Пранесці ў лыжцы на адлегласць тэнісны мячык, калі дыягназ – ДЦП і інваліднасць 1-й групы... А затым яшчэ і ў шашкі выйграць у трох чалавек... І з дапамогай Вялікага Добрага Сэрца ўзняцца на вышэйшую прыступку самага сапраўднага спартыўнага п’едэстала гонару...
Наўрад ці яны маглі пра такое нават марыць – наведвальнікі аддзяленняў забеспячэння дзённага знаходжання для інвалідаў тэрытарыяльных цэнтраў сацыяльнага абслугоўвання насельніцтва Мінскай вобласці. І ўсё ж гэта сталася рэальнасцю.
Калектыў Чэрвеньскага ТЦСАН разам з іншымі зацікаўленымі ў сацыялізацыі людзей з асаблівасцямі правёў на базе фізкультурна-аздараўленчага комплексу «Ігумен» сапраўдныя Паралімпійскія гульні! А запросіны на іх атрымалі каманды з трох суседніх раёнаў – Бярэзінскага, Пухавіцкага і Смалявіцкага.
Спаборніцтвам – старт!
Усе ўдзельнікі прыехалі ў Чэрвень зараней. І з нецярплівасцю чакалі, калі ж распачнецца мерапрыемства. Але вось ужо яны камандамі пад урачыстую музыку заходзяць у спартыўную залу – такія кранальныя ў сваім старанні ісці строем...
Гучаць сардэчныя словы вітанняў і цёплыя пажаданні ад ганаровых гасцей мерапрыемства, сярод якіх і наша знакамітая зямлячка – ураджэнка г.п.Смілавічы Чэрвеньскага раёна, двойчы пераможца самых сапраўдных Паралімпійскіх гульняў, Заслужаны майстар спорту Рэспублікі Беларусь Людміла Валчок (інтэрв’ю з ёй будзе змешчана на нашым інфармацыйным партале крыху пазней. Сачыце за публікацыямі!).
У залу ўрачыста выносяць імправізаваны алімпійскі агонь (!). Узнімаецца дзяржаўны сцяг – ёю, Людмілай Валчок, і галоўным суддзёй спаборніцтваў, першым сакратаром Чэрвеньскага РК ГА «БРСМ», вядомым спартсменам Паўлам Клындзюком. Прадстаўляецца судзейская калегія. І... Спаборніцтвам – старт!
Але перш чым пачну сачыць за імі, распытваюся ў ініцыятараў 1-й міжрэгіянальнай (і чаму так цягне напісаць усё ж – міжнароднай?!) Паралімпіяды, адкуль ідэя і чаго яны чакаюць ад сённяшняга мерапрыемства.
Шашкі, мячы, канат... Боча!
З кім бы з прадстаўнікоў каманд – загадчыкаў аддзяленняў забеспячэння дзённага знаходжання для інвалідаў – я ні размаўляла, усе дружна зазначалі: пералік відаў спаборніцтваў выклікаў напачатку лёгкі шок.
А гэта – лёгкая атлетыка (бег 30 м, скачкі ў даўжыню з месца, кіданне мяча), камандная эстафета, шашкі, перацягванне каната і... загадкавае боча.
Прызнаюся: гэтую назву таксама пачула ўпершыню. Давялося звярнуцца да разумнага сеціва. І аказалася, што бочА... не трэба блытаць з бочЭ. Бо калі другое – гэта спартыўная гульня на дакладнасць, дык першае – сапраўды паралімпійскі від спорту, які з’яўляецца «адаптаванай гульнёй для людзей з ДЦП і парушэннямі апорна-рухальнага апарату».
Патлумачыць правілы і засвоіць тэрміналогію адразу пасля прачытання не атрымалася. Таму акрэслю проста: мячыкі трэба кідаць-катаць. Не скажу, каб дужа відовішчна... Але карысна для гульцоў, бо развівае іх фізічныя магчымасці.
А ўвогуле, трэба было бачыць, які віраваў азарт, якія раздаваліся дружныя воклічы падбадзёрвання і радасці, калі ў кагосьці атрымлівалася зрабіць самы маленькі скачок, кідок, проста прабегчыся па прамой лініі, калі ногі ну зусім не хочуць слухацца... І гэта была лёгкая атлетыка!
Там, дзе шашкі, усё ціха і спакойна. Толькі суддзя. Старонніх назіральнікаў практычна няма. Шашкі хаця і не шахматы, але таксама вымагаюць пэўнай стратэгіі, тактыкі, абдумвання, а дзесьці нават і хітрасці.
