Алергія на свойскую жывёлу — пашыраная з'ява, якая можа выклікаць дыскамфорт і прывесці да сур'ёзных праблем здароўя. Таму выбар хатняга гадаванца – няпростая задача. У гэтым артыкуле мы разгледзім, чаму з'яўляецца алергія на свойскую жывёлу, як яна выяўляецца, а таксама якія пароды сабак і котак лічацца гіпаалергеннымі і чаму.
Чаму з'яўляецца алергія на жывёл?
Алергія на свойскіх жывёл з'яўляецца рэакцыяй імуннай сістэмы на бялкі, якія ўтрымліваюцца ў сліне, мачы, скуры ці шэрсці жывёл. Калі чалавек з алергіяй уступае ў кантакт з жывёлай, яго імунная сістэма рэагуе на гэтыя бялкі і пачынае вырабляць антыцелы і хімічныя рэчывы, якія выклікаюць сімптомы алергіі.
Імунная сістэма рэагуе на бялкі, бо яны ўспрымаюцца ёй як «чужынныя» рэчывы, якія могуць уяўляць пагрозу для арганізма. Бялкі жывёл, якія выклікаюць алергічную рэакцыю ў чалавека, называюць алергенамі. Гэтыя бялкі вылучаюцца з жывёлы ў навакольнае асяроддзе і могуць знаходзіцца ў паветры ў выглядзе мікраскапічных часцінак, трапляць на дываны, мэблю і іншыя паверхні, а таксама пракрадацца ў дыхальныя шляхі чалавека.
Найболей пашыранымі бялкамі, якія выклікаюць алергічныя рэакцыі ў людзей, з'яўляюцца: фелі д 1 (Fel d 1) – бялок, які ўтрымліваецца ў сліне і залозах катоў; каніс д 1 (Can f 1) – бялок, які ўтрымліваецца ў залозах сабак. Таксама вядомы эпітэлійны алерген котак (Fel d 4), альбумін яечны (Gal d 2) і іншыя бялкі, якія могуць выклікаць алергічныя рэакцыі ў чалавека, калі яны ёсць у навакольным асяроддзі ці ў прадуктах, якія спажываюцца.
У кожнага чалавека індывідуальная імунная сістэма, якая можа рэагаваць па-рознаму на розныя алергены. Некаторыя людзі могуць мець больш адчувальную імунную сістэму, якая рэагуе на нават невялікую колькасць алергенаў, тым часам як іншыя людзі могуць мець меней адчувальную імунную сістэму, якая не выклікае рэакцыі на тыя ж самыя алергены.
Апроч таго, у людзей можа быць розны ўзровень экспазіцыі алергенам, то бок узровень кантакту. Чалавек можа стаць алергікам пасля першага кантакту з алергенам ці пасля шматразовай экспазіцыі. Чым больш кантактаў адбылося з алергенам, тым больш імавернасць развіцця алергіі, бо імунная сістэма пачынае рэагаваць на яго ўсё болей і болей моцна. Экспазіцыя можа адбывацца праз скуру, дыхальныя шляхі ці стрававальную сістэму.
Экспазіцыя алергенаў можа быць рознай для кожнага чалавека і залежыць ад шмат якіх фактараў, у тым ліку, генетычнай схільнасці, узросту, навакольнага асяроддзя, стану здароўя і інш.
Як зразумець, што з'явілася алергія на жывёл?
Да найболей пашыраных сімптомаў алергіі на свойскую жывёлу адносяцца:
- праблемы з дыханнем праз нос, закладзенасць носа, выдзяленні з носа
- сталы сухі кашаль, астматычны кашаль, які можа ўзмацняцца ноччу
- чырвоныя плямы, сып на скуры, пачырваненне ці раздражненне скуры
- слезацёк, пачырваненне і раздражненне вачэй
- ацёк гартані ці языка – вельмі рэдкая, але сур'ёзная рэакцыя на алергены, звязаныя з жывёламі. Гэта можа прывесці да цяжкасцяў з дыханнем ці глытаннем, што патрабуе неадкладнай медыцынскай дапамогі.
Для таго, каб зразумець, што пачалася алергія на свойскую жывёлу, рэкамендуюць паназіраць за сваімі сімптомамі. Калі яны ўзнікаюць, калі вы знаходзіцеся поруч з жывёлай ці пасля кантакту з ёй, то гэта можа быць прымета алергіі на хатніх гадаванцаў. Таксама варта звярнуць увагу на тое, якія менавіта жывёлы выклікаюць у вас сімптомы. Калі сімптомы ўзнікаюць толькі пасля кантакту з пэўнай жывёлай, то, магчыма, у вас алергія на пэўны від жывёл. Калі ў вас раней не было алергіі на свойскую жывёлу, а зараз вы заўважылі ў сябе сімптомы, то гэта можа быць прыкметай развіцця алергіі. Магчыма, у вас ужо дыягнаставаная алергія на іншыя алергены, тады імавернасць з'яўлення алергіі на свойскую жывёлу высокая.
