Колькі адбываецца аднаўленне пасля мамапластыкі? Што нельга рабіць перад аперацыяй? Ці адчуваюцца імпланты і ці гэта балюча?
На пытанні Слушна адказваюць у выніковым матэрыяле аб карэкцыі і аднаўленні малочнай залозы нашы эксперты: Яўгенія Шапавал, доктар медыцынскіх навук, загадчыца лабараторыі рэканструктыўна-аднаўленчай хірургіі і анкамамалогіі «Рэспубліканскага навукова-практычнага цэнтра анкалогіі і медыцынскай радыялогіі ім. М.М. Аляксандрава» і Алег Стасевіч, пластычны хірург
Мамапластыку робяць толькі на фоне поўнага здароўя, у перыяд паміж менструацыямі. Напярэдадні аперацыі (не раней, чым за два тыдні) жанчына павінна прайсці поўнае медыцынскае абследаванне, якое ўключае:
Алег Стасевіч:
— Як доўга праходзіць абследаванне, залежыць ад арганізацыі працы канкрэтнай установы аховы здароўя. У цэнтры, дзе я працую, такое абследаванне займае 1 працоўны дзень.
Каб мінімізаваць рызыку ўскладненняў пасля мамапластыкі, пацыенткам часцей за ўсё рэкамендуюць:
Як і многія іншыя аперацыі, мамапластыка выконваецца з выкарыстаннем анестэзіі (абязбольвання). Які менавіта метад анестэзіі будзе абраны – агульная альбо мясцовая, залежыць ад стану здароўя жанчыны і асаблівасцей ходу аперацыі.
Магчымыя наступныя варыянты анестэзіі:
Варта адзначыць, што большасць хірургаў аддае перавагу праводзіць мамапластыку з прымяненнем агульнай анестэзіі. Яна камфортна пераносіцца пацыентам, палягчае ўстаноўку імплантатаў і дазваляе спецыялісту сканцэнтравацца на самой аперацыі.
Падчас мамапластыкі ўся паверхня грудзей i месца будучага сячэння апрацоўваюцца антысептыкам, каб пазбегнуць развіцця інфекцыі. Рашэнне аб тым, дзе менавіта хірург будзе праводзіць разрэз тканак, прымаецца з улікам шматлікіх фактараў. Больш падрабязна пра іх вы можаце прачытаць у папярэднім матэрыяле гэтай серыі.
Алег Стасевіч:
— Аперацыя займае 1-1,5 гадзіны, выконваецца пад агульным абязбольваннем, пасля яе пацыентка застаецца пад наглядам медыкаў каля сутак.
Гэтая аперацыя, як і многія іншыя, можа мець розныя ўскладненні, у тым ліку:
Менавіта таму так важна прытрымлівацца ўсіх інструкцый урача да і пасля аперацыі, а таксама адказна ставіцца да ўсіх этапаў аднаўлення пасля мамапластыкі.
Болевыя адчуванні: у першыя дні пасля аперацыі магчымы боль з-за нацяжэння скуры і пасляаперацыйнага ацёку, аднак, як правіла, ён робіцца слабейшым на працягу тыдня.
Яўгенія Шапавал:
— Жанчыны часам адчуваюць усталяваны імплантат. Аднак, як правіла, гэта не прычыняе ім дыскамфорту.
Меры засцярогі:
Калі адбылося адлушчванне скарыначак, пасля папярэдняй кансультацыі з урачом для таго, каб разгладзіць рубец, рэкамендуецца выкарыстоўваць гель «Кантрактубекс» (да 3 раз у дзень). Таксама можна прыкладваць сіліконавую пласціну для хутчэйшага ўтварэння рубца. Каб прадухіліць з'яўленне фіброзна-капсулярных утварэнняў, можна рабіць лёгкі самамасаж з ужываннем ўвільгатняльных сродкаў.
Калі цягам аперацыі быў перасаджаны кавалак скуры, пацыентцы неабходна задумацца аб аднаўленні саска, каб вярнуць малочнай залозе натуральны выгляд. Зрабіць гэта можна наступнымі спосабамі:
Рэканструкцыя саска праводзіцца не раней, чым праз 2 месяцы пасля аперацыі.
Дарэчы, у Беларусі дзейнічае дабрачынная арганізацыя Belief, удзельнікамі якой з'яўляюцца прафесійныя майстры перманентнага макіяжу. У рамках бестэрміновай акцыі яны бясплатна ўзнаўляюць сасок пры дапамозе татуажа анкапацыенткам, якія зрабілі мамапластыку.
Адважыліся зрабіць мамапластыку? Тады самы час выбіраць методыку і від імплантата. Якія спосабы правядзення пластыкі грудзей не падыходзяць будучым маці і выключаюць грудное кармленне? На які від імплантатаў вытворцы даюць пажыццёвую гарантыю? У якім выпадку памер грудзей можна павялічыць альбо паменшыць пасля аперацыі?
Пра ўсе нюансы Слушна распавялі доктар медыцынскіх навук, загадчыца лабараторыі рэканструктыўна-аднаўленчай хірургіі і анкамамалогіі «Рэспубліканскага навукова-практычнага цэнтра анкалогіі і медыцынскай радыялогіі ім. М.М. Аляксандрава» Яўгенія Шапавал і пластычны хірургАлег Стасевіч.
Існуе некалькі варыянтаў аднаўленчай хірургіі грудзей. Аптымальны і найбольш ашчадны для пацыенткі – выкарыстанне імплантатаў малочных залоз. Аднак гэтая аперацыя магчымая пры наяўнасці пэўных умоў і адсутнасці супрацьпаказанняў.
Змененыя падчас агрэсіўнай прамянёвай тэрапіі тканкі пацыенткі не заўсёды дазваляюць выкарыстоўваць імплантат. У гэтым выпадку выконваецца аднаўленне грудзей пры дапамозе ўласных тканак – размешчаных побач з ложам выдаленай малочнай залозы цягліц і скурнага покрыва.
ДАВЕДКА: экспандар пры мамапластыцы – часовы пратэз з магчымасцю змены аб'ёму (сіліконавы балон, які паступова напаўняюць фізіялагічным растворам). Ён пакрысе стварае прастору неабходнай формы і памеру, якую пазней зойме пастаянны пратэз малочнай залозы. Падобны «пашыральнік» спецыялісты могуць увесці падчас мастэктаміі, альбо пазней (у выпадку адтэрмінаванай рэканструкцыі).
Існуе некалькі спосабаў правядзення мамапластыкі, адрозніваюцца яны месцам правядзення разрэзу тканак для ўстаноўкі імплантата:
Калі мамапластыцы папярэднічала аднабаковая мастэктамія (выдаленне малочнай залозы), то ў жанчыны яшчэ застаецца магчымасць груднога гадавання. Пры двухбаковай мастэктаміі гэта немагчыма.
Пры выбары імплантата спецыялісты ўлічваюць індывідуальныя асаблівасці кожнай жанчыны:
Згодна з беларускім заканадаўствам, сіліконавыя імплантаты (і іншыя вырабы медыцынскага прызначэння) праходзяць працэдуру абавязковай рэгістрацыі ў Міністэрстве аховы здароўя. Выкарыстанне для мамапластыкі іншых пратэзаў супрацьзаконна.
У сучаснай пластычнай хірургіі часцей за ўсё выкарыстоўваюцца 2 віды імплантатаў – солевыя і сіліконавыя. Абодва складаюцца з абалонкі і напаўняльніка (сіліконавы гель альбо фізіялагічны раствор).
