31.12.2018
31.12.2018

Не дзеля п'янства. Якая карысць ад алкаголю?

logo
Хваробы ад А да Я
0 26
Памер шрыфта:
  • A
  • A
  • A

Пра шкоду алкаголю напісаны тоны кніг і кіламетры артыкулаў. Наступствы яго ўжывання рэгулярна фігуруюць у аператыўных зводках. Кліенцкая база наркалагічных службаў, якія аказваюць паслугі па вывядзенні з запою дома, пастаянна пашыраецца. А ўлічваючы, наколькі балючай з'яўляецца праблема алкагалізму не толькі для Беларусі, але і для ўсёй сусветнай супольнасці, казаць пра магчымую карысць алкаголю больш чым недарэчна: могуць абвінаваціць у нездаровай прапагандзе.

Але гэтая слізкая тэма літаральна лунае ў паветры. Не ўсе тыя, хто п'е, залежныя і хворыя. Не ўвесь алкаголь яд: і народная медыцына, і сучасная фармакалогія вельмі актыўна выкарыстоўваюць спірт у лячэбных мэтах. Дык ці ёсць ад алкаголю карысць і якая? Дзе тая тонкая мяжа, за якой бяспечнае ўжыванне робіцца вельмі небяспечным?

Журналіст Слушна шукала адказы на каверзныя пытанні разам з вядучым навуковым супрацоўнікам аддзела наркалогіі РНПЦ псіхічнага здароўя, кандыдатам медыцынскіх навук, дацэнтам Уладзімірам Максімчуком.

За здароўе!

Пачнём з таго, які дабратворны ўплыў на арганізм прыпісваюць умераным дозам алкаголю. Спіс, трэба заўважыць, атрымаўся вялікі. Такім чынам, алкаголь у пэўных дозах:

  • здымае напружанне, расслабляе, памяншае наступствы стрэсавых сітуацый;
  • актывізуе мазгавую дзейнасць;
  • пашырае сасуды, нармалізуе ціск, адпаведна, зніжае рызыку развіцця інфаркту і інсульту;
  • павышае апетыт, паляпшае працэсы стрававання;
  • рэгулюе абменныя працэсы;
  • умацоўвае імунітэт і актывізуе ахоўныя сілы арганізма ў перыяд пад'ёму інфекцыйных захворванняў;
  • прыводзіць у парадак работу нервовай сістэмы;
  • забяспечвае прыліў сіл, спрыяючы тым самым павышэнню працаздольнасці;
  • узмацняе лібіда;
  • узнімае настрой.

На карысць умераных доз алкаголю гавораць і вынікі некаторых даследаванняў. Напрыклад, адно з іх паказала, што людзі з анеміяй, якія на працягу пэўнага часу рэгулярна перад сном выпівалі палову бакала (50 мл) чырвонага віна, сталі менш пакутаваць ад галавакружэнняў, мігрэняў і гіпатаніі. У ходзе яшчэ аднаго эксперыменту ўстаноўлена, што тыя, хто на працягу дня дазваляе сабе келіх віна, на 30% менш схільныя да набору лішняй вагі. У жанчын наладзіўся менструальны цыкл і зніклі высыпанні на твары.

Вучоныя з горада Зютфен (Галандыя) пайшлі яшчэ далей: на працягу 40 гадоў яны вялі назіранне за ладам жыцця і станам здароўя амаль 1,4 тысячы мясцовых жыхароў. Атрыманыя вынікі дазволілі даследчыкам вывесці прымальную і адносна бяспечную дозу алкаголю – не больш за 20 мл абсалютнага алкаголю ў дзень (прыкладна 50 мл віна ці 0,5 л піва мацункам да 4%). Прычым найменш шкодным сярод алкагольных напояў прызнана менавіта чырвонае віно. І гэтаму можна знайсці разумнае тлумачэнне, калі ўлічыць нутрыентны склад напою. Натуральнае вінаграднае віно змяшчае фруктозу, антыаксіданты, вітаміны групы В і К, на якія багаты вінаград.

Улічваючы ўсё вышэй пералічанае, традыцыйны тост «За здароўе!» цалкам можа мець пад сабой практычнае прымяненне.

 
Уладзімір Максімчук
Вядучы навуковы супрацоўнік аддзела наркалогіі РНПЦ псіхічнага здароўя, к.м.н., дацэнт
Але рыса, за якой станоўчы ўплыў алкаголю ператвараецца ў пагібельны, настолькі тонкая, амаль нябачная, што яе лёгка пераступіць. І алкаголь адназначна не той прадукт, які дае тым больш карысці, чым больш яго ўжываеш. Каб нікога не ўводзіць у зман, адразу трэба сказаць: бяспечнай дозы не існуе ў прынцыпе. Сусветная арганізацыя аховы здароўя ўжо адмовілася ад такога вызначэння і выкарыстоўвае больш набліжаную да рэальнасці тэрміналогію: доза нізкай, сярэдняй і высокай рызыкі развіцця ўскладненняў ад ужывання алкаголю. Гэта значыць, рызыка ёсць у любым выпадку пры любой дозе.

Пі, ды ведай меру

Давайце на хвілінку вернемся да станоўчых эфектаў ад умеранага ўжывання алкаголю.

