Вернікі сёння ўшаноўваюць памяць апостала Андрэя – аднаго з 12 вучняў Хрыста, брата апостала Пятра. А па народных традыцях дзяўчаты варожаць на нарачонага.
Па народных прыкметах, калі сёння пойдзе снег (і не будзе раставаць), дык праляжыць яшчэ 110 дзён! Цікава-цікава… Што толькі на сёння ні абяцаюць сіноптыкі. І магчымы-такі мокры снег. І магчымы дождж. І нуль градусаў… Ну, паглядзім-пабачым-паназіраем.
А пакуль апошнім часам вечарамі-начамі-раніцамі такое прыемнае надвор’е ў нас, з лёгкім марозікам… І гуляем жа перад сном, гуляем! Памятаеце пра карысць такіх прагулак?!
Заадно апоўначы (!) падыходзім да калодзежа. З дзвюма мэтамі. Першая (для дзяўчат) – гукнуць у яго імя каханага і ўважліва прыслухацца да водгукаў. Мне ажно цікава зрабілася: а што адтуль павінна прагучаць, а?! 🙂
Другая (у прынцыпе, для ўсіх цікаўных, і не толькі апоўначы, а проста ў Андрэеў дзень, ці вечар, ці ноч Андрэеву) – паслухаць ваду. У калодзежы, на рэчцы ці возеры… Асабліва, калі на вадаёмах было хаця б тонкае ледзяное покрыва.
Нашы продкі казалі: «Калі ціха ў калодзежы на дне – быць цёплай зіме, а пачуеш дзіўныя гукі – на маразы і буры, беды ды завірухі». Што тычыцца вадаёмаў – «Калі не хвалюецца, ціхая вада – будзе роўная зіма, а шумная вада – сцюжа ды завеі».
Вось вы якую ваду хочаце пачуць?! Асабіста я за такую, каб паказвала на нармалёвую зіму! Са сцюжамі, завеямі ды маразамі (умеранымі), але толькі без дажджоў, слаты ды бруду… І бедаў нам не трэба, ну калі ласка!!!
Дарэчы, сёння жанчынам забараняецца ткаць і матаць ніткі. Паводле даследчыкаў народных звычаяў, гэтая забарона павінна захоўвацца ўжо да самага Новага года. Што, вядома ж, крыху дзіўнавата. А чым яшчэ было займацца сялянкам доўгімі зімовымі вечарамі? Падчас вячорак? Але раней настолькі за гэтым сачылі… Каб усе абрады ды звычаі захоўваліся…
Ну, сёння-то, у Андрэеў дзень, даўней моладзь гуляла ды варажыла. Напрыклад, дзяўчаты бегалі пад вокны суседзяў, каб пачуць, пра што размаўляюць у хаце. А пасля тлумачылі гэта ў прымяненні да замужжа.
Яшчэ – «засявалі» насенне канапель у хаце, прыгаворваючы: «Святы Андрэю, я каноплі сею, дай мне знаць, з кім буду рваць». Ну, і самае нескладанае дзеянне – пакласці на ноч пад падушку запіску з імем каханага і просьбай, каб ён уначы прысніўся.
А вось якая добрая прыкмета для ўсіх ад нашых продкаў! Калі напярэдадні Андрэевага дня добра папарыцца ў лазні, дык цэлы год хварэць не будзеш! Толькі, вядома, пра такую прыкмету і ведаць трэба зараней. Бо ў лазні ж выпаліць трэба было ўчора… А можа, хтосьці, не ведаючы нават, гэта і зрабіў?! Тады вам прыемны бонус! 🙂
І засталося яшчэ ўзгадаць пра паходжанне імя «Андрэй» ды паглядзець, якія рысы характару ўласцівыя яго носьбітам. А вось праўда тое ці не – вырашаць вам, шаноўныя сябры!
Паходжанне імя звязваюць са Старажытнай Грэцыяй, са словам «андрас», што значыць «мужчына», «чалавек». Таму Андрэй – найперш мужны і смелы. Па сцвярджэнні даследчыкаў, рысы характару Андрэяў залежаць… ад пары года, у якую яны нарадзіліся.
Так, Андрэй вясновы – літаратар і прамоўца, летні – самы вясёлы з усіх, душа кампаніі, восеньскі – мае матэматычны склад розуму, зімовы – мастацкія здольнасці. Яшчэ восеньскі і зімовы Андрэі не даруюць падману ды здрадніцтва, у іх лёгка атрымліваецца пераконваць людзей.
Ну што, ці пазнаў тут хто сябе?! 🙂
