Усіх, хто Божае Нараджэнне святкуе, шчыра віншуем!

Я люблю слухаць каталіцкія прамовы з касцёлаў, разглядаць іх унутранае і знешняе ўбранства. Адчуваю, што ў душы, магчыма, больш хінуся менавіта да іх. Прыгожа, душэўна і настолькі светла і хораша… Здаецца, калі пільна прыгледзецца, можна пабачыць празрыстыя сонечныя прамяні нават у дажджлівы дзень.

Ды што з таго, што няма снегу і марозу ў свята Божага Нараджэння?! Ці варта звяртаць увагу на гэтыя знешнія праявы, калі ўсё – у душы?! І гэтым усім каталікі так шчодра дзеляцца з навакольнымі, што і ты мімаволі адчуваеш далучанасць да такой вялікай урачыстасці, якую – не абхапіць абдымкамі.

Менавіта ў гэтыя святочныя дні… Не, не здаецца – сапраўды адчуваецца, што вакол пабольшала дабрыні, а абліччы тых, хто святкуе, зрабіліся асабліва адухоўленымі і прасветленымі. І гэта цудоўна, калі ты ў штодзённай мітусні раптам апынаешся ў дзівосным коле святла.

Спачатку застываеш у збянтэжанасці, а пасля здаецца, быццам хтосьці шэпча табе на вуха: «Спыніся, азірніся… Зрабі камплімент незнаёмаму чалавеку. Пакармі бяздомную жывёлінку. Дапамажы таму, каму горш за цябе. І проста парадуйся гэтаму дню і гэтаму жыццю».

Вы адчувалі калі-небудзь падобнае?! У мяне здараліся такія моманты. І менавіта ў гэтыя святочныя для многіх дні.

Памятаю, як заўсёды ўражвалі мяне тыя ўпрыгожаныя замежныя гарады, дзе большасць жыхароў святкуюць Божае Нараджэнне 25 снежня. Асабліва захапляла, як адмыслова выглядаюць дамы прыватныя. І заўсёды хацелася ў гэты час наведацца туды, каб на свае вочы пабачыць тую святочнасць і адчуць непаўторны дух урачыста-ўзнёслага свята.

Колькі гадоў таму са старэйшай пляменніцай мы наведалі Львоў. Праўда, напачатку з надвор’ем таксама не пашанцавала. Снег быў, але мокры… І чаргаваўся з даволі адчувальным марозам. Зрэшты, старадаўнія вулачкі, адмысловая архітэктура, ёлкі-ёлкі-ёлкі, калядныя кірмашы прымусілі забыцца на хібы надвор’я.

Гэта была сапраўды казка! І сфармуляванае тады «Калядны Львоў – мая любоў!» да гэтага часу ў сэрцы.

У рамках вандроўкі, арганізаванай турыстычнай фірмай, у нас было шмат тэматычных экскурсій па горадзе. Настолькі захапляльных! Праўда, у касцёл зайсці ўвечары 24 снежня пасаромеліся, але трохі паслухалі трансляцыю службы. Прыгожа!

А ў дзень ад’езду, 25 снежня, надарыўся сапраўдны калядны цуд! Львоў літаральна заваліла снегам! І гэта, мабыць, сталася адным з самых запамінальных падарункаў…

Дык няхай у кожнага з вас, шаноўныя сябры, сённяшні святочны дзень адзначыцца самым сапраўдным цудам! Шчыра віншуем усіх, хто святкуе Божае Нараджэнне! Любові і любасці, дабра і дабрыні, здароўя моцнага, дабрабыту, кахання і веры ў лепшае. Хрыстус нарадзіўся! Славім Яго!