Солевыя імплантаты больш мяккія навобмацак і каштуюць танней, для іх устаноўкі робяць разрэзы меншага памеру, чым для сіліконавых. Памер падобных імплантатаў карэктуецца пасля аперацыі (урач пры дапамозе шпрыца можа дадаваць альбо адпампоўваць вадкасць). Яшчэ адна перавага – солевы раствор бясшкодны і лёгка засвойваецца арганізмам, а пры прарыве жанчына хутка заўважыць змяненне памеру грудзей. Але падобныя пратэзы маюць і істотныя мінусы – яны схільныя да ўтварэння «зморшчын», а таксама могуць «булькаць».
Сіліконавыя імплантаты адрозніваюцца па шчыльнасці геля і могуць быць як пругкімі, так і мяккімі навобмацак. Важна, што ў сучасных эндапратэзах выкарыстоўваюць кагезіўны (глейкі) гель, таму пры прарыве абалонкі імпланта ён не будзе выцякаць. Праўда, вядучыя сусветныя вытворцы даюць пажыццёвую гарантыю на трываласць сваіх вырабаў.
Сілікагелевыя імплантаты (біяімплантаты) утрымліваюць гідрагель на аснове прыроднага палімера – карбаксіметылцэлюлозы. Яны былі распрацаваны для таго, каб паменшыць вагу пратэза і прадухіліць апушчэнне грудзей (мастаптоз). Мінусы падобных імплантатаў – пры пашкоджанні абалонкі гідрагель выцякае з паражніны імплантата. Таксама падобныя эндапратэзы паступова губляюць свой аб'ём з-за прасочвання вадкасці праз сценку.
Найбольш часта выкарыстоўваюцца імплантаты двух формаў – круглыя (сферычныя, прымяняюцца для надання аб'ёму верхняй частцы малочнай залозы) і анатамічныя (у форме кроплі, надаюць грудзям натуральную форму).
У сучаснай хірургіі выкарыстоўваюцца імплантаты трох відаў:
Як трэба рыхтавацца да мамапластыцы, як праходзіць сама аперацыя і што трэба ведаць пра аднаўленне чытайце тут >>>
https://bel.24health.by/podgotovka-k-mammoplastike-i-vosstanovlenie-posle-operacii/
«Пальма першынства» сярод прычын, якія могуць справакаваць інсульт, належыць артэрыяльнай гіпертэнзіі. Зрэшты, прывесці да інсульту могуць не толькі высокія ўзроўні артэрыяльнага ціску. Шматлікія даследаванні паказалі, што ва ўзросце ад 30 да 69 гадоў да гэтага захворвання больш схільныя мужчыны, чым жанчыны. Часта інсульт развіваецца ноччу альбо раніцай.
Пра прычыны і наступствы інсульту «Слушна» пагутарылі з yавуковым супрацоўнікам неўралагічнага аддзела Рэспубліканскага навукова-практычнага цэнтра неўралогіі і нейрахірургіі Таццянай Паўлоўскай.
Наяўнасць артэрыяльнай гіпертэнзіі як фактару, які спрыяе развіццю інсульту, асабліва актуальна для пацыентаў, якія не прымаюць антыгіпертэнзіўныя лекавыя сродкі (прэпараты, што нармалізуюць ціск). У людзей, якія кантралююць свой артэрыяльны ціск, верагоднасць развіцця інсульту значна ніжэйшая, чым у тых, хто абірае «не заўважаць» высокіх лічбаў на танометры.
Таццяна Паўлоўская:
Проста прымаць прэпараты, якія рэгулююць узровень артэрыяльнага ціску, недастаткова. Важна дасягнуць так званых мэтавых значэнняў. Лічбы на танометры не павінны перавышаць 140/90 мм ртутнага слупа. У ідэале варта «трымаць» узровень артэрыяльнага ціску ў межах 120/80 мм ртутнага слупа.
Пры вымярэнні артэрыяльнага ціску неабходна памятаць, што ён схільны да сутачных ваганняў. Самыя высокія значэнні можна ўбачыць на танометры з 5 да 11 гадзін раніцы і з 18 да 20 – вечара.
Акрамя артэрыяльнай гіпертэнзіі існуе шэраг захворванняў, якія таксама могуць прыводзіць да інсульту:
Атэрасклероз – паталагічнае змяненне артэрый, якое ўзнікае з-за парушэння ліпіднага (тлушчавага) абмену. Яно суправаджаецца адкладваннем халестэрыну, шэрагу фракцый ліпапратэідаў у прасвеце сасудаў. Адкладанні фармiруюцца ў выглядзе бляшак. Наступнае разрастанне ў іх злучальнай тканкі і кальцыноз (адкладанне соляў кальцыя ў любых мяккіх тканках альбо органах) сценкі сасуда прыводзяць да яго дэфармацыі і звужэння прасвету аж да закаркавання (абтурацыі). Артэрыяльная сценка становіцца шчыльнай і губляе эластычнасць.
Спецыфіка інсульту такая, што ён можа здарыцца і ў маладых людзей, і ў асоб пажылога ўзросту. Разам з тым, верагоднасць гэтага захворвання з узростам павялічваецца. Асабліва часта інсульты адбываюцца ў пацыентаў старэйшых за 65 гадоў. Напрыклад, да гемарагічнага інсульту (кровазліццё ў мозг, пад яго абалонкі альбо ў жалудачкі) больш схільныя людзі ва ўзросце ад 50 да 70 гадоў. Разам з тым, насцярожвае той факт, што і ў працаздольным узросце ў пераважнай большасці выпадкаў смерці ад інсульту прычынай лятальнага канца з'яўляецца ўнутрымазгавое кровазліццё. І ўсё з-за – некантралюемай артэрыяльнай гіпертэнзіі.
Таццяна Паўлоўская:
У маладым узросце часта прычыну інсульту ўстанавіць немагчыма. Аднак існуе шэраг вядомых фактараў, якія могуць справакаваць хваробу. Сярод іх – спадчынныя захворванні, антыфасфаліпідны сіндром (прыводзіць да трамбозаў артэрый), паталагічныя змены сардэчных клапанаў і заганы сэрца. Прыём аральных кантрацэптываў, асабліва ва ўзросце за 35 гадоў, наяўнасць анеўрызмы (выпінанне сценкі артэрыі з-за яе вытанчэння альбо расцяжэння) сасудаў галаўнога мозгу – таксама могуць прывесці да вострага парушэння мазгавога кровазабеспячэння.
Мужчыны больш схільныя да інсульту. Гэтая заканамернасць захоўваецца прыкладна да 60 гадоў, пасля чаго суадносіны выраўноўваюцца.
Таццяна Паўлоўская:
Ёсць здагадка, што эстрагены (жаночыя палавыя гармоны) да пэўнага ўзросту абараняюць ад сардэчна-сасудзiстых захворванняў. Магчыма, таму ў жанчын да дасягнення сталага ўзросту інсульты здараюцца радзей.
Існуюць дадзеныя, што ішэмічны інсульт (узнікае пры рэзкім зніжэнні і спыненні крывацёку ў вызначаным участку галаўнога мозгу) часцей адбываецца ноччу ці пад раніцу. Гэта звязана з сутачнымі ваганнямі артэрыяльнага ціску.
Таццяна Паўлоўская:
Па раніцах артэрыяльны ціск досыць рэзка павышаецца, што можа стаць прычынай інсульту. Акрамя таго, у начны час магчыма залішняе зніжэнне артэрыяльнага ціску, якое суправаджаецца падзеннем мазгавога крывацёку, асабліва ў месцах, якія кровазабяспечваюцца стэназаванымі сасудамі. Пры гемарагічным інсульце такой сутачнай заканамернасці няма. Разам з тым, ёсць дадзеныя, паводле якіх гемарагічны інсульт часцей узнікае пасля актыўнай фізічнай дзейнасці альбо цяжкага працоўнага дня, а таксама моцнага эмацыйнага перанапружання.
