08.07.2024
08.07.2024

Ваўкавыскі раён. Топ-7 месцаў, здольныя ўразіць турыстаў

logo
Падарожжы
0 49
Памер шрыфта:
  • A
  • A
  • A

Дзень горада, безумоўна, доўгачаканае свята як для жыхароў мясцовасці, так і для аматараў гісторыі. Такія святы стымулююць грамадства да ўспамінаў і папулярызацыі пра важныя падзеі, звязаныя з гістарычнай і культурнай спадчынай. 14 ліпеня Дзень горада адсвяткаваў Ваўкавыск.

Ваўкавыск — адзін з найстаражытных гарадоў Беларусі. Першая згадка пра горад у Тураўскім летапісе датуецца 1005 годам. У тыя часы Ваўкавыск уяўляў сабой горад-крэпасць на мяжы пражывання балцкага і славянскага насельніцтва. З 12 стагоддзя — Ваўкавыск — цэнтр невялікага княства.

У Іпацьеўскім летапісе згадка пра горад адносіцца да 1252 года ў сувязі з уварваннем галіцка-валынскіх князёў Данііла і яго брата Васілько Раманавічаў у землі Верхняга Панямоння. Гэтыя землі незадоўга да гэтага апынуліся пад уладай літоўскага князя Міндоўга, які жыў у Наваградку, а сын яго Войшалк валодаў Слонімам і Ваўкавыскам.

Ваўкавыскі раён

У 1503 годзе горад атрымаў Магдэбургскае права. У 1513 годзе ў Ваўкавыску было 9 вуліц. З 1536 года ўзгадваецца вядомая Прачысценская царква,  а ў 1598 годзе быў заснаваны кляштар езуітаў. Былі часы, калі Ваўкавыск быў месцам правядзення з'ездаў сенатараў і паслоў ВКЛ. З 16 стагоддўя Ваўкавыск увайшоў у склад Рэчы Паспалітай. 17 стагоддзе было вельмі цяжкім часам у гісторыі горада. Беларусь стала арэнай шматлікіх войн, шмат гарадоў і паселішчаў было разбурана і спалена. Ваўкавыск таксама моцна пацярпеў.

Горад чатырох рэлігій. Што паглядзець турыстам на Іўеўшчыне?

Горад захоўвае памяць аб шматлікіх войнах, якія пацягнулі за сабой сур'ёзныя разбурэнні. У 1795 годзе Ваўкавыск перайшоў ва ўладанне Расійскай імперыі. Да нашых дзён захаваўся легендарны дом, у якім у 1812 годзе была разбіта штаб-кватэра генерала рускай арміі П. Баграціёна. Сёння ў будынку размяшчаецца музей імя вялікага палкаводца.

Да нашых дзён Ваўкавыск здолеў захаваць некалькі старажытных аб'ектаў культурнай і гістарычнай значнасці. Сярод такіх касцёл Святога Вацлава, заснаваны ў 1848 годзе, а таксама царква Святога Мікалая 1874 года.

Мы вырашылі расказаць вам пра незабыўныя месцы Ваўкавыскага раёна, якія з’яўляюцца цікавымі і важнымі аб’ектамі для культуры краіны.

да зместу

Радавая сядзіба Тарасевічаў у вёсцы Гнезна

Сядзіба Тарасевічаў

Людзям, якія плануюць самастойнае падарожжа па Беларусі, будзе цікава зазірнуць у Гродзенскую вобласць, у вёску Гнезна (Ваўкавыскі раён). Тут знаходзіцца радавая сядзіба 2-й паловы XIX стагоддзя.

Сядзіба належала роду Тарасевічаў — уладальнікам Гнезна. Сядзіба існавала яшчэ да 1812 стагоддзя, праўда, апісаць, якой яна была тады, немагчыма. Пажар загубіў сядзібу, і Тарасевічы былі вымушаны рэканструяваць яе. Тут мелася ўсё, што неабходна для жыцця: хата, прыгожыя алеі, гаспадарчыя пабудовы.