Але для дакладнага дыягназу трэба звярнуцца да лекара-алерголага, які правядзе адпаведныя даследаванні і дапаможа вызначыць, ці ёсць у вас алергія на свойскую жывёлу.
Якую свойскую жывёлу завесці, калі ёсць алергія?
Калі ў вас ёсць алергія на свойскую жывёлу, то выбар гадаванца можа быць цяжкім. Важна разумець, што няма такой свойскай жывёлы, якая б гарантавана не выклікала алергічных рэакцый ва ўсіх людзей. Аднак, ёсць некалькі відаў жывёл, якія можна лічыць больш прыдатнымі для людзей з алергіяй.
Рыбкі, чарапахі, яшчаркі і іншыя рэптыліі могуць быць добрым выбарам для людзей з алергіяй, бо яны не маюць шэрсці. Папугаі, канаркі таксама не маюць шэрсці і могуць быць бяспечнымі для людзей. Аднак, яны вылучаюць пыл і пёры, якія могуць выклікаць алергічную рэакцыю. Марскія зоркі, ракавіны і іншыя нехрыбтовыя таксама падыдуць у якасці гадаванцаў, таму што яны маюць менш сліны і сакрэцый, якія могуць утрымліваць алергены.
Якія пароды сабак самыя бяспечныя для алергікаў?
Існуе невялікая колькасць парод сабак, якія больш за іншыя падыходзяць для людзей з алергіяй. Аднак, усе сабакі могуць выклікаць алергічную рэакцыю, нават калі яны адносяцца да гіпаалергенных парод. Пры гэтым, узровень рызыкі і ступень алергічнай рэакцыі могуць адрознівацца.
Пудзель – гэтая парода сабак лічыцца адной з самых гіпаалергенных. У пудзеля няма падшэрстка, а яго шэрсць падобная да чалавечых валасоў, што змяншае колькасць шарсцінак, якія ён скідае. Пудзелі бываюць мініяцюрныя, сярэдніх памераў і буйныя. Яны лёгка навучаюцца і энергічныя.
Ёркшырскі тэр'ер таксама лічыцца гіпаалергеннай пародай. Падшэрстак у ёркшырскага тэр'ера расце падобны на чалавечыя валасы, іх цела пакрыта доўгай, гладкай шэрсцю, якая амаль не вывальваецца. Гэта парода вядома сваім жывым розумам і хуткай рэакцыяй на розныя сітуацыі.
Мальтыйская балонка – гэта яшчэ адна маленькая парода сабак, яка лічыцца гіпаалергеннай. У мальтыйскай балонкі няма падшэрстка, які можа ўтрымліваць вялікую колькасць алергенаў. Замест гэтага, у яе доўгая, мяккая і шаўкавістая шэрсць, якая не ліняе так моцна, як у іншых парод. Скура мальтыйскай балонкі ўтрымлівае невялікую колькасць тлушчоў, што зніжае рызыку ўзнікнення алергічных рэакцый. Бо тлушчы, што вылучаюцца на скуры сабак, будуць дадатковай крыніцай алергенаў. Апроч таго, мальтыйскія балонкі маюць мяккі і гуллівы характар, што робіць іх ідэальнымі кампаньёнамі для тых, хто пакутуе ад алергіі.
Шы-тцу адносіцца да парод, якія могуць быць больш прыдатнымі для людзей з алергіяй. Гэта парода валодае падвойным покрывам шэрсці: вонкавая шэрсць доўгая і шаўкавістая, а падшэрстак мяккі і пухнаты. З-за асаблівасцяў структуры шэрсці, якая не ліняе так інтэнсіўна, шы-тцу адносяць да гіпаалергенных парод. Шы-тцу даволі актыўныя сабакі, але яны таксама могуць прыстасоўвацца да жыцця ў кватэры, калі атрымліваюць досыць фізічнай актыўнасці.
Лабрадудль – гэта парода сабак, якая атрымалася ў выніку спароўвання лабрадора рэтрывера і пудзеля. Лабрадудль мае гіпаалергенную шэрсць, а таксама ў лабрадудля няма характэрнага паху, які ёсць у іншых парод сабак. Па характары лабрадудль вельмі разумны і лёгка навучаецца. Ён з'яўляецца выдатным кампаньёнам для дзяцей і сталых людзей, любіць гуляць і актыўныя заняткі.
Шнаўцары дробных, сярэдніх і вялікіх памераў валодаюць шэрсцю, якая мала ліняе. Гэта дзякуючы цвёрдай структуры валаскоў. Таксама ў шнаўцараў у шэрсці нізкі ўзровень фосфаліпідаў. Фосфаліпіды пакрываюць шэрсць і бароняць яе ад вільгаці і бруду. Таксама яны могуць перашкаджаць утварэнню бялковых часцінак, якія выклікаюць алергічную рэакцыю ў чалавека. Шнаўцары – разумныя, энергічныя і адданыя сабакі. Яны валодаюць высокім інтэлектам і часта выкарыстоўваюцца ў якасці службовых сабак, напрыклад, для аховы ці абароны.