Пакуль перад кожным з ігракоў расце горка шашак – белых ці чорных, мама ўдзельніка каманды са Смалявіччыны дыстанцыйна дужа хвалюецца за сына, тэлефануе загадчыцы аддзялення. Маўляў, ну што там, як?!
– Мама, не перажывайце! – маральна падтрымлівае жанчыну па тэлефоне Святлана Копач. – Ваш Ігар – вялікі разумнік. Ён ва ўсіх у шашкі выйграў! Мы яго ўжо абнялі і пацалавалі!
Чуючы гэты дыялог, хаваюся за аб’ектывам фотаапарата. Бо на вачах – слёзы. Якое ж вялікае сэрца і добрую душу трэба мець, каб вось так ставіцца да чужога сына, проста наведвальніка аддзялення... Ну не па абавязку ж такія адносіны!
...Неяк вельмі хутка адзін від спаборніцтваў змяняе другі. За гэты час нават не паспяваю пагаварыць з усімі, з кім хацела б. Як адрэагавалі на запросіны нашы госці? А што адчуваюць самі ўдзельнікі Паралімпіяды?
Тым часам распачынаецца, мабыць, адно з самых відовішчных спаборніцтваў – перацягванне каната. І, нягледзячы на яўную перавагу чэрвеньцаў, так бы мовіць, па росту і вазе... Сапернікі таксама стараюцца, упіраюцца, падаюць на падлогу, але не здаюцца... І ўсё гэта праходзіць з та-а-акімі воклічамі! Здаецца, калі б гледачы размяшчаліся бліжэй, дык дапамаглі б не толькі імі!
А я пакуль працягваю цікавіцца ўражаннямі нашых гасцей.
І Чэрвень такі перацягвае па чарзе ўсіх сапернікаў! І ў кожнага з пераможцаў – мора радасці!
Канцэрт – падрыхтаваны, міні-дыскатэка – імправізаваная!
Музычныя нумары ад наведвальнікаў і супрацоўнікаў Чэрвеньскага ТЦСАН прыхільна ўспрымаліся гледачамі. А пакуль суддзі падлічвалі балы, прама ў спартыўнай зале ўтварылася цэлая дыскатэка! Калі не памыляюся, яе завадатарам стаў удзельнік каманды са Смалявічаў. І вось такая ўсмешка ўвесь час не сыходзіла з яго вуснаў! Ну проста чалавек-пазітыў!
Хвіліна славы – для ўсіх!
І вось ён – той урачысты момант, калі многія з удзельнікаў Паралімпіяды могуць узняцца на самы сапраўды спартыўны п’едэстал гонару, атрымаць сумленна заробленыя медалі і дыпломы! Як жа гэта перажывальна – назіраць за іх шчырай, светлай, непасрэднай дзіцячай радасцю!
І зусім неістотна, што адной камандзе не хапіла прыступкі п’едэсталу. Насамрэч тут ніхто не прайграў. Перамаглі – усе! Пераадолеўшы сябе, свае фізічныя асаблівасці, сарамлівасць, боязь стасункаў, страх выехаць за некалькі дзясяткаў кіламетраў ад дому... Кожны заслужыў сваю асабістую хвіліну славы, медалі за ўдзел і падарункі, гучныя воплескі, воклічы «Брава!», цёплыя словы і фотаздымкі на памяць.
А тром камандам прыемным бонусам за спартыўныя дасягненні сталі памятныя кубкі. Трэцяе месца заваявала каманда са Смалявіцкага раёна (на мой погляд – самыя пазітыўныя!), другое – з Бярэзінскага («Крутыя перцы» – назва каманды!). А перамогу заслужана святкавалі гаспадары-чэрвеньцы. Жоўтыя (у майках такога колеру) – значыць, залатыя!
Віншуем усіх! І кажам шчыра: МА-ЛАЙ-ЦЫ!!!
Матэрыялы на сайце slushna.by носяць інфармацыйны характар і прызначаныя для адукацыйных мэтаў. Інфармацыя не павінна выкарыстоўвацца ў якасці медыцынскіх рэкамендацый. Ставіць дыягназ і прызначае лячэнне толькі ваш урач. Рэдакцыя сайта не нясе адказнасці за магчымыя негатыўныя наступствы, якія ўзніклі ў выніку выкарыстання інфармацыі, размешчанай на сайце slushna.by
