Першае, што кідаецца ў вочы пры стасунках з Віталем Рабецкім, – прамяністая ўсмешка. А яшчэ – інвалідная каляска, якую ён называе сваім тронам.
Невылечная хвароба – рассеяны склероз – нанесла магутны ўдар па целе гэтага 32-гадовага хлопца, але не здолела зламаць яго дух. Віталю ўдалося зрабіць сваё жыццё больш напоўненым, чым раней. А яшчэ... сустрэць сваё каханне.
Са здаровага хлопца – у інваліда
Віталь рос у вёсцы, быў моцным і здаровым хлопцам. Першыя праблемы са здароўем пачаліся ў 16 гадоў, але тады ўрачы спісалі ўсё на пераходны ўзрост і гармоны. Ужо ў арміі хлопец адчуў нядобрае з нагой: трэніраваўся, каб выступаць на парадзе, і ў пэўны момант адчуў, што нага перастала падымацца. «Напэўна, ператаміўся», – падумаў тады.
З гадамі стан пачаў пагаршацца. Нагу даводзілася літаральна цягнуць за сабой, узніклі праблемы з каардынацыяй рухаў.
На той момант у Віталя было ўсё для таго, каб жыць спакойна і шчасліва: жонка, дачка, новая кватэра...
Спачатку жонка пераконвала, што застанецца побач і не кіне. Але, падобна, рэальнасць апынулася страшней, чым яна была гатовая прыняць. У Віталя пачалі адмаўляць ногі, ён страціў працу, давялося перасесці ў інвалідную каляску.
Каханне лечыць
Кажуць, кожная сустрэча невыпадковая. І нават у самыя цёмныя часы можа з'явіцца чалавек, які здольны цалкам змяніць ваша жыццё. Такі цуд адбыўся і з Віталем Рабецкім.
Калі трэба было купляць інвалідную каляску, шукаў варыянты сярод тых, што ўжо прадавалі іншыя людзі, танней. Так і пазнаёміўся з Таццянай. Адна мімалётная сустрэча, цёплая размова. Патрэбныя словы, якімі цалкам незнаёмы чалавек крануў яго душу...
...У той дзень было зусім нясцерпна. І першым чалавекам, з якім захацелася пабачыцца, стала тая самая Таццяна.
– Можна я да цябе прыеду? – патэлефанаваў ледзь знаёмай жанчыне Віталь.
У той вечар яны доўга размаўлялі. Напрыканцы размовы Віталь сабраўся з духам і... зрабіў Таццяне прапанову. І хаця напачатку яна ўспрыняла ўсё як жарт, пачала прыязджаць да хлопца ў бальніцу, куды ён трапіў з абвастрэннем хваробы. А праз два тыдні Віталь і Таццяна пачалі жыць разам, як пара. Хлопец набыў такую цёплую сям'ю, якой у яго яшчэ ніколі не было.
– Я ніколі не жыў настолькі поўным жыццём, як цяпер, – дзеліцца Віталь. – Таццяна падтрымлівае мяне ва ўсім. Яна – за любы рух. І не лічыць, што інвалід павінен сядзець дома. Мы абнавілі мой гардэроб: купілі кашулі і гальштукі. Я пачаў эксперыментаваць з прычоскамі, набіў тату, пра якое даўно марыў. Мы жывем звычайным жыццём. Ходзім у краму, у тэатр, на спартыўныя мерапрыемствы, канцэрты... Часам накатвае адчуванне безвыходнасці, але я не дазваляю сабе доўга сумаваць. І імкнуся сваім прыкладам падбадзёрваць тых, хто знаходзіцца ў цяжкім становішчы.
– Такога не бывае, але з намі здарылася, – усміхаецца цяпер Таццяна.
Што такое рассеяны склероз?
Калі спытацца ў звычайных людзей на вуліцы, што такое рассеяны склероз, большасць з іх скажуць: гэта праблемы з памяццю, якія ўзнікаюць часцей за ўсё ў пажылых людзей (глядзіце наша апытанне на відэа).