Чыхуахуа – гэта маленькія сабачкі з кароткай, гладкай шэрсцю, за якой лёгка даглядаць. Чыхуахуа лічыцца пародай, якую можна заводзіць людзям з алергіяй, таму што іх шэрсць не вывальваецца ў вялікіх колькасцях, што спрыяе змяншэнню алергенаў. Чыхуахуа – маленькія і зручныя для жыцця ў кватэры. Яны могуць быць трохі ганарыстымі, але вельмі адданымі сваім гаспадарам.
Бішон фрызе – гэта парода маленькіх сабак, якая лічыцца гіпаалергеннай. Гэта звязана з тым, што ў іх практычна няма шэрсць, якая з'яўляецца асноўнай крыніцай алергенаў. Апроч таго, у бішонаў фрызе шэрсць складаецца з дробных спіралепадобных валаскоў, якія не вывальваюцца так часта, як у іншых парод, што таксама зніжае колькасць алергенаў у хаце. Да таго ж шэрсць бішон фрызе моцна не пэцкаецца і не прыцягвае бруду і пылу, што таксама робіць іх больш прыдатнымі для людзей з алергіямі. Бішон фрызе з'яўляюцца вельмі пяшчотнымі і гуллівымі сабакамі, якія добра падыходзяць у якасці кампаньёнаў для людзей з рознымі патрэбамі.
Якія пароды катоў лічаць гіпаалергеннымі?
Існуюць пароды катоў, якія могуць быць меней алергеннымі для людзей. Гэта звязана з тым, што ў іх шэрсці утрымліваецца меншая колькасць пратэіну Fel d 1, які з'яўляецца асноўным алергенам для чалавека.
Адна з самых прыдатных парод для алергікаў – сфінксы. Іх адметнай рысай з'яўляецца адсутнасць шэрсці на большай частцы цела. Без шэрсці сфінксы выглядаюць гладкімі, а іх скура навобмацак падобная да замшы ці велюру. У іх таксама няма шчаціністых валасоў на пысе і каля вушэй, што робіць іх вельмі вядомымі. Сфінксы любяць гуляць і знаходзіца побач з людзьмі, але таксама могуць быць вельмі незалежнымі і самадастатковымі.
Руская блакітная котка – гэта парода катоў, якая падыходзіць для людзей з алергіяй, бо ў іх шэрсць кароткая і менш вывальваецца, што зніжае колькасць алергенаў у навакольным асяроддзі. Руская блакітная котка была выведзена ў Расіі пад канец XIX стагоддзя. Яна вядома сваімі блакітнымі вачамі і мяккай шэрсцю, якая патрабуе мінімальнага догляду. У гэтых котак таксама вельмі таварыскі і сацыяльны характар, што робіць іх выдатнымі спадарожнікамі для людзей.
Бельгійская котка, таксама вядомая як котка з бельгійскага горада Мехелен, лічыцца адной з парод, якія могуць падысці для людзей з алергіяй. Гэта звязаны з тым, што ў гэтай пароды шэрсць не надта доўгая і, яна моцна не ліняе. Таксама шэрсць у бельгійскіх котак тонкая і мяккая, якая не выклікае моцнай алергічнай рэакцыі, за ёй лёгка даглядаць. Бельгійскія коткі вядомыя сваімі выбітнымі якасцямі: яны разумныя, энергічныя, лёгка паддаюцца дрэсіроўцы.
Сіямскія коткі часта рэкамендуюцца алергікам у якасці хатніх гадаванцаў з-за іх кароткай, тонкай і гладкай шэрсці. У адрозненні ад больш пухнатых парод, у сіямскіх котак менш вывальваецца шэрсць і менш выпрацоўваецца тлушчавы сакрэт. Апроч таго, шэрсць сіямскіх котак менш схільная да ўтварэння камякоў і з'яўлення перхаці, якія могуць выклікаць алергічныя рэакцыі ў чалавека. Сіямскія коткі вядомыя сваёй незалежнасцю і могуць быць досыць упартымі, але, у цэлым, яны вельмі прыязныя.
Бурманскія коткі лічацца гіпаалергеннымі, таму што яны вырабляюць менш бялкоў фелі д 1. Гэта парода вядома сваёй гладкай, шаўкавістай шэрсцю, якая моцна не ліняе. Гэта значна зменшыць колькасць алергенаў у пакоі. Апроч таго, бурманскія коткі валодаюць даволі спакойным характарам і любяць быць з людзьмі, што можа быць прывабным для тых, хто шукае кампаньёна з меншай рызыкай алергічнай рэакцыі.
Аднак варта помніць, што рэакцыя арганізма на кожную з парод катоў і сабак, будзе індывідуальнай і залежаць ад пэўнага чалавека. Каб пераканацца, што вам падыходзіць тая ці іншая парода, найлепей зрабіць пробы на алергію і паспрабаваць правесці час з будучым гадаванцам.
https://bel.24health.by/prastuda-ci-alergiya-yak-adroznic-adno-ad-drugoga/
