У наш час інстытут сям'і, на жаль, трашчыць па ўсіх швах. Статыстыка малюе сумную карціну: даследаванні паказваюць, што распадаецца кожны другі шлюб, у выніку многія дзеці апынаюцца ў няпоўных сем'ях.
Але што горш для дзіцяці: выхоўвацца адным з бацькоў або расці ў атмасферы пастаянных скандалаў паміж татам і мамай? Бо часцяком жанчыны жывуць у шлюбе і церпяць неналежнае стаўленне мужа: баяцца, што іх дзеці застануцца без бацькі. Баяцца, што не змогуць пракарміць дзяцей у адзіночку, а былы муж будзе ўхіляцца ад аліментаў або, што яшчэ горш, забудзецца наогул на сваіх родных дзяцей.
А дзеці жывуць у такой сям'і, дзе няма павагі бацькоў адзін да аднаго, і бачаць не самы лепшы прыклад для пераймання. Пастаянныя крыкі, абыякавасць дарослых або нават рукапрыкладства.
Дзіцячая псіхіка ўстроеная так, што мімаволі большасць пераносяць такую мадэль паводзінаў у сваю сям'ю. І каб жыць не па старой мадэлі, даросламу чалавеку даводзіцца шмат працаваць над сабой, часам нават звяртацца да паслуг спецыялістаў.
На жаль, ні ў адной навуковай крыніцы няма ўніверсальных правілаў, як трэба жыць, як здабыць сямейную гармонію або захаваць добразычлівыя адносіны з былымі мужам ці жонкай у выпадку разводу.
У будучым, пасталеўшы, такія дзеці таксама альбо не ўмеюць выяўляць эмоцыі да сваіх палавінак, альбо развіваюць сюжэтную лінію бацькоў і паўтараюць іх памылкі. Нячаста сустрэнеш адказных дарослых, якія звяртаюцца да паслуг псіхолагаў у выпадку разводаў, засцерагаючы дзяцей ад глыбокай псіхалагічнай траўмы.
Развод бацькоў
Многія памылкова лічаць, што калі дзеці сталеюць, дык яны меней перажываюць расстанне бацькоў. Насамрэч развод самых любімых для дзіцяці любога ўзросту людзей – таты і мамы – гэта заўсёды асабістая трагедыя.
Але цяжар яе перажывання і наступстваў можна значна палегчыць, калі падысці да працэсу разводу з цвярозай галавой, усведамляючы сваю адказнасць за будучае дзяцей. Такім чынам, ёсць вельмі распаўсюджаныя перакананні, якія насамрэч не адпавядаюць рэчаіснасці.
Міфы
- Дарослыя дзеці меней перажываюць.
Звычайна маленькія дзеці не разумеюць, што адбываецца, менавіта таму для іх працэс разводу не аказваецца гэткім траўматычным, як для падлеткаў. Больш дарослых дзяцей бацькі часта залучаюць у працэс разводу, што яшчэ больш адбіваецца на іх перажываннях і без таго траўмуючай сітуацыі.
- Дзеці не разумеюць, што адбываецца.
Часта, каб не траўмаваць дзяцей, бацькі ідуць на падман альбо хаваюць, што ў сям'і адбываецца разлад. На жаль, дзеці ўсё выдатна адчуваюць і разумеюць. Многія перастаюць давяраць бацькам ці самі пачынаюць хлусіць.
- Ён (яна) увесь у бацьку (маці)
Часта пасля разводу бацькі з цяжкасцю могуць дыстанцыявацца ад сітуацыі і не ўспрымаць дзіця, як плоць ад плоці былога мужа або жонкі. Асабліва калі яно па характары або вонкава падобнае на аб'ект нянавісці. Важна разумець, што дзіця ні ў чым не вінаватае. І што пераносячы свой боль і крыўду на дзяцей, вы разбураеце не толькі сваё, але і іх жыццё.
Пра ўласны вопыт выхавання дзяцей у няпоўнай сям'і распавядае Таццяна Дойнікава.
Як зрабіць так, каб дзіця не пацярпела падчас і пасля разводу?
1.У працэсе разводу трэба абавязкова ўдзельнічаць усім разам у значных для дзіцяці падзеях: школьныя канцэрты, спаборніцтвы, дні нараджэння. Гэта зробіць слабейшай вастрыню перажыванняў дзіцяці.
2.Неабходна дакладна выконваць сваю частку дамоўленасцяў, нават калі другая палова паводзіць сябе не так, як трэба. Дзеці ні ў якім разе павінны апынуцца паміж двух агнёў.
3.Ніколі не казаць пра «былога» дрэнна. Не можаце добра – маўчыце.
4.Дзіцячая псіхіка ўразлівая, асабліва калі дзеці вельмі ўражлівыя. І калі іх пачынаюць пераконваць, што чалавек, якога яны любяць усёй душой, нягоднік, у іх бурыцца свет. Многія дзеці сыходзяць у сябе, іншыя дрэнна спяць, некаторыя пачынаюць сябе дрэнна паводзіць у адплату бацькам. Часам такія складаныя сітуацыі настолькі моцна адбіваюцца на дзецях, што бываюць выпадкі ўцёкаў з дому або суіцыду.
5.Дзіця адчувае сябе не проста кінутым, часта яно падсвядома вінаваціць сябе ў разводзе бацькоў. Задача былых мужа і жонкі – распавесці дзіцяці, што незалежна ад таго, разам бацькі або не, яны яго любяць па-ранейшаму. І што людзі часам могуць расставацца, але гэта не значыць, што па чыёйсьці віне.
6.Калі бацькі ствараюць новыя сем'і, дзеці часам вельмі хваравіта ўспрымаюць новага чалавека ў сям'і. На гэтым этапе асабліва важна надаць дзіцяці шмат увагі, каб яно не адчувала сябе адзінокім і страчаным. І абавязкова праводзіць вольны час разам з дзіцем толькі ўдваіх.
Вядома, выхоўваць дзяцей у няпоўнай сям'і досыць складана. Але дзіцяці важней бачыць сваіх бацькоў спакойнымі і шчаслівымі. І разумець: нягледзячы ні на што, яны яго любяць.
Матэрыял падрыхтаваны сайтам Redsale.by.