Пасля інсульту можа адбыцца поўнае аднаўленне парушаных функцый. Часам арганізм аднаўляецца часткова і захоўваецца які-небудзь неўралагічны дэфіцыт. У цяжкіх выпадках заканчваецца смерцю пацыента.
Пасля інсульту могуць назірацца наступныя парушэнні:
Аб'ём і лакалізацыя паражэння рэчыва галаўнога мозгу вызначаюць выяўленасць і колькасць сімптомаў захворвання.
Вызначыць, што ў чалавека можа быць інсульт і яму тэрмінова патрэбна медыцынская дапамога, можна пры дапамозе тэсту Face Arm Speech Test («твар-рука-маўленне-тэст»).
Такім чынам, калі вы мяркуеце, што ў чалавека развіваецца інсульт:
Нават пры наяўнасці толькі адной прыкметы абавязкова выклікайце хуткую медыцынскую дапамогу!
Я ў псіхушцы, закрытым жаночым аддзяленні псіхіятрычнай клінікі.
Сёння ў крыле, дзе 6-7-я палаты, была Варфаламееўская ноч. Адна бабка ўвесь час крычала, яе змясцілі ў адзіночны бокс і прывязалі. Выклікалі неўролага, аказалася: ціск 180. У нас таксама ноч была не з самых спакойных: Лена ў сваім рэпертуары. З праклёнамі і біццём некага нябачнага.
***
- Весялуха! У першую працэдурную!
- Што, аналізы?
У мяне зноў бралі кроў з вены. Ніхто нічога не тлумачыць, проста праходжу тэсты. І ўсё. Ад гэтага яшчэ горш становіцца. На вуліцы вельмі хутка святлее, але мне туды нельга.
***
- Люда, не плачце. Будзеце плакаць – у 6-ю перавядзём.
***
Тут яшчэ ляжыць Ліда з маніякальна-дэпрэсіўным сіндромам. У час абвастрэння яна выбегла на дарогу, кідалася пад машыну і нешта няўцямнае крычала. Да нас яе прывезла міліцыя і хуткая дапамога. Але Ліда не сумуе: ведае тут увесь персанал і пастаянных пацыентаў. Не перажывае, бо трапіла ў аддзяленне ўжо раз 15-ты.
***
Віктараўна – акуратная бабулька гадоў 80-ці - раніцай плакала, што пра яе ўсе забыліся, яна засталася адна, без дома і грошай. Учора з гонарам расказвала, як добра ёй на старасці жывецца, сын з жонкай будуюць дом у Гродне, дзе ў яе будзе асобны пакой. А сёння: сын прадаў яе кватэру ў райцэнтры, пенсію на сябе аформіў, а ёй няма куды ісці, колькі тут ляжыць – не памятае. Бялізну – скралі, добрае адзенне – скралі: “Шкада, што ў бальніцу самае лепшае ўзяла. Гэтая Светка, што да мяне ўсё заходзіць, нячыстая на руку”. Дзе жыве сын - не памятае. Як яму патэлефанаваць – не памятае. Плача да істэрыкі. Прашу медсястру паклікаць да яе доктара і папрасіць патэлефанаваць сыну. Праз некалькі гадзін – пасля гутаркі з псіхатэрапеўтам – заходжу зноў. Яна задаволеная есць хатнія сырнікі і мяне радасна частуе. Прыходзіла ўнучка Танечка, прынесла паесці. Сын заняты, многа працаваў апошнія дні, але ўвечары прыдзе.
***
Сёння ўпершыню пагутарыла з псіхатэрапеўтам. Раз 15-ты расказала ўсю сваю гісторыю. Я ўжо жывенькая і ў добрым настроі. Таму расказваю хутка і з усмешкай. Амаль маналагічнае выказванне.
- Чаму вы ўсміхаецеся, калі кажаце такія сумныя рэчы? Мне вось сумна.
- А я павінна ляжаць і плакаць?
- Калі яшчэ вам надарыцца такая магчымасць?
З рэзалюцыяй: у мяне праблемы з эмоцыямі і пачуццямі сыходу.
***
Сёння ўсе гутараць толькі пра прафесарскі агляд. Да нас у аддзяленне заўтра прыйдзе дацэнт з універсітэта і будзе кансультаваць тых, каго рыхтуюць да выпіскі і ў каго спрэчны дыягназ. Я ў спісе. Спадзяюся, выставіць канчатковы дыягназ і мяне адпусцяць. Але на гэта спадзяюцца ўсе. Згадваю някрасаўскае: “Вот приедет барин – барин нас рассудит”, але баюся, каб не было, як у яго творы…
***
У нашай палаце бавім час, гуляючы ў карты, расказваючы анекдоты і вясёлыя гісторыі з жыцця. Маем свае прыколы і адметныя жарты. Не спім і смяёмся на ўсю псіхушку аж да 12-ці ночы. Замаўкаем і засынаем толькі пасля заўвагі медсястры. А да гэтага прыходзіла і санітарка.
Раней: Дзень першы. Дзень другі. Дзень трэці. Дзень чацвёрты. Дзень пяты.
У вас таксама ёсць звычка песціцца са сваёй кошкай альбо сваім сабакам пад адной коўдрай? «Здаровыя людзі» вырашылі высветліць, ці так гэта бяспечна для здароўя гаспадара і якія непрыемнасці хавае падобнае суседства.
Чаму сумесны сон з жывёламі асабліва небяспечны для цяжарных і дзяцей, а таксама пра асноўныя правілы бяспекі парталу распавялі загадчыца амбулаторна-дэрматавенералагічнага аддзялення №3 гарадскога клінічнага скурна-венералагічнага дыспансера Інэса Ільіна і намеснік галоўнага ўрача па медыцынскай частцы гарадской клінічнай інфекцыйнай бальніцы Святаслаў Вельгін.
Амаль палова ўладальнікаў хатніх жывёл пастаянна спіць у адным ложку са сваімі гадаванцамі, гэта пацвярджаюць адразу некалькі даследаванняў экспертаў American Pet Products Association і Associated Professional Sleep Societies.
Калі казаць дакладней, то гэта 62% уладальнікаў кошак і сабак невялікага памеру, а таксама 41% заводчыкаў сабак буйных парод. А 13% заводчыкаў нават дазваляюць гадаванцам спаць у ложках з дзецьмі.
Тое, што многім уладальнікам хатніх жывёл падабаецца засынаць у іх кампаніі, нядзіўна: сярэдняя тэмпература цела, да прыкладу, у кошак і сабак складае 38°C. Аднак, падобная «грэлка» можа і нашкодзіць здароўю.
Палова ўдзельнікаў медыцынскага тэсту Pittsburgh Sleep Quality Index паказалі відавочныя вынікі: ноччу гадаванец не дае ім выспацца.
Адсутнасць паўнавартаснага адпачынку негатыўна адбіваецца на здароўі чалавека. Хранічнае недасыпанне можа прывесці да цэлага шэрагу захворванняў, у тым ліку да атлусцення, дыябету, праблем з сардэчна-сасудзістай сістэмай.
Таксама недахоп сну пагаршае кагнітыўныя магчымасці, здольнасць засвойваць і запамінаць інфармацыю; прытупляецца вастрыня рэакцый, што можа прывесці да аварыі альбо траўмы на вытворчасці.
Адзначым самыя распаўсюджаныя:
Святаслаў Вельгін:
— Таксаплазмоз каварны тым, што ў шэрагу выпадкаў можа праходзіць бессімптомна. Заражэнне чалавека адбываецца ад хатніх гадаванцаў, у асноўным ад кошак. Асабліва гэта небяспечна для цяжарных жанчын, у якіх няма ў крыві антыцелаў да таксаплазмы.