На самай жа справе пакутуюць ад гэтай хваробы ў асноўным маладыя людзі 20-40 гадоў. І гаворка зусім не пра старэчы склероз.
У нашай краіне ад рассеянага склерозу пакутуюць 4 280 чалавек.
Хвароба невылечная, яе працяг непрадказальны. Ранняя дыягностыка і своечасова прызначанае лячэнне падаўжаюць чалавеку паўнавартаснае жыццё.
Прыкметы рассеянага склерозу
Неўралагічная сімптаматыка можа быць самая разнастайная:
- зрокавыя парушэнні;
- парушэнне глытання;
- дваенне;
- расстройства маўлення;
- развіццё парэзаў канечнасцяў;
- парушэнні каардынацыі рухаў, трэмар у канечнасцях;
- затрымка або нетрыманне мачы, частыя пазывы да мочаспускання;
- сіндром хранічнай стомленасці;
- частыя змены настрою і інш.
Дыягностыка падаўжае жыццё
Для лячэння рассеянага склерозу прымяняюцца прэпараты, якія змяняюць цячэнне рассеянага склерозу (ПЗЦРС). Яны дапамагаюць прытармазіць разбуральны працэс, калі хвароба працякае ў больш лёгкай форме. У сувязі з гэтым вельмі важная ранняя і своечасовая дыягностыка.
Як прыняць сябе ў хваробе?
Даведаўшыся пра хваробу, людзі адчуваюць стрэс і дэпрэсію і маюць патрэбу ў псіхалагічнай падтрымцы. Псіхолаг, гештальт-тэрапеўт Анастасія Капусцінская вядзе групы па падтрымцы хворых на рассеяны склероз. Яна ведае пра стан такіх людзей не па чутках.
7 рэкамендацый, якія дапамогуць зразумець, прыняць і палюбіць сябе
- Перастань сварыцца на сябе за сваю недасканаласць. Дай сабе права жыць сваё, няхай не ідэальнае жыццё.
- Стаўся да свайго цела з павагай. Кажы сабе: «Я такі (-ая), як ёсць, іншага цела ў мяне не будзе. Маё цела – мой дом у гэтым жыцці. Шкада, што яно не слухаецца мяне, Але я люблю яго за тое, што маёй душы ёсць дзе жыць».
- Будзь сам сабе любячым татам ці мамай. Хвалі за тое, што атрымліваецца, і суцяшай, калі штосьці не атрымалася.
- Знайдзі людзей, сярод якіх можна без сарамлівасці быць сабой. Калі іх няма сярод тваіх сяброў і блізкіх, звяртайся ў групу псіхалагічнай падтрымкі.
- Пастарайся зразумець іншых. Усім страшна бачыць недасканаласць кагосьці, яна заўсёды нагадвае нам пра нашу ўласную, пра нашу кволасць перад гэтым светам. Іх рэакцыя, якая прычыняе нам боль, прадыктавана гэтым страхам, а не жаданнем нас пакрыўдзіць.
- Навучыся шанаваць тое, што маеш. Надавай гэтаму большае значэнне, чым рэчам, якія пакуль не атрымаліся.
- Дазволь сабе прымаць дапамогу. Гэта не значыць праявіць слабасць. Гэта значыць зрабіць крок насустрач рэальнасці, сабе самому і іншаму чалавеку, які гатовы быць побач.
Нават цяжкая невылечная хвароба не ў сілах зламаць чалавечую волю. У самых, здавалася б, патавых сітуацыях у яго вачах надзея і вера: «Я хачу жыць!»
Відэа – Генадзь Сукач, Святлана Стахоўская.
Матэрыялы на сайце slushna.by носяць інфармацыйны характар і прызначаныя для адукацыйных мэтаў. Інфармацыя не павінна выкарыстоўвацца ў якасці медыцынскіх рэкамендацый. Ставіць дыягназ і прызначае лячэнне толькі ваш урач. Рэдакцыя сайта не нясе адказнасці за магчымыя негатыўныя наступствы, якія ўзніклі ў выніку выкарыстання інфармацыі, размешчанай на сайце slushna.by