ёсць жаданне — будзе эрэкцыя. Няма жадання — ні адна таблетка ня створыць цуд.

2. Інтракавернозныя ін'екцыі вазаактыўных прэпаратаў

Гэтая лінія лячэння палавога бяссілля прапануе прызначэнне лекавых сродкаў у выглядзе ін'екцый або супазіторыяў, якія ўводзяцца непасрэдна ў палавы член. Да іх адносяць папаверын, фенталамін і простагландын Е1, якія выкарыстоўваюцца як самадастатковыя сродкі лячэння эрэктыльнай дысфункцыі, так і ў спалучэнні. Эфектыўнасць гэтага метаду таксама высокая — больш за 80%.

Аднак і тут варта быць асцярожным з-за наяўных супрацьпаказанняў і пабочных эфектаў і не ўжываць лекі без кансультацыі і кантролю ўрача. Тым больш, што аптымальную дозу прэпарата для ліквідацыі эрэктыльнай дысфункцыі можа падабраць толькі спецыяліст. У адваротным выпадку высокая верагоднасць прыяпізму, хваробы Пейроні (скрыўлення палавога члена), а таксама іншых расстройстваў і ўскладненняў, якія прыводзяць да ўстойлівага палавога бяссілля.

3. Пратэзаванне

Трэці і радыкальны метад лячэння эрэктыльнай дысфункцыі. Фактычна гэта палавы член, гатовы да сэксу заўсёды, у любы час сутак і ў любы дзень тыдня — 24/7. Аднак перспектыва стаць вялікімі гігантамі вялікага сэксу строга абмежаваная паказаннямі. Гэта мужчыны, якім не дапамаглі дасягнуць жаданага ні таблеткі, ні ін'екцыі. Як правіла, гэта пацыенты з фіброзам палавога члена, хваробай Пейроні, цукровым дыябетам.

Сёння выкарыстоўваюцца тры віды фалапратэзаў: паўцвёрдыя (у прыватнасці, прымяняюцца ў Беларусі), пластычныя, двух-і трохкампанентныя надзіманыя. Сутнасць метаду заключаецца ў імплантаванні пратэзаў з цвёрдым стрыжнем ў кавернознае цела палавога члена.

Нягледзячы на эфектыўнасць гэтага метаду лячэння, блізкая да 100%, адзіны фактар, які абмяжоўвае яго шырокае прымяненне, — высокі кошт. Па той жа прычыне пакуль не знайшлі прымянення ў нашай краіне надзіманым пратэзам. Неабходнасць у іх пастаянным суправаджэнні і абслугоўванні шматразова павялічвае сабекошт і без таго нятаннага штучнага члена.

Аднак тыя мужчыны, якія адважыліся на такі радыкальны крок, кажуць, што грошы — нішто ў параўнанні з магчымасцю захаваць адносіны і адчуваць сябе сэксуальна паўнавартасным.

Прафілактыка эрэктыльнай дысфункцыі — лепш, чым яе лячэнне

Як бы банальна ні гучала, але здаровы лад жыцця, рухальная актыўнасць, рацыянальнае харчаванне — найбольш эфектыўная прафілактыка эрэктыльнай дысфункцыі.

Калі мужчына адмовіцца ад шкодных звычак, зоймецца фізкультурай і прывядзе вагу ў норму, ён апрыёры пралангіруе сэксуальнае жыццё і мужчынскую сілу.

 
Дзмітрый Ніткін
Доктар медыцынскіх навук, уролаг-андролаг, рэктар БелМАПА
Каб быць абсалютна спакойным за сваё сэксуальнае здароўе, я настойліва рэкамендую кожнаму мужчыну старэйшаму за 40-45 гадоў раз на год наведваць уролага-андролага. Нават калі нічога не турбуе, лепш здаць агульны і біяхімічны аналізы крыві, аналіз крыві на ПСА, каб папярэдзіць праблемы з прастатай, зрабіць электракардыяграму і прайсці гарманальны скрынінг. Гэтыя мінімальныя абследаванні могуць своечасова прадухіліць вялікія праблемы ў будучыні.

Зараз мужчынскае здароўе — адзін з вядучых трэндаў ва ўсім свеце.

Беларусь не выключэнне. Разуменне таго, што праблемы з мужчынскім здароўем уплываюць на працягласць жыцця мужчыны і рыкашэтам б'юць па такому важнаму складніку дзяржаўнай палітыкі, як дэмаграфічная бяспека, было заўсёды.

Надыйшоў час ад разумення перайсці да канкрэтных дзеянняў. У дзяржаўнай праграме “Здароўе народа і дэмаграфічная бяспека Рэспублікі Беларусь» на 2016 - 2020 гады” здароўю мужчын адводзіцца адна з ключавых роляў. Таму, калі гаворка ідзе нават пра такую праблему, як эрэктыльная дысфункцыя, значнасць яе ўдалага вырашэння выходзіць далёка за межы асобна ўзятага ложка.

* З беларускіх вясельных пажаданняў

Матэрыялы на сайце slushna.by носяць інфармацыйны характар і прызначаныя для адукацыйных мэтаў. Інфармацыя не павінна выкарыстоўвацца ў якасці медыцынскіх рэкамендацый. Ставіць дыягназ і прызначае лячэнне толькі ваш урач. Рэдакцыя сайта не нясе адказнасці за магчымыя негатыўныя наступствы, якія ўзніклі ў выніку выкарыстання інфармацыі, размешчанай на сайце slushna.by

0 1243

Журналіст. Вышэйшая адукацыя. Сябра Беларускага саюза журналістаў. Стаж працы ў прафесіі – 20 гадоў. Беларуска. Нарадзілася ў г.Ганцавічы Брэсцкай вобласці. У 2001 годзе скончыла факультэт журналістыкі Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта па спецыяльнасці «Журналістыка». Працавала спецыяльным карэспандэнтам аддзела эканомікі газеты «Беларуская ніва», аглядальнікам аддзела пісьмаў, аглядальнікам аддзела сацыяльных праблемаў газеты «Савецкая Беларусь» (зараз – «Выдавецкі дом «Беларусь сёння»). З 2016 года – карэспандэнт уласны аддзела інтэрнэт-праектаў РУП «Рэдакцыя газеты «Медыцынскі веснік». З 2000 года з'яўляецца сябрам Беларускага саюза журналістаў (БСЖ). У 2002 годзе стала лаўрэатам прэміі БСЖ за лепшую журналісцкую працу. У 2017 годзе – лаўрэатам прэміі БСЖ «Залатое пяро».
Глядзіце таксама