Наяўнасць антыцелаў паказвае тое, што чалавек ужо кантактаваў з таксаплазмозам, і яго арганізм выпрацаваў устойлівы імунітэт. Адсутнасць у крыві антыцелаў да таксаплазмы кажа пра тое, што пацыент альбо не хварэў на таксаплазмоз, альбо захворванне толькі пачалося. Для жанчын горшым варыянтам з'яўляецца адмоўны вынік аналізу, які сведчыць пра тое, што абароны ад небяспечнага захворвання няма, што ставіць пад сумненне нармальны ход цяжарнасці і можа прывесці да заганаў развіцця плоду.
Асноўнымі праявамі вострага таксаплазмозу з'яўляюцца:
Найбольш частай з'яўляецца хранічная форма захворвання з наступнымі сімптомамі:
Гэта паразітарнае захворванне правакуюць лічынкі аскарыд, для яго характэрна доўгае цячэнне і параза ўнутраных органаў. Часцей за ўсё хварэюць дзеці пасля гульняў альбо сну з сабакам.
Сімптомы: захворванне часта праяўляецца ў выглядзе недамагання і невысокай тэмпературы пры лёгкім цячэнні.
Цяжкае працяканне таксакарозу суправаджаецца:
Цяжэй за ўсё лёгачны сіндром працякае ў дзяцей да года, захворванне суправаджаецца слабасцю, лёгкай узбуджальнасцю і парушэннем сну.
Інэса Ільіна:
— Адно з найбольш частых захворванняў, якім чалавек можа заразіцца ад свайго гадаванца - кошкі або сабакі - гэта мікраспарыя, або так званы «стрыгучы лішай». Гэта грыбковае захворванне з высокай вірулентнасцю, пры якім пакутуюць скура і валасы, а часам і ногцевыя пласцінкі. Заражэнне можа адбывацца пры непасрэдным кантакце з хворай жывёлай, хоць пры гэтым жывёла можа выглядаць цалкам здаровай, або прадметамі, на якіх знаходзіцца інфікаваная поўсць.
Сімптомы: На скуры з'яўляюцца ачагі заражэння (звычайна ад 1 да 3) - азызлыя чырвоныя плямы з выразнымі межамі, якія паступова павялічваюцца ў дыяметры. Па краях утвараецца «валік» з дробнымі вузельчыкамі, пухірамі і скурачкай, а ў цэнтральнай частцы пляма мае бледна-ружовую афарбоўку з лушчэннем на паверхні. Часам заражэнне суправаджаецца невялікім свербам. У нованароджаных і дзяцей да года, а таксама ў маладых жанчын нярэдка з'яўляецца выяўленае запаленне ачага і мінімальная лушчэнне.
Пры паражэнні валасістай часткі галавы ўтвараюцца 1-2 буйныя круглыя або авальныя ачагі памерамі ад 2 да 5 см з выразнымі межамі. У пачатку захворвання можна заўважыць лушчэнне ля каранёў валасоў, а на 6-7 дзень мікраспарыя распаўсюджваецца на валасы, якія становяцца далікатнымі і ламаюцца ў 4-6 мм над скурай галавы. Падобны выгляд паражэння грыбком часцей сустракаецца ў дзяцей 5-12 гадоў.
Жывёлы могуць пакінуць на пасцельнай бялізне бруд пасля прагулкі, траву, пыл і поўсць, што можа выклікаць алергічную рэакцыю.
Святаслаў Вельгін:
— Не выпускайце на вуліцу хатніх катоў і не гладзьце бадзяжных катоў, кацянят і сабак. Карміце катоў толькі кансерваваным альбо сухім кормам, ці тэрмічна апрацаванай ежай, каб не адбылося заражэння праз ежу. Пазбягайце кантакту з кацінымі туалетамі. Калі гэта немагчыма, то выкарыстоўвайце пальчаткі, старанна мыйце рукі. Экскрыменты кошак выдаляйце з латка штодня.
Калі хатні гадаванец не прышчэплены, то можа захварэць на шаленства, якое перадаецца чалавеку пры ўкусе, кантакце сліны з ранай альбо слізістай абалонкай.
Больш падрабязную інфармацыю аб шаленстве і іншых хваробах хатніх гадаванцаў, а таксама прафілактыцы можна атрымаць ў ветэрынара. Здаровая жывёла не ўяўляе небяспекі для чалавека. Выкананне правіл асабістай гігіены, асабліва чысціні рук пасля кантакту з жывёламі, іх поўсцю ці глебай дазваляе пазбегнуць заражэння таксакарозам ад бадзяжных жывёл.
Інэса Ільіна:
— Як толькі вы завялі сабе хатняга гадаванца, неабходна неадкладна наведаць ветэрынарную лячэбніцу, каб урач праверыў яго на наяўнасць мікраспарыі. Жывёл неабходна рэгулярна прыводзіць на прыём да ветэрынарнага ўрача. Акрамя таго, у кватэры неабходна захоўваць чысціню і прытрымлівацца асноўных правіл асабістай гігіены.
https://bel.24health.by/kali-xatniya-gadavancy-zgubilisya/
29 лістапада на плошчы ля Мінскага трактарнага завода (ст. М. Трактарны завод) адкрыецца вулічная фотавыстава «Разам да здароўя!». Ініцыятар мерапрыемства – Беларускае Таварыства Чырвонага Крыжа. Героі фотапраекта – простыя жыхары невялікіх гарадоў і вёсак Беларусі.
Наведвальнікі фотавыставы «Разам да здароўя!» пазнаёмяцца з гісторыямі жыхароў Віцебскай, Гродзенскай і Магілёўскай абласцей, якія абралі здаровы лад жыцця. Акрамя таго, на выставе пазнаёмяць з ініцыятыўнымі валанцёрскімі групамі па ЗЛЖ Беларускага Таварыства Чырвонага Крыжа (БТЧК), якія аб'ядноўваюць вакол сябе жыхароў гарадоў, вёсак і разам мяняюць жыццё ў мясцовых аб’яднаннях да лепшага.
З 29 лістапада па 17 снежня фотавыстава будзе па чарзе размешчаная на пляцоўках перад буйнымі прадпрыемствамі Мінска. У адкрыцці экспазіцыі прымуць удзел героі фотавыставы – удзельнікі ініцыятыўных груп БТЧК. Яны правядуць для ўсіх жадаючых майстар-класы па скандынаўскай хадзьбе, арганізуюць актыўныя народныя гульні. Наведвальнікаў выставы таксама чакаюць конкурсы і падарункі.
Затым з 3 снежня выстава пераедзе да Мінскага аўтамабільнага завода, дзе будзе знаходзіцца да 9 снежня. Выніковым пунктам размяшчэння стане пляцоўка перад Мінскім заводам колавых цягачоў. Тут экспазіцыя будзе з 10 да 17 снежня. Далей экспазіцыя адправіцца ў падарожжа па рэгіёнах.
Вы б пагадзіліся проста так узяць і памерці на 10, а то і 15 гадоў раней? Менавіта на гэты тэрмін, паводле ацэнак медыкаў, ваша жыццё скарачае цыгарэта. Пра тое, што паліць шкодна, сёння, мабыць, ведаюць нават карапузы. Аднак, нягледзячы на шырокую працу па барацьбе з курэннем ва ўсім свеце, людзі працягваюць дыміць. Амерыканскія даследчыкі сцвярджаюць, што колькасць нікатыназалежных на планеце дасягнула амаль мільярда чалавек.
Міжнародны часопіс Lancet склаў і апублікаваў па дадзеных СААЗ звесткі пра распаўсюджанасць тытунекурэння, даследуючы праблему сярод 195 краін свету. Высветлілася, што колькасць курцоў расце хутчэй, чым тых, хто адмовіўся ад гэтай згубнай звычкі. Курэнне залежыць ад узроўню жыцця і адукацыі. Чым яны вышэйшыя, тым меншая доля тых, хто паліць у грамадстве.
