Колератэрапія (хроматэрапія) – уздзеянне на эмацыйны, псіхічны і фізічны стан чалавека з дапамогай колеру. Сутнасць у тым, што кожны колер мае сваю даўжыню хвалі. І кожная з іх аказвае пэўнае ўздзеянне на арганізм.
Вядомая гэтая навука са старажытнасці, яе родапачынальнікамі сталі Індыя і Кітай яшчэ ў IV-III тысячагоддзі да н. э. Аўтарытэтныя спецыялісты таго часу – Авіцэна, Парацэльс, Гіпакрат ведалі пра ўплыў колеру на арганізм чалавека і актыўна выкарыстоўвалі гэтую методыку. Напрыклад, прапаноўвалася выпіць адвар, падфарбаваны травой пэўнага колеру, прыняць ванну з каляровай вадой, прыкласці да хворых месцаў пафарбаваныя камяні ...
Ва ўсім свеце цяпер ёсць прыхільнікі нашэння чырвонай ніткі на запясці. Лічыцца, што яна сама мусіць аберагаць ад сурокаў. Такую нітачку завязваюць нават немаўлятам. У Расіі здаўна прыкладвалі чырвоныя абрэзкі тканіны да запалёных участкаў скуры пры інфекцыях, а хвораму на гепатыт апраналі каралі з жоўтых камянёў.
Спрыяльнае ўздзеянне колеру выкарыстоўваюць і сёння. Балазе, што паказанні для хроматэрапіі вельмі шырокія.
Калі дапаможа колер
- псіхасаматычныя хваробы (бранхіяльная астма, гіпертанічная хвароба, язвавая хвароба страўніка і дванаццаціперснай кішкі і інш.) на пачатковых этапах;
- пачатковыя стадыі алкагалізму;
- псіхозы;
- эпілепсіі з нячастымі прыпадкамі і без выяўленых змен свядомасці;
- неўрозы;
- сэнсарна-эмацыйная дэпрывацыя дзяцей і дарослых (сітуацыі, калі чалавек адчувае моцны «голад» з-за адсутнасці разнастайнай каляровай палітры ў блізкім асяроддзі ці пакутуе ад няправільнай каляровай гамы, што можа быць слушнай для чалавека толькі ў індывідуальным кантэксце);
- як адзін са складнікаў у тэрапіі дзяцей са складанымі шматлікімі парушэннямі развіцця.
