Можа здавацца, што адкрыццё мастацкай выстаўкі — звычайны працэс, які будуецца па класічным варыянце. У снежні ў мастацкай галерэі «DK» адкрылі праект брэсцкай мастачкі Таццяны Патворавай, які складана аднесці да традыцыйнага. Выстаўка называецца «Вертыкальны фрмат».
Усе работы на выстаўцы экспануюцца згодна з назвай вертыкальна. Значная частка карцін прадстаўлена гледачам упершыню.
У межах выстаўкі можна прасачыць, як яркі жывапісны талент Таццяны Патворавай, якая працуе ў традыцыйнай манеры імпрэсіянізму, вырываецца з устояных рамак. Сваё жыццесцвярджальнае пасланне мастачка піша на адным дыханні, захоўваючы свежасць першага ўражання і непрадузяты погляд на свет. Выкарыстоўваючы тэмпераментны эмацыйны мазок, россыпы колеру, вібрацыю святла і паветра, яна малюе навакольную рэчаіснасць ва ўсім багацці фарбаў.
Праз свой праект мастачка запрашае гледачоў сутыкнуцца з разнастайнасцю света, адчуць яго цеплыню, прыгажосць, канцэнтруюе ўвагу на ўнікальнасці тых мячцін, дзе ёй давялося пабываць. Таццяна не любіць стэрэятыпаў і падкрэслівае, што ў кожным пейзажы можна знайсці шмат незвычайных і цікавых момантаў, пра якія немагчыма прачытаць у кнігах, іх можна толькі адчуць падчас асабістага знаёмства.
— Вертыкальную кампазіцыю часцей за ўсё мастакі выкарыстоўваюць у напісанні параднага партрэта, — тлумачыць Таццяна Патворава. — У маім выпадку гэта таксама партрэты — выявы кветак, дрэў, паруснікаў… І гэтае размяшчэнне «на поўны рост» надае маім аб’ектам важнасці, дае магчымасць напісаць несамавітую палявую кветку з усімі дробнымі дэталямі, глыбей раскрыць яе прыгажосць, паказаць буйным планам, зрабіць яе галоўным героем карціны.
Жывапіс Таццяны Патворавай — заўсёды эмацыйны, сонечны, пазітыўны і зразумелы большасці гледачоў. Калісьці асноўным натхняльнікам захопленасці маслам Таццяны Патворай, стаў Канстанцін Каровін.
Ва ўсім, на што звяртае свой погляд мастачка, нібы абуджаюцца святло і прыгажосць, мяккі, някідкі лірызм і выразна адрозная мелодыя радасці. Сонца, якім залітыя яе карціны, мімаволі выклікае ўсмешку ў кожнага, хаця б на некалькі секунд. Таццяна Патворава, што важна, умее адлюстроўваць штодзённасць яркай і святочнай.
— З-за таго, што я шмат ездзжу, ходжу і шукаю цікавыя ракурсы, стараюся прадстаўляць непарадны партрэт горада, яго асаблівасці, нашы ўнутраныя адчуванні, — дзеліцца аўтар. — Асабіста мне цікава акцэнтаваць увагу на маленькіх вулачках, а не цэнтральных праспектах. Галоўнае перадаць атмасферу. Калі гэта Піцер, то паказаць снег, які так падыходзіць яму. Не бывае такога, каб я адправіліся ў творчую паездку, і яна прайшла безэмацыйна. Менавіта таму ў мяне шмат энергіі, якой так хочацца падзяліцца з гледачамі.
Гэтая выстаўка — падарунак Таццяны Патворавай усім жыхарам і гасцям горада, магчымасць адцягнуцца ад паўсядзённай мітусні і атрымаць асалоду ад яркіх фарбаў, сонца, зарадзіцца пазітывам і цяплом.
Кранальныя ўспаміны. Мастачка Марыя Богдан прэзентавала персанальную выстаўку