Як казаў герой рамана Аляксандра Салжаніцына «Ракавы корпус», «калі-небудзь не страшна памерці – страшна памерці зараз». Гэта размытае ў часе «калі-небудзь» і прыводзіць да таго, што чалавек не выкідае ў тую ж секунду з сваіх рук атруту, якая непазбежна будзе падрываць яго здароўе. «Бо гэта ж будзе не хутка, а там, можа, і наогул не дажыву». З кожнай выкуранай цыгарэтай шанец на гэта павышаецца. Некалькі перакураў у дзень аўтаматычна павялічваюць рызыку развіцця сардэчна-сасудзістых захворванняў і рака лёгкага ў 1,5-2 разы.
Ад атрутнага тытунёвага дыму пакутуюць не толькі лёгкія, але і ўвесь арганізм. Курцы больш схільныя да развіцця ішэмічнай хваробы сэрца, інфарктаў міякарда, інсультаў, язвавай хваробы і раку страўніка.
Вячаслаў Курчын, галоўны навуковы супрацоўнік РНПЦ анкалогіі і медрадыялогіі ім. М. М. Аляксандрава, доктар мед. навук, доктар філасофіі па медыцыне:
— Даказана, што тытунь з'яўляецца прычынай смяротнасці ад раку лёгкага ў 90% усіх выпадкаў, ад хвароб сэрца ў 25% усіх выпадкаў. Прыкладна 25% рэгулярных курцоў памрэ заўчасна па прычыне курэння.
Штогод па дапамогу да анколагаў з нагоды рака лёгкага звяртаюцца каля 4,5 тысяч жыхароў Беларусі. З іх прыкладна 500-600 чалавек складаюць жанчыны. Узрост хворых – ад 28 гадоў (як правіла, гэта адзінкавыя выпадкі). Да 60 гадоў колькасць хворых рэзка ўзрастае, адбіваецца эфект назапашвання атрутных рэчываў у арганізме. У апошнія 10-12 гадоў сітуацыя стабілізавалася і знаходзіцца прыкладна на адным узроўні.
Хвароба каварная тым, што спачатку не праяўляе сябе ніякімі сімптомамі. Часта выяўляецца ўжо тады, калі дапамагчы чалавеку немагчыма. З усіх тых, хто захварэў толькі 35-40% могуць быць пазбаўленыя ад пухліны хірургічным шляхам (іншага варыянту лячэння рака лёгкага няма). Палова з тых, каму праводзіць умяшальніцтва ўжо позна, паміраюць у першы год з моманту звароту.
Падмануць сябе «лёгкімі» цыгарэтамі, фільтрамі, і нават электроннымі парагенератарамі не атрымаецца. Калі ў курыльным «агрэгаце» утрымліваецца нікацін, то курэц будзе «дыміць» да таго часу, пакуль патрэба ў наркотыку не будзе задаволеная. А значыць, калі цыгарэта аблегчаная, то перакуры будуць часцей. Гэта ж тычыцца і кальяна. Бо пры яго выкарыстанні ўздзеянне на цела доўжыцца шмат гадзін.
Сярод атрутных рэчываў, якія змяшчаюцца ў цыгарэтным дыме, больш за 40 канцэрагены, у т. л. ацэтальдэгід, ацэтон, мурашыная кіслата, цыяністы вадарод, фенол, бензол, фармальдэгід, гідразін, урэтан, бензпірэн, амінабіфеніл, талуідзін.
«Калі зусім страціце настрой, прыходзьце да мяне ў бальніцу. Адзін абыход ракавага аддзялення у момант лечыць ад любой хандры». Спрэчнае сцвярджэнне героя рамана Эрыха Марыі Рэмарка «Трыумфальная арка». Магчыма, на фоне цяжкіх анкалагічных хворых можна адчуць, што тваё жыццё не такое і дрэннае. І знайсці ў сабе сілы рухацца далей. А вось курцам карысна было б убачыць на свае вочы тыя наступствы, з якімі прыйдзецца сутыкнуцца.
Рак лёгкага нароўні з ракам стрававода, печані і падстраўнікавай залозы, у 1994 годзе вызначаны СААЗ як самае цяжкае анкалагічнае захворванне.
Рана ці позна хвароба прыводзіць да ўскладненняў. Людзі гінуць ад лёгачнага крывацёку, калі пухліна прарастае ў буйны сасуд, распадаецца, пры гэтым кроў праліваецца ў дыхальныя шляхі. Іншы варыянт развіцця падзей: пухліна прарастае ў бронх, метастазы пранікаюць у міжсценне, дзе праходзіць трахея, верхняя полая вена, аорта, стрававод. Павялічваючыся ў аб'ёме, злаякасны наватвор сціскае жыццёва важныя структуры. Чалавеку цяжка дыхаць, ён не можа есці ... Пакутлівая гібель.
Дастаткова адзін раз зазірнуць у вочы такому хвораму, і жаданне выкурыць чарговую цыгарэту назаўжды знікла б у многіх.
Я ў псіхушцы, закрытым жаночым аддзяленні псіхіятрычнай клінікі.
– Палаценчыка. Можна я вазьму палаценчыка... На гадзінніку 5 раніцы, да нас запаўзла Галя з 6-й палаты... Яна цягнецца да калоды картаў, што ляжыць на тумбачцы.
– Цыгарэту, Яна, дай мне цыгарэту...
– Ідзі да чорта з нашай палаты, – не вытрымлівае Каця.
Добрай раніцы, блін!
***
На гадзінніку 7.00, у палату залятае санітарка і пачынае ліхаманкава выціраць паўсюль пыл.
– Пад'ём! Устаём! Што гэта за рэчы на падаконніках? У нас рэжым! У любой іншай бальніцы вам тое самае скажуць!
– А можна трохі больш па-чалавечы?
Санітарка злуецца, вылятае за дзверы і больш не вяртаецца.
***
Ідзеш сабе раніцай у прыбіральню, стаяць у калідоры дзве пацыенткі, нібыта мірна размаўляюць. І раптам адна з іх з крыкам «Ах ты курва!» чапляецца ў валасы другой і пачынае матляць яе ў розныя бакі. Іх разнімаюць санітаркі.
***
Раз на два дні сюды прыходзіць бібліятэка. Ну як бібліятэка, санітарка з кошыкам кніг. Кошыкам, у які ў крамах кладуць пакупкі. У «фондзе» – жаночыя раманы, дэтэктывы, а таксама – казкі Андэрсена і «Пакуты маладога Вертара» Гётэ.
– Ну вы дадумаліся прынесці гэтую кнігу ў псіхушку!
– Пацыенткі папрасілі. А што вы адразу «псіхушка»?
Дзіўна, але каля 2-х тыдняў таму я была ў доме-музеі Гётэ ў Франкфурце. Там пісьменнік пражыў да 27 гадоў і напісаў гэты самы твор.
***
«Нават не смей да мяне дакранацца! Люцыфер назірае, дзе ты і чакае цябе. Ох, як добра! А-а-ах!». Лена глядзіць у вакно, па яе целе нібыта праходзіць хваля задавальнення.
Блін, атрымліваецца нейкая сцэна з таннага эратычнага рамана, але гэта true.
***
Да нас у палату перавялі 17-гадовую Веру. Яна некалькі дзён ляжала ў 7-й, палаце назірання. Казала, што спаць там немагчыма. Нейкая бабка ноччу крычала «Нараджаю!», а яшчэ адна згадвала вайну: «Страляюць! Яны хочуць забіць маіх дачку і сына! Я павінна іх выратаваць!» і спрабавала ўцячы праз вакно. А трапіла сюды Вера, бо не вярнулася своечасова ў інтэрнат, а таксама, маўляў, пад машыну кідалася і хацела сябе забіць.
