З іншага ж боку, калі на якім кірмашы (прыгадваю Львоў) ці яшчэ дзе вып’еш кубачак глінтвейну… Напачатку быццам сагравае, а пасля – зноўку ніякіх плюсаў (цалкам суб’ектыўнае меркаванне).
Вось і задаешся пытаннем: а якой тэмпературы ежа найбольш карысная ўзімку? Халодная (ледзяная)? Гарачая (толькі каб не абпякала)? Альбо цёплая? І ад якой не будзе наетых бакоў, асабліва падчас святаў?
Ну, з бакамі, здаецца, усё зразумела. Залежыць не ад тэмпературы, а ад колькасці з’едзенага, яго каларыйнасці, адсутнасці належнай фізічнай актыўнасці. Тады – ага, зіма вінаватая, што мы паправіліся. А ўласная лянота ды ляжанне на канапе замест элементарных прагулак – ой, што вы, што вы, не мае да лішніх кілаграмаў ніякага дачынення.
Вучоныя і даследчыкі да гэтага часу спрачаюцца наконт тэмпературы ежы. І ў кожнага знаходзяцца свае аргументы. Таму прыслухоўваемся да тых, да іншых і… да ўласнага арганізма. Вось самы строгі крытык! На што зрэагуе, тое і бяром на ўзбраенне.
Памятаеце, як не так даўно нам раілі піць халодную ваду, есці марожанае ды іншыя ахалоджаныя стравы, нават узімку? Маўляў, арганізм спальвае на іх перапрацоўку-засваенне нашмат больш калорый. І мы, дзесьці крывячыся, старанна пілі тую самую халодную ваду…
А што ж нам кажуць даследчыкі?! Што халодныя ежа-пітво, наадварот, тармозяць працэс ператраўлівання ды яшчэ могуць выклікаць энтэракаліт, расстройства страўніка, павышанае газаўтварэнне… А калі ёсць прывычка запіваць з’едзенае халоднай вадой, дык такім чынам арганізм пазбаўляецца ад атрыманых з ежай бялкоў і ўгляводаў, бо яны проста не засвояцца! Спрэчнае меркаванне?! Ну, не ведаю. Я задумалася…
Дык што ж, скажаце вы, марожанае не есці?! Ды не, можна. Толькі ў меру і лепей – удзень. Бо раніцай метабалізм яшчэ не разагнаўся, а ўвечары ён ужо «стаміўся» і запаволіўся… Так што калі прастудныя захворванні вам не пагражаюць – смачна есці!
А што ж наконт гарачага?! Ды тое ж самае практычна: усё – у меру. Каб не абпячы рот і не зарабіць ацёк стрававода. Спецыялісты раяць спажываць ежу і пітво, нагрэтыя да тэмпературы 36-40 градусаў. Не, пхаць тэрмометр у суп не трэба. Дастаткова капнуць з лыжкі кроплю вадкасці на запясце. Пры 36 градусах вы не адчуеце ні холаду, ні гарачыні, а пры 40 павінна быць горача, але не да стану апёку.
І, зразумела ж, гарачае і халоднае разам ці па чарзе за адзін прыём ежы – не, не і яшчэ раз не, кажуць даследчыкі. Церпіць метабалізм – раз, стрэс для арганізма – два, праблемы з зубамі – тры!
Але калі з такой зімы, як зараз, мокрай і сырой, вяртаешся дахаты, ды яшчэ ў маршрутках, у якіх, відаць, з мэтай эканоміі цяпло не падаюць… Так хочацца чымсьці сагрэцца… І гэта стопрацэнтна не алкаголь! Хаця глінтвейн, вядома ж, – і смачна, і сагравальна… Дома. Калі толькі віно не дужа вялікай моцы. А лепей і зусім безалкагольны. Напрыклад, з вінаградным сокам.
Глінтвейн
Інгрэдыенты:
- вінаградны сок – 1 літр;
- вада – 1 шклянка;
- цэдра лімонная – 1 ст.л.;
- апельсін – 1 шт.;
- яблык – 1 шт.;
- гваздзік – 3 шт.;
- перац духмяны – 3-4 шт.;
- імбір – ½ ч.л.;
- карыца – ½ ч.л.;
- кардамон – 1/4 ч.л.
Вядома ж, прапорцыі можна змяншаць.
Прыгатаванне:
- Апельсін і яблык нарэзаць невялікімі кавалачкамі.
- Каструлю з вадой крыху нагрэць.
- Апусціць туды ўсе прыправы.
- Дадаць вінаградны сок, апельсін, яблык і цэдру лімона.
- Пагрэць яшчэ (можна да кіпення), зняць з пліты.
- Пакінуць пад накрыўкай хвілін на 20 (лепей у цёплым месцы, каб не астыла; я пакідала на 10 хвілін).
Смачна есці і піць – з задавальненнем і карысцю для здароўя!