  • Так, мінімальныя дозы напояў з градусам спрыяюць сінтэзу гармону радасці – дафаміну. Адсюль прыліў сіл, прыўзняты настрой, бадзёрасць. Але, умоўна кажучы, кропляй больш – і алкаголь пачынае аказваць прама супрацьлеглае дзеянне: прыгнятальнае і тармозячае, выклікаючы плаксівасць, раздражняльнасць і нават агрэсію.
  • Так, палова бакала віна паляпшае апетыт. Але актыўнае выдзяленне салянай кіслаты ў страўніку пры недастатковым аб'ёме ежы, якую яна зможа перапрацаваць, прыводзіць да таго, што кіслата накіроўвае сваё дзеянне на сценкі страўніка, правакуючы гастрыт і ўтварэнне язвы.
  • Так, «тэрапеўтычная» доза алкаголю пашырае сасуды і нармалізуе ціск. Але яе перавышэнне адразу ж пачынае працаваць у адваротным кірунку, наносячы шкоду сэрцу і сасудам. І вось ужо «лекі», якія павінны былі абараніць ад інфарктаў і інсультаў, рассцялілі да іх чырвоную дывановую дарожку.
  • Так, крыху алкаголю распальвае страсць і ўзмацняе лібіда. Але крок убок – і меркаваная ноч кахання пагражае скончыцца поўным фіяска.
  • Так, ёсць пэўны ліміт алкаголю, які арганізм здольны абясшкодзіць без якіх-небудзь сур'ёзных наступстваў: ні шкоды, ні ранішняга пахмелля. Але гэта ў любым выпадку нагрузка на печань, якой даводзіцца нейтралізоўваць таксіны, без якіх цалкам можна было б абысціся.
  • Так, чарка гарэлкі ў выглядзе травяных або ягадных настоек перад сном – упадабаны «дзедаўскі» метад для барацьбы з прастудай. І ён сапраўды здольны палегчыць сімптомы. Але пры гэтым ніяк не ўплывае на крыніцу інфекцыі, цячэнне захворвання. А ў некаторых выпадках нават «бяспечная» доза можа пагоршыць стан і зацягнуць працэс выздараўлення.

І, нарэшце, самае галоўнае.

 
Уладзімір Максімчук
Вядучы навуковы супрацоўнік аддзела наркалогіі РНПЦ псіхічнага здароўя, к.м.н., дацэнт
Умоўна прымальнай дозай алкаголю з нізкай рызыкай ускладненняў (пры якой можна назіраць нават нейкі станоўчы эфект) прынята лічыць 20 мл абсалютнага алкаголю – 2 сталовыя лыжкі. Але гэтае правіла працуе толькі ў дачыненні да абсалютна здаровых дарослых людзей! І зусім не тычыцца дзяцей і падлеткаў – для іх любая доза шкодная і катэгарычна супрацьпаказаная. Для людзей з залежнасцю ад алкаголю таксама не існуе бяспечных доз – у іх сітуацыі пагібельная нават кропля. Для ўсіх астатніх адносна бясшкодную дозу неабходна разлічваць індывідуальна, улічваючы рост, вагу, узрост, стан здароўя і працу ферментаў, якія адказваюць за расшчапленне этанолу ў арганізме. Пры гэтым гарантый поўнай бяспекі ўсё роўна не будзе. Рэгулярнае ўжыванне нават мінімальных доз алкаголю вядзе да развіцця залежнасці.

Ну і апошняе. Калі ўжо выбіраеце ў якасці антыдэпрэсанту і лекаў алкаголь, аддайце перавагу віну. Не тым мацаваным напоям, якія ўяўляюць сабой грымучую сумесь спірту, парашковых дадаткаў і кансервантаў, а хатняму натуральнаму віну на аснове вінаграднага соку. Але самае правільнае рашэнне, калі стомленасць, нікуды не варты настрой і дрэннае самаадчуванне сталі вашымі сталымі спадарожнікамі, – ісці да ўрача. Існуе велізарная колькасць куды больш эфектыўных і бяспечных метадаў, здольных вярнуць смак і паўнату жыцця без ужывання спіртнога. Таму што алкаголь – тыя лекі, якія ператвараюцца ў яд ад адной лішняй кроплі. І тут справа такая: лішняй цалкам можа аказацца самая першая кропля.

Вы маеце права ведаць усю праўду пра алкаголь

https://bel.24health.by/u-vas-est-pravo-znat-vsyu-pravdu-ob-alkogole/

Матэрыялы на сайце slushna.by носяць інфармацыйны характар і прызначаныя для адукацыйных мэтаў. Інфармацыя не павінна выкарыстоўвацца ў якасці медыцынскіх рэкамендацый. Ставіць дыягназ і прызначае лячэнне толькі ваш урач. Рэдакцыя сайта не нясе адказнасці за магчымыя негатыўныя наступствы, якія ўзніклі ў выніку выкарыстання інфармацыі, размешчанай на сайце slushna.by

0 26

Журналіст. Вышэйшая адукацыя. Сябра Беларускага саюза журналістаў. Стаж працы ў прафесіі – 20 гадоў. Беларуска. Нарадзілася ў г.Ганцавічы Брэсцкай вобласці. У 2001 годзе скончыла факультэт журналістыкі Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта па спецыяльнасці «Журналістыка». Працавала спецыяльным карэспандэнтам аддзела эканомікі газеты «Беларуская ніва», аглядальнікам аддзела пісьмаў, аглядальнікам аддзела сацыяльных праблемаў газеты «Савецкая Беларусь» (зараз – «Выдавецкі дом «Беларусь сёння»). З 2016 года – карэспандэнт уласны аддзела інтэрнэт-праектаў РУП «Рэдакцыя газеты «Медыцынскі веснік». З 2000 года з'яўляецца сябрам Беларускага саюза журналістаў (БСЖ). У 2002 годзе стала лаўрэатам прэміі БСЖ за лепшую журналісцкую працу. У 2017 годзе – лаўрэатам прэміі БСЖ «Залатое пяро».