***
Яшчэ заходзіла Оля. Не распавяла гісторыю сваёй вандроўкі ў псіхушачку. Сказала толькі, што проста спала дома, а санітараў выклікалі суседзі – і яе забралі.
Сёння паклалі многа хворых. Кажуць, 6-я палата перапоўненая, там ляжыць ажно 16 чалавек. На ўсіх ложкаў і кушэтак не хапае, дык некаторых размяшчаюць проста на падлозе на матрасах.
***
– Людачка, тут у 7-й палаце бабка на ложак нарабіла. Прыбяры.
– Якая? Лідка? Вось чорт, я ж яе толькі што памыла!
***
Расклад дня нашай псіхушачкі (аказваецца, ён існуе)
7.00 – 7.30 Пад’ём, ранішні туалет.
7.30 – 8.30 Вымярэнне тэмпературы цела.
8.30 – 9.00 Сняданак.
9.00 – 9.30 Прыём лекаў.
9.30 – 12.00 Абход урачоў.
12.00 – 13.00 Прагулка, працатэрапія.
13.00 -14.30 Абед.
14.30 – 15.00 Прыём лекаў.
15.00 – 17.00 Ціхі час.
17.00 – 17.15 Полудзень.
17.15 – 18.30 Прагулка, наведванне пацыентаў сваякамі.
18.30 – 19.30 Вячэра.
21.00 – 21.30 Прыём лекаў.
21.30 -22.00 Вячэрні туалет.
22.00 Сон.
І так – па коле кожны дзень…
Раней: Дзень першы. Дзень другі. Дзень трэці. Дзень чацвёрты.
Па даных навукоўцаў, больш за 70% натуральнай радыяцыі, назапашанай чалавекам, прыпадае на прадукты харчавання і ваду. Органамі і ўстановамі дзяржаўнага санітарнага нагляду ажыццяўляецца кантроль за прадуктамі, што ўжываюць жыхары рэспублікі, на ўтрыманне радыенуклідаў. Найбольшую насцярожанасць выклікаюць ягады, грыбы, а таксама мяса дзікіх жывёл і рыба мясцовага ўлову.
Узровень забруджвання ягад радыенуклідамі залежыць ад біялагічных асаблівасцей расліны. Больш за ўсё радыенуклідаў назапашваюць журавіны і чарніцы, далей ідуць каліна, рабіны, суніцы, ажына, маліны, брусніцы, дурніцы. Нарыхтоўка дзікарослых ягад дапускаецца ў лясах са шчыльнасцю забруджвання глебы да 2 Кі/км? (з абавязковай праверкай на ўтрыманне радыенуклідаў).
Займаючыся нарыхтоўкай лясных ягад, неабходна памятаць:
Большасць відаў ядомых грыбоў нават у адносна «чыстых» лясах здольныя канцэнтрыраваць радыенукліды ў дозах, небяспечных для здароўя. Асноўная колькасць радыенуклідаў змяшчаецца ў верхнім слоі лясной падсцілцы таўшчынёй 3-5 сантыметраў, астатняя частка – ў верхнім слоі глебы.
Па здольнасці назапашваць цэзій-137 грыбы дзеляць на чатыры групы:
1) грыбы-акумулятары (гаркуша, каўпак кольчаты (курачка), свінуха, грыб польскі, масляк, махавік жоўта-буры). У пладовых целах гэтых грыбоў нават пры забруджванні глебы, блізкіх да фонавага значэння (0,1-0,2 Кі/км?), ўтрыманне цэзію-137 можа перавышаць дапушчальны ўзровень; збор не рэкамендуецца;
2) грыбы, што моцна назапашваюць (грузды, ваўнянка ружовая, зялёнка, сыраежкі). Збіраць можна пры шчыльнасці забруджвання глебы да 1 Кі/км? з абавязковым радыеметрычным кантролем;
3) грыбы, што сярэдне назапашваюць (лісічка, радоўка, белы грыб, падбярозавік, чырвонагаловік);
4) грыбы, што слаба назапашваюць (апенька восеньская, грыб-парасон стракаты, порхаўка жамчужная).
Пры нарыхтоўцы грыбоў неабходна памятаць:
Дазваляецца на тэрыторыі з шчыльнасцю забруджвання глебы радыецэзіем да 15 Кi/ км?. Рыбу рэкамендуецца лавіць у рэках і праточных вадаёмах. Больш за ўсё цэзію-137 назапашваюць прыдонныя і драпежныя рыбы (карась, карп, лінь, акунь, шчупак, сом), менш – насельнікі верхніх слаёў вады (лешч, судак і інш.). Перад прыгатаваннем рыбу трэба старанна ачысціць, вымыць, абавязкова выдаліць галаву, плаўнікі і ўнутранасці.
Дапускаецца на тэрыторыях з шчыльнасцю забруджвання да 5 Кі/км?
(З выбарачным кантролем мяса дзікіх жывёл). У паляўнічых угоддзях з шчыльнасцю забруджвання ад 5 да 15 Кi/км? праверка мяса на ўтрыманне радыенуклідаў абавязковая. Мяса дзікіх птушак з-за іх міграцыі на вялікія адлегласці неабходна правяраць на ўтрыманне радыенуклідаў нават пры здабычы на тэрыторыі з шчыльнасцю забруджвання глебы цэзіем-137 да 1 Кі/км?. Ва ўгоддзях з шчыльнасцю забруджвання глебы цэзіем-137 звыш 15 Кi/ км? паляванне забаронена.
Пры апрацоўцы мяса дзікіх жывёл неабходна памятаць:
Пасля чарнобыльскай катастрофы ў рэспубліцы створана сістэма радыяцыйнага кантролю, што ўключае:
Дзякуючы працы каля 1 000 лабараторый радыяцыйнага кантролю цалкам выключаная пастаўка для гандлю прадуктаў, што утрымліваюць радыенукліды звыш дапушчальных узроўняў.
Дзе вызначыць забруджванне прадукцыі:
Аўтар: Валерыя Самкова, урач-гігіеніст аддзялення радыяцыйнай
гігіены і бяспекі РЦГЭіГЗ.
26 лістапада ў арт-прасторы «Верх» адбудзецца першы ў Беларусі фестываль для падлеткаў і моладзі - TEEN FEST.
З 12.00 пачнуцца гульні, конкурсы, прэзентацыі, дэгустацыі.
На Sport zone пройдуць адкрытыя спаборніцтвы па скейтбордынгу. Можна будзе стаць на гіраскутар, балансборд, паўдзельнічаць у майстар-класах па стрыт дэнсу.
Game zone прапануе рэальныя (настольныя, квэсты) і віртуальныя гульні на x-box і playstation. Пра самае свежае і вострае раскажуць game-блогеры. Для аматараў коміксаў арганізуюць паказ класічных фільмаў гэтага жанру і продаж часопісаў.
Beauty zone парадуе магчымасцю змяніць імідж. Для хлопцаў і дзяўчат пройдуць майстар-класы па стылі, make-up. Лакацыя пазнаёміць са школамі візажу, б'юці блогерамі.
Мадэльныя школы, кастынг на бясплатнае навучанне, майстар-класы па правільным пазіраванні перад камерай - гэта ўсё Fashion zone.
Пра танныя падарожжы, як знайсці сябе і не страціць іншых, як стварыць дома самы круты пакой раскажуць на Education one.
Для меламанаў будзе старацца «БАССОТА». Ну, а каб падсілкавацца і набрацца сіл фудкорт прапануе процьму навінак: ад палачак з вадкім азотам да прышпільнага марожанага і вулічнай ежы.
Сустрэнемся на Teen Fest!