У 1840 годзе быў пабудаваны палац, які размясціўся прама ў падножжа сажалкі. Гэта будынак у стылі класіцызму, усе фасады ў ім абсталяваны асобным уваходам. Такую карціну, дарэчы, вы зможаце бачыць і сёння. А зайшоўшы ўнутр, убачыце карціну больш празаічную. Сёння ўнутры палаца размешчаны сельсавет.

Апроч гэтай славутасці Гродзенскай вобласці, у вёсцы Гнезна вы зможаце наведаць касцёл Святога Міхаіла Архангела.

да зместу

Вадзяны млын у пасёлку Рось

Вадзяная мельніца ў пасёлку Рось

Вадзяныя млыны — прадмет асаблівага шанавання ў славянскіх народаў. У Беларусі засталося не так шмат такіх збудаванняў, сярод іх і вадзяны млын у гарадскім пасёлку Рось (Ваўкавыскі раён). Млын пабудаваны ў пачатку XX стагоддзя на тэрыторыі сядзібнага комплексу роду Патоцкіх.

Млын гэты ўнікальны — самы вялікі ў Беларусі. Звычайнаму погляду ўяўляецца 5 паверхаў, разам з склепам - 6. Магутны падмурак, паўнавартасныя вокны — адразу і не зразумееш, што гэта не старадаўні дом. Унутры млына размяшчаецца вадзяное кола, каменныя жорны, свіран для гатовай прадукцыі.

да зместу

Траецкі касцёл у пасёлку Рось

Касцёл у пасёлку Рось

Траецкі касцёл быў пабудаваны на пачатку XIX стагоддзя. Гісторыя ўзвядзення касцёла такая: 26 сакавіка 1765 года святар Шымон Мачарскі і Яфім Патоцкі (тагачасны ўладальнік Расіі) селі ды і дамовіліся аб тым, што трэба ў гэтых краях будаваць касцёл.

За будаўніцтва прыняліся не адкладаючы. Дрэва ўзялі з мясцовага гаю (у той час тут быў найбагацейшы парк), а мясцовы ксёндз выдзеліў 10 тысяч злотых на будаўніцтва. Здавалася б, бяры і строй! Але нешта перашкодзіла будаўніцтву, будоўлю замарозілі і вярнуліся да справы толькі ў 1776 годзе пры Францішку Патоцкім.

Праўда, было вырашана будаваць касцёл ужо на іншым месцы. Калі сцены і вокны былі ўзведзены, нешта здарылася з дрэвам і касцёлу зноў не наканавана было нарадзіцца канчаткова.

Турыстычная Орша. Што паглядзець у горадзе за адзін дзень

Наступную спробу будаўніцтва распачалі толькі ў 1807 годзе, намаганні да гэтага прыклалі адразу некалькі чалавек: ксёндз Шымон Іваноўскі, а таксама жонка Фелікса Патоцкага Соф'я Патоцкая. Недабудаваны ў 1776 годзе, касцёл нарэшце дабудавалі, некалькі змяніўшы першапачатковы праект. Храм больш не мяняў значна сваё аблічча і дайшоў у такім выглядзе да нас.

Галоўным здабыткам касцёла з'яўляецца размешчаная ўнутры фігура Хрыста. Абраз даступны для вачэй прыхаджан толькі па вялікіх святах, многія сцвярджаюць, я ён валодае цудатворнай сілай. А яшчэ тут ёсць прадмет, якога няма больш нідзе ў Беларусі — унікальнае надмагілле ў мармуры, выкананае на смяротным ложы ўладальніца сядзібы.

