• запаленчыя захворванні жаночай палавой сферы (напрыклад, фібраміёма маткі);
• праблемы ў рабоце шчытападобнай залозы (гіпатэрыёз, тырэяідыт і інш.);
• незбалансаванае харчаванне;
• парушэнне засваення жалеза.

Прыкметы жалезадэфіцытнай анеміі

Жалезадэфіцытная анемія мае сваё аблічча:

• бледнасць скурнага покрыва. Анемія пачынаецца з латэнтнага дэфіцыту жалеза ў тканках, таму скура робіцца вельмі бледнай і, дарэчы, вельмі дрэнна загарае;
• пачуццё стомленасці. Чалавек адзначае, што ўжо не можа так лёгка выконваць некалі звыклыя для сябе нагрузкі. Напрыклад, падымацца па лесвіцы робіцца цяжэй;
• прыгнечанасць, дэпрэсіўнасць;

— У мяне рабіла дысертацыю акушэр-гінеколаг. Мы даследавалі якасць жыцця жанчын, якія пакутуюць на жалезадэфіцытную анемію. Большасць з іх знаходзяцца ў маркоце. Хтосьці са старых урачоў казаў, што ў жанчын з дэфіцытам жалеза свет пакрыты лёгкай жалобнай смугой. І ўсё жыццё ўспрымаецца праз гэтую смугу. Пры адэкватным лячэнні ўжо праз месяц усё паўстае зусім у іншым святле.

• зніжэнне працаздольнасці;

— Ад недахопу жалеза работа мозга пакутуе ў першую чаргу. Пацыенты адзначаюць, што ўжо не могуць успомніць або палічыць нешта так хутка, як раней. Многіх гэта палохае, асабліва калі гаворка ідзе пра справу жыцця, якая корміць сям'ю. Пры ліквідацыі дэфіцыту жалеза кагнітыўныя функцыі аднаўляюцца.

• галавакружэнне;
• станчэнне слізістых, мікратрэшчыны. Могуць узнікаць складанасці з глытаннем (калі выключаны пухліны, такая праблема таксама можа быць звязана з дэфіцытам жалеза). Станчэнне і сухасць слізістых прыводзяць да хваравітых адчуванняў падчас палавога акта;
• сухая скура, заўчасныя мімічныя маршчыны;
• ломкія пазногці;
• сухія валасы, якія вытанчаюцца на канцах і сякуцца;

• незвычайныя смакавыя прыхільнасці;

— У некаторых пацыентаў у кутках рота ўзнікаюць заеды, у кагосьці пячэ язык. А ў некаторых з'яўляюцца харчовыя дзівацтвы, якія яны хаваюць. Напрыклад, адна жанчына вельмі любіла есці лыжкай кававую гушчу. А іншая – разгрызаць кубікі лёду. Многія адзначаюць, што сталі раптам любіць пахі свежай фарбы, ацэтону, лаку. Усё гэта можа быць прыкметай дэфіцыту жалеза. Пасля лячэння гэтыя асаблівасці сыходзяць.

Не ўсякая анемія – жалезадэфіцытная

— Ёсць больш за 50 разнавіднасцяў анемій. Аднак 90% з іх складаюць жалезадэфіцытная і анемія хранічнага захворвання. Гэта такая анемія, якая абумоўлена не дэфіцытам жалеза, а запаленнем у арганізме, злаякасным новаўтварэннем. Таму для правільнай дыягностыкі трэба ведаць не толькі паказчыкі гемаглабіну, але і ферытыну. Гэта бялок, што ўтрымлівае жалеза, узровень якога рэзка зніжаецца пры жалезадэфіцытнай анеміі і не змяншаецца, а нават павялічваецца пры анеміі хранічнага захворвання, калі ёсць запаленне, злаякаснае новаўтварэнне ці перагрузка арганізма жалезам. Сёння такі аналіз робяць ва ўсіх гарадах Беларусі.

Як лячыць жалезадэфіцытную анемію?

Прэпаратамі жалеза. Яны могуць быць солевымі або полімальтознага комплексу. Усё залежыць ад індывідуальнай пераноснасці чалавека. Галоўная ўмова: у таблетцы павінна ўтрымлівацца каля 100 мг жалеза па элементарнаму ліку (гэтая інфармацыя ёсць у інструкцыі да прэпарата). Прымаць таблеткі ці сіроп трэба па схеме, прызначанай урачом (тэрапеўтам або гематалогам). Прыкладна раз у месяц трэба абавязкова ацэньваць эфектыўнасць лячэння.

— Анемія развівалася павольна. І лячыць яе таксама трэба доўга. Для анеміі сярэдняй ступені цяжкасці гэты тэрмін складае не менш за 3 месяцы. Нам важна не толькі вылечыць захворванне, але і насыціць жалезам тканкі. А потым яшчэ выканаць прафілактыку. Звычайна маладыя жанчыны добра кампенсуюць анемію. Ужо праз 2 тыдні прыёмаў прэпаратаў жалеза стан паляпшаецца. Праз месяц пачынаюць лепш расці валасы, сыходзяць заеды ў кутках рота, «жалобная смуга» сыходзіць. Пасля курсу лячэння ў чалавека паляпшаецца настрой, ён адчувае жаданне жыць актыўна, з'яўляюцца сілы.