У перакладзе з лацінскай «insultus» (інсульт) – наскок, нападзенне альбо ўдар. Інсульт – цяжкае захворванне. Яно забірае жыццё, прыводзіць да інваліднасці і страты працаздольнасці. І нават пры паспяховым выніку бясследна хвароба не праходзіць.
Пра тое, што такое інсульт і якія віды гэтага захворвання бываюць, Слушна распавяла Таццяна Паўлоўская, навуковы супрацоўнік неўралагічнага аддзела Рэспубліканскага навукова-практычнага цэнтра неўралогіі і нейрахірургіі.
Інсульт – гэта вострае парушэнне мазгавога кровазвароту. Яно характарызуецца раптоўным з'яўленнем ачаговай альбо агульнамазгавой неўралагічнай сімптаматыкі. Між тым, агульнамазгавая сімптаматыка з'яўляецца далёка не заўсёды і, як правіла, тыповая для дастаткова шырокіх, часцей гемарагічных інсультаў.
Для ачаговай сімптаматыкі характэрныя рухальныя, адчувальныя, маўленчыя і іншыя парушэнні. Іх яшчэ называюць сімптомамі альбо клінічнымі праявамі захворвання. Пры інсульце падобная сімптаматыка захоўваецца больш за суткі!
Існуе два тыпы інсульту – ішэмічны і гемарагічны.
– Ішэмічны інсульт узнікае пры рэзкім зніжэнні і спыненні крыватоку ў вызначаным участку галаўнога мозга. Гемарагічны інсульт адбываецца пры кровазліцці ў мозг, пад яго абалонкі альбо ў жалудачкі.
Ён здараецца ў выніку эмбаліі, трамбозу (закаркавання) сасудаў галаўнога мозга альбо рэзкага падзення мазгавога крыватоку пры вострай сардэчна-сасудзістай недастатковасці, масіўнай страты крыві. Адрозніваюць некалькі падтыпаў ішэмічнага інсульту.
— Як правіла, у падобных выпадках у пацыента ёсць мігальная арытмія. У левым перадсэрдзе альбо ў жалудачку сэрца могуць фарміравацца тромбы, якія з токам крыві трапляюць у галаўны мозг.
Эмбалічны інсульт здараецца не толькі з-за мігальнай арытміі. Ён можа адбыцца, калі чалавек перанёс інфаркт міякарда ці ў яго ёсць парок сэрца. З токам крыві тромб, што адарваўся ад аорты і яе буйных галін, трапляе ў галаўны мозг. Вынік – вострае парушэнне мазгавога кровазабеспячэння.
— Ішэмічны інсульт можа быць выкліканы і больш рэдкімі прычынамі. Напрыклад, павышанай згусальнасцю крыві пры гематалагічных захворваннях альбо ў выніку рэзкага падзення так званага перфузійнага ціску з-за неадпаведнасці патрэбаў галаўнога мозга таму кровазабеспячэнню, якое можа даць сардэчна-сасудзістая сістэма ў дадзены момант.
Прывесці да інсульту могуць таксама паражэнні сасудаў, якія не звязаны з атэрасклерозам. Верагодныя прычыны – расслаенне сценак артэрый (дысекцыя), запаленчыя паражэнні сасудзістай сценкі (васкуліты).
Такі інсульт выклікае разрыў сасудзістай сценкі і, адпаведна, кровазліццё ў галаўны мозг.
Прычынай такога развіцця падзей вельмі часта з'яўляецца недыягнаставаная і (альбо) нялечаная артэрыяльная гіпертэнзія з высокімі ўзроўнямі артэрыяльнага ціску.
У маладым узросце да гэтага віду інсульту могуць прывесці прыроджаныя анамаліі сасудаў, такія як анеўрызмы (расшырэнне крывяноснага сасуда ці поласці сэрца з-за змен альбо пашкоджанняў іх сценак) альбо артэрыавенозныя мальфармацыі (парушэнні развіцця крывяноснай сістэмы).
Інсульт узнікае раптоўна. Разам з тым, часта ў пацыентаў бываюць так званыя прадвеснікі.
— Прыкладна ў палове выпадкаў інсульту папярэднічаюць транзістарныя ішэмічныя атакі. Па-просту іх называюць мікраінсульт.
Пры транзістарнай ішэмічнай атацы сімптомы інсульту, якія востра развіліся, захоўваюцца не больш за 24 гадзіны ад пачатку захворвання. Гэта:
Калі падобныя сімптомы прайшлі на працягу сутак – гэта транзістарная ішэмічная атака. Разам з тым, яна часта з'яўляецца прадвеснікам інсульту! Пакідаць падобны стан па-за ўвагай нельга! Калі своечасова зрэагаваць, звярнуцца па медыцынскую дапамогу і правесці ўсе неабходныя дыягнастычныя і лячэбныя мерапрыемствы, інсульту ў такіх выпадках можна пазбегнуць!
Транзістарная ішэмічная атака – грозны сігнал аб няшчасці ў сістэме мазгавога кровазвароту. ЧЧаста падобны стан можа правакавацца гіпертанічнымі крызамі.
— Нягледзячы на спецыфічную «карціну» інсульту, ступень выяўленасці першых сімптомаў можа быць розная, часам даволі сцёртая. Таму дыягностыка інсульту ў шэрагу выпадкаў на падставе толькі клінічных праяў захворвання бывае цяжкая.
Шырокія інсульты ўзнікаюць пры сасудзістых катастрофах у магістральных (буйных) мазгавых артэрыях. Для такіх паражэнняў характэрны высокі ўзровень смяротнасці і пажыццёвай інваліднасці.
У залежнасці ад зоны паражэння галаўнога мозга, можа прысутнічаць адзін з вышэйпералічаных сімптомаў альбо іх спалучэнне.
— Усе гэтыя прыкметы, безумоўна, могуць сустракацца і пры іншай неўралагічнай паталогіі, не толькі пры інсульце. Разам з тым, вострае развіццё пералічаных сімптомаў патрабуе неадкладнага выключэння інсульту. Нават калі яны цалкам самастойна прайшлі, не варта адкладаць візіт да ўрача. Так можна прадухіліць сур'ёзную мазгавую катастрофу альбо паменшыць яе наступствы.
Паміж безглютэнавай дыетай і модным трэндам для пахудзення няма нічога агульнага, акрамя адмовы ўжываць прадукты, што ўтрымліваюць глютэн. У адным выпадку гэта абавязковая ўмова для здароўя і даўгалецця. У іншым – капрыз, часта неапраўданы і нават шкодны.
Сістэма харчавання, заснаваная на поўным выключэнні з рацыёну прадуктаў, у складзе якіх ёсць клейкавіна, упершыню была паспяхова выкарыстана для лячэння пацыентаў з цэліякіяй у сярэдзіне мінулага стагоддзя. З тых часоў і лічыцца фактычна адзіным метадам з даказанай эфектыўнасцю ў барацьбе супраць захворвання.
А вось з чыёй падачы безглютэнавая дыета пайшла ў народ, ужо і не разбярэшся. Але прыхільнікаў у яе нямала і шэрагі іх поўняцца. Рэстаратары паступова ўводзяць у меню стравы з пазнакай «gluten free», а прадпрымальнікі адкрываюць пункты грамадскага харчавання для спажыўцоў безглютэнавых прадуктаў. Што гэта: рэальны клопат пра здароўе нацыі ці жаданне быць у трэндзе? Каму і чым не дагадзіў глютэн? Ёсць падстава пагаварыць.
За апошнія паўстагоддзі колькасць людзей з цэліякіяй павялічылася ў разы: з'явіліся сучасныя метады дыягностыкі, а сама хвароба перастала быць «дзіцячай». Але нават пры такім раскладзе ад аўтаімуннага захворвання, паводле ацэнак сусветнай супольнасці гастраэнтэролагаў, пакутуе не больш за 1% насельніцтва. Менавіта для іх глютэн – абсалютнае зло. Таксама няма месца бялку ў жыцці людзей з нецэліякійнай формай непераноснасці глютэна і алергіяй на клейкавіну.