да зместу

Гарадзішча «Шведская гара»

Гарадзішча "Шведская гара"

На паўднёвым усходзе Ваўкавыска знаходзіцца Шведская гара. Па форме яна нагадвае ўсечаны конус. Яе вышыня дасягае 32,5 м — гэта самая высокая кропка Ваўкавыскіх узгоркаў. Па перыметры яна акружана абарончым валам, які перарываецца з паўднёвага боку, там размяшчаўся ўезд. Заходней Шведскай гары знаходзіцца іншае ўзвышша — Замчышча. Па памерах Замчышча нашмат пераўзыходзіць Шведскую гару, але саступае ёй па вышыні.

Гарадзішча «Шведская гара»  ахутанае духам беларускага сярэднявечнага. Па легендзе ў часы вайны Швецыі і Расійскай імперыі каля Ваўкавыска была такая колькасць шведаў, што кожны з іх прынёс па шапцы зямлі, адсюль і пайшла назва Шведская гара.

да зместу

Польскія могілкі часоў Першай Сусветнай вайны ў Ваўкавыску

Польския могілкі ў Ваўкавыску)

Знаходзіцца пахаванне непадалёку ад касцёла Святога Вацлава. Варта адзначыць, што назва «польскія» умоўная. Там знайшлі спакой многія салдаты розных нацыянальнасцей, у тым ліку і беларусы. Акрамя гэтага, ёсць надмагіллі, якія адносяцца да 19 стагоддзя. Аднак пераважаюць тыя, якія былі ўсталяваныя ў 1920-я гады. Большасць надпісаў на помніках зроблены на польскай мове.

У тым жа месцы размешчаны вайсковыя могілкі. Гэта мэмарыял часоў грамадзянскай вайны. Ёсць памятная пліта, дзе напісана на польскай мове “Bohaterom, poleglymza Ojczyzne w latach 1918–1920. ObywatelemiastaWolkowiska». У перакладзе гэта азначае «Героям, якія загінулі за Айчыну ў 1918–1920 гадах. Жыхары горада Ваўкавыска».

да зместу

Касцёл Святога Вацлава

Касцёл Святга Вацлава

Адной з асноўных славутасцяў горада Ваўкавыск з'яўляецца касцёл Святога Вацлава. Гэты храм выкананы ў стылі позняга класіцызму з элементамі эклектыкі. Касцёл у Ваўкавыску быў узведзены на сродкі, сабраныя прыхаджанамі. Будаўніцтва храма было распачата ў 1841 годзе, у 1845 годзе скончылі ўзвядзенне сцен, у 1846 годзе касцёл быў накрыты дахам. Канчаткова будаўніцтва храма было завершана ў 1848 годзе. У 1850 годзе касцёл у Ваўкавыску быў урачыста асвечаны і быў узведзены недалёка ад месца, дзе раней размяшчаўся больш старажытны драўляны храм.

Тэрыторыя вакол касцёла абгароджана старажытнай каменнай агароджай, выкананай у 1870-ых гадах. Раней цэнтральны ўваход на тэрыторыю храма ўпрыгожвала трох'ярусная вежа-званіца. Да нашых дзён, нажаль, дадзеная вежа-званіца не захавалася, толькі невялікі яе элемент ужо ў 1930-ых гадах быў перабудаваны ва ўваходную трохпралётную каменную браму.

Менавіта гэтая брама і захавалася да нашага часу. На тэрыторыі храма маецца таксама невялікая, але вельмі выразная капліца-пахавальня. Дадзеная капліца была пабудавана з жоўтай цэглы ў неараманскім стылі ў 1880-ых гадах.

У 1929 годзе касцёл Святога Вацлава ў Ваўкавыску моцна пацярпеў ад пажару. У тыя гады горад Ваўкавыск уваходзіў у склад міжваеннай Польскай Рэспублікі. Таму, адразу ж пасля пажару, у 1930-ых гадах была праведзена маштабная рэстаўрацыя і рэканструкцыя касцёла. У прыватнасці, па баках франтона былі надбудаваны дзве вежы, а каменная агароджа была ўпрыгожана ажурнай металічнай рашоткай. Касцёл бесперапынна функцыянаваў на працягу ўсёй сваёй гісторыі. Падчас Другой Сусветнай Вайны касцёл Святога Вацлава ў Ваўкавыску быў моцна разбураны, але мясцовыя жыхары змаглі хутка аднавіць яго сваімі сіламі.

да зместу

Сабор Пятра і Паўла ў Ваўкавыску

Сабор Пятра і Паўла ў Ваўкавыску

Сабор Пятра і Паўла — праваслаўная царква, збудаваная ў раённым цэнтры ў 2004 годзе. Асвячэнне сабора адбылося ў сярэдзіне кастрычніка.

Ваўкавыскі храм асвечаны ў памяць аб двух апосталах — Пятра і Паўла. Дзень іх памяці атрымаў распаўсюджванне яшчэ з перыяду Ранняга хрысціянства і святкуецца праваслаўнай царквой 12 ліпеня, калі абодвума апосталамі было прынята святое пакутніцтва: Пятра распялі на крыжы галавой уніз, Паўлу ж, які з'яўляўся рымскім грамадзянінам і не мог быць пакараны, была адсечана галава.

У каталіцкай царкве апосталы ўшаноўваюцца 29 чэрвеня па грыгарыянскім календары.

Царква ў Ваўкавыску збудавана з цэглы. Вокны збудавання высокія, выкананы ў выглядзе арак. Да ўваходу ў храм вядзе лесвіца ў два дзясяткі прыступак. Сама царква пабудавана на высокім падмурку, мае сіметрычную форму і ўвянчана купалам па цэнтры збудавання.

Побач з будынкам сабора размешчаны бібліятэка і нядзельная школа. Тута ж размяшчаюцца гаспадарчыя пабудовы.

⚡️Магчыма, вам будзе цікава

Горад чатырох рэлігій. Што паглядзець турыстам на Іўеўшчыне?

Чаму турысты так любяць прыязджаць у Сынкавічы? Расказваем пра славутасці мясцовасці

Матэрыялы на сайце slushna.by носяць інфармацыйны характар і прызначаныя для адукацыйных мэтаў. Інфармацыя не павінна выкарыстоўвацца ў якасці медыцынскіх рэкамендацый. Ставіць дыягназ і прызначае лячэнне толькі ваш урач. Рэдакцыя сайта не нясе адказнасці за магчымыя негатыўныя наступствы, якія ўзніклі ў выніку выкарыстання інфармацыі, размешчанай на сайце slushna.by

0 49

Нарадзілася ў гарадскім пасёлку Бешанковічы Віцебскай вобласці. Да 10 класса вучылася ў Бешанкоўскай сярэдняй школе №1, у 2008 годзе паступіла ў Лужаснянскую школу-інтэрнат-гімназію для здольных і таленавітых дзяцей Віцебскай вобласці на гуманітарны профіль. З 2010 па 2015 года з'яўлялася студэнткай Інстытута журналістыкі Беларускага дзяржаўнага ўніверсітута. З'яўляючыся яшчэ студэнткай, пачала працаваць у Белтэлерадыёкампаніі на тэлеканале "Беларусь 3" рэдактарам аддзела падрыхтоўкі праграм да эфіру. Размеркаванне праходзіла ў холдынгу Выдавецкі дом "Звязда" ў газеце "Літаратура і мастацтва", дзе пасля засталася працаваць рэдактарам аддзела мастацтваў. Паралельна працавала на тэлеканалах "СТБ" і "РТР-Беларусь" рэдактарам інтэрнэт-дырэкцыі. З 2021 года з'яўляюся рэдактарам інтэрнэт-праекта «Рэдакцыі газеты «Медыцынскі веснік», дзе разам з штатнымі і пазаштатнымі аўтарамі мы імкнёмся паказаць унікальную культуру, традыцыі і побыт беларускага народа, не забываючы, вядома, пра здароўе.
Глядзіце таксама артыкулы раздзела "Падарожжы"