Але для пераважнай большасці жыхароў планеты бялок збожжавых – пшаніцы, жыта, аўса і ячменю – абсалютна бясшкодны. А значыць няма неабходнасці адмаўляцца ад духмянага хлеба, любімых булачак і хатніх наліснікаў.
Наадварот: безглютэнавая дыета без падстаў (падстава тут толькі адна – паталогія, выкліканая непераноснасцю клейкавіны) хутчэй нашкодзіць здароўю, чым пойдзе на карысць.
Глютэн – крыніца важных вітамінаў і мікраэлементаў: жалеза, фоліевай кіслаты, цынка, вітамінаў групы B, D. Ён утрымлівае 18 амінокіслот, у тым ліку тыя, якія арганізм чалавека не сінтэзуе. Бялок злакавых спрыяе лепшаму засваенню фосфара і кальцыя. А яшчэ гэта клятчатка, мінімум тлушчу і максімум пратэіну.
Адпаведна чым лепш зрабілі чыстку рацыёна ад глютэну, тым вышэй шанц атрымаць эфект, далёкі ад станоўчага, а менавіта: дысбаланс вітамінаў і карысных рэчываў.
Пацыенты з цэліякіяй знаходзяцца на дыспансерным уліку ў гастраэнтэролагаў, рэгулярна праходзяць абследаванні, у тым ліку на прадухіленне нутрыентнай недастатковасці. Наўрад ці тое ж самае хоць бы ў прафілактычных мэтах робяць паслядоўнікі модных тэндэнцый.
Каштоўнасць і карысць збожжа тым вышэйшая, чым менш яно падвяргалася апрацоўцы.
Высакаякасная пшанічная мука тут моцна прайграе. Але нават яна нясе свой мінімум станоўчых уласцівасцей. Прыгатаваныя з яе стравы ва ўмераных колькасцях здароваму чалавеку ніколькі не шкодзяць.
У гэтым пераканаліся навукоўцы з Інстытута Вейцмана (Ізраіль), якія правялі даследаванне, прапанаваўшы на час адной групе ўдзельнікаў есці толькі цэльназбожжавы хлеб, другой – звычайны белы хлеб прамысловай вытворчасці. Навукоўцы кантралявалі паводзіны кішэчных бактэрый, вызначалі ўзровень халестэрыну, глюкозы і некаторых іншых важных для здароўя паказчыкаў.
Вынік эксперыменту стаў нечаканым для ўсіх: ніякіх прынцыповых адрозненняў паміж эфектамі ад спажывання розных відаў хлеба ва ўдзельнікаў эксперыменту зафіксавана не было. А гэта значыць, «жывучы» міф пра карысць чорнага хлеба і шкоду белага злажыўшы рукі гасціны правіць.
Ёсць шмат захворванняў, якія патрабуюць індывідуальнага дыетстала: цукровы дыябет, язвавая хвароба страўніка і 12-перстнай кішкі, алергія на бялок каровінага малака, падагра ... Колькасць людзей, якія пакутуюць ад іх, у дзясяткі разоў пераўзыходзіць колькасць пацыентаў з цэліякіяй. Але менавіта безглютэнавая дыета апынулася вельмі зручнай, каб падвесці яе пад трэнд здаровага харчавання.
Булкі, выпечка, здоба – ежа з высокім утрыманнем «хуткіх» вугляводаў. Калі есці іх тонамі за адзін раз і не нагружаць сябе «лішняй» фізічнай актыўнасцю на працягу дня, першай, зразумела, пачне пакутаваць постаць. Але глютэн тут зусім ні пры чым.
Напрыклад, прарошчанае цэльнае збожжа, аўсяная і жытняе вотруб'е, цэльназбожжавыя кашы, мюслі і шмат іншых прадуктаў з глютэнам даўно і шмат разоў прызнаныя прадуктамі прыгажосці. Яны спрыяюць нармалізацыі стрававання, абменных працэсаў, дапамагаюць захаваць лёгкасць і фігуру. Больш за тое, ужыванне цэльназбожжавых прадуктаў зніжае рызыку развіцця сардэчна-сасудзiстых захворванняў. Пра гэта сведчаць вынікі даследаванняў навукоўцаў Гарвардскага і Калумбійскага ўніверсітэтаў (ЗША).
Але пры безглютэнавай дыеце суцэльнае збожжа ў топе «чорнага спісу», і пацыенты з цэліякіяй вымушаныя з гэтым мірыцца. Гэта пытанне жыцця і смерці, калі хочаце. У людзей без падобных праблем няма такога важкага аргументу свядома адмаўляцца ад злакаў і ставіць здароўе пад удар. Як кажуць, расстаўляем прыярытэты: дзетакс альбо нутрыентны баланс; ні граму лішняга тлушчу альбо здаровае сэрца.
Ёсць яшчэ адзін немалаважны фактар, пра які прыхільнікі тэорыі «безглютэнавай дыеты для ўсіх» імкнуцца маўчаць.
Не глютэн сам па сабе спрыяе набору вагі, як і яго адсутнасць не абазначае, што прадукт дыетычны. Калараж безглютэнавых гатовых прадуктаў не саступае, а часам нават пераўзыходзіць, пажыўную каштоўнасць «шкодных» мучных вырабаў. Хаця б дзеля цікавасці варта дазнацца, якая пажыўная каштоўнасць некаторых прадуктаў, прадстаўленых на паліцах «Здаровага харчавання», якія ёсць практычна ў кожнай краме. Асартымент шырокі і разнастайны – ад безглютэнавых сумесей і мукі да гатовых «смачнюшак».
Але энергетычная каштоўнасць 30-грамовага батончыка-мюслі цалкам можа папоўніць траціну сутачнай нормы ў пажыўных рэчывах для сярэднестатыстычнага чалавека вагой у 60 кг. Дасягаецца гэта за кошт высокага ўтрымання цукру і тлушчаў з мінімумам пратэінаў. Перайшоўшы на такое «здаровае харчаванне» скінуць лішнюю вагу не атрымаецца, а набраць – лёгка.
Адзіны спосаб пазбегнуць рызыкі паправіцца на дыеце – гатаваць самому: са свежага мяса, птушкі, рыбы, далучыўшы гародніну і дазволеныя крупы. На гэта, дарэчы, і нацэльваюць урачы пацыентаў з цэліякіяй. Такі падыход справядлівы і ў дачыненні да здаровых людзей, але без прывязкі да безглютэнавай дыеты.
Глютэн змяшчаецца не толькі ў харчовых прадуктах, але і ў доглядавай і дэкаратыўнай касметыцы. Яна таксама небяспечная для людзей з цэліякіяй, як і пшанічны хлеб. Асабліва неабходна быць уважлівымі пры выбары памады і зубной пасты, таго, што гіпатэтычна можа патрапіць у страўнік. Цікава, ці ведаюць пра гэта паслядоўнікі безглютэнавай дыеты «для ўсіх» і наколькі далёка гатовыя зайсці за модай?
Безглютэнавая дыета – лячэбнае харчаванне, лекі па сутнасці. Як любыя лекі яна патрабуе наяўнасці паказанняў, сістэмнасці і паслядоўнасці і не трывае падвойных стандартаў і вольнай інтэрпрэтацыі. Якімі б добрымі намерамі вы не кіраваліся перад тым, як сесці на безглютэнавую дыету – ачысціць арганізм альбо знізіць вагу – памятаеце: «самалячэнне» да дабра не даводзіць.
https://bel.24health.by/stravy-bez-glyutenu-smachna-esci-ne-zabaronish/
One fine body…