Архив постов: Лістапада 2019

А як вы ставіцеся да бодзіпазітыву і мадэляў плюс-сайз на вокладках модных часопісаў?

Калі вы адмарозілі рукі, можна іх сагрэць у падпахавых упадзінах ці ў пахвіннай вобласці, дадаў эксперт.

Адубелі ногі? Не варта здымаць абутак на вуліцы і расціраць ступні. Лепш папярэдне зайсці ў цёплае памяшканне. Цалкам магчыма, што траўма мацней, чым уяўляецца, ногі літаральна за лічаныя хвіліны ацякуць і пасля не ўлезуць у абутак.

У выпадку, калі вы доўгі час знаходзіцеся на вуліцы і не адны, пажадана паглядаць адзін на аднаго. Заўважылі, што скура на шчоках, носе ці вушах збялела, паведаміце пра гэта свайму таварышу або блізкаму. Чалавек не заўсёды адчувае боль або тое, што ён што-небудзь адмарозіў.

Убачылі, што чалавек ляжыць на вуліцы, – не праходзьце міма. Выклікайце хуткую медыцынскую дапамогу ці паспрабуйце адвесці яго ў цёплае памяшканне. Не заўсёды прычынай таго, што чалавек ляжыць, з'яўляецца алкагольнае ап'яненне, магчыма, ён страціў прытомнасць.

Падпісвайцеся на наш канал у Telegram, групы ў Facebook, «УКантакце», у «Аднакласніках» – і будзьце ў курсе свежых навінаў! Толькі цікавыя відэа на нашым канале YouTube, далучайцеся!

Такі цікавы звычай існаваў даўней у нашых продкаў 29 лістапада. Але ж ніхто не замінае нам яго адрадзіць альбо завесці наноў, праўда?! З прыемнымі людзьмі заўсёды і пагутарыць прыемна. Нават калі асаблівага частавання ў вернікаў не прадбачыцца, бо Калядны пост з учора распачаўся.

Але ж у госці мы не толькі частавацца ходзім, праўда? Ці, як даўней было, тэлевізар паглядзець. А менавіта па цяпло чалавечых стасункаў.

Дык вось каб узяць – ды адкласці падалей усе справы… неадкладныя :). І патэлефанаваць сябрам, родзічам, знаёмым… Маўляў, а давайце разам гарбаты пап’ём? Пакінем свае асабістыя «ўмацаванні» (хаты і кватэры) і правядзём вечар за прыемнай гутаркай. Хто «за»?

І не трэба доўгіх прыгатаванняў ды закупаў! Па-першае, гэта не фэст на некалькі гадзін. А па-другое… Есці на ноч шкодна для здароўя, памятаеце?! Ды і экспромт – ён заўсёды нядрэнна атрымліваецца. За тым рэдкім выключэннем, калі ў халадзільніку сапраўды мыш павесілася… 🙂 Але ж можна абысціся і без запасаў з халадзільніка.

Зрэшты, вырашае кожны сам. Я проста пра ідэю распавяла. Прычым не сваю, а нашых продкаў! «Худы Мацвей, калі не ўгасціў гасцей», – заўважалі яны.

Цікавае ў іх падчас Мацвеева дня і меркаванне пра тых гасцей было. Не сакрэт, што сярод іх трапляюцца не тое што нязваныя – непажаданыя. І што ж рабіць?

А знешне не паказваць, што чалавек вам непрыемны. Прыняць, накарміць, пагутарыць. А вось пасля ўжо, калі правялі… Раілі памыць падлогу, уваходныя дзверы, прычым святой вадой. Хм… Не ведаю… Цікавыя яны ўсё ж, даўнія ўяўленні, успрыманні ды вераванні.

Затое калі вы чакаеце дарагога госця, а ён усё не ідзе, дык раяць уваткнуць булаўку ў ручку веніка зверху і паставіць венік ля ўваходу. А вось гэта цікава! Трэба будзе паспрабаваць як-небудзь… Спрацуе ці не?!

А якія яшчэ забароны ды забабоны існавалі ў гэты дзень? І што з іх мы можам пераняць?

Чамусьці (???) 29 лістапада забаранялася насіць рэчы чырвонага колеру. Не раілі сядзець на стале – да дрэнных навінаў. А хтосьці ўвогуле сядзіць на стале??? Навошта?

Забаранялася ў Мацвееў дзень свісцець у хаце, бо гэта магло прывесці… да прыходу тараканаў! Ну, тут і ўвогуле… Вядомае прыгадваецца: «Не свісці – грошай у доме не будзе!»

Цёплае надвор’е ў гэты дзень прадказвала халодную зіму. Забягаючы наперад… А на сёння якраз учора яшчэ перадавалі плюсавую тэмпературу ды дажджы.

Вось чаму зіма на Мацея «пацее». Бо калі да гэтага былі маразы, дык 29 лістапада чакаліся адлігі. Ну, нічога не скажаш. Усё пакуль ідзе па больш-менш звыкламу сцэнару…

Дарэчы, Мацвееў дзень называлі яшчэ Ветрадуем, бо звычайна моцныя вятры панавалі на яго. І гэта, прама скажам, не дужа прыемная інфармацыя. Бо асабіста ў мяне апошнім часам нос дужа чуйна рэагуе на ветранае надвор’е. Не хацелася б ізноў «падсаджвацца» на спрэй.

А заўтра ў нас, між іншым, Рыгор Зімаўказальнік! І нашы продкі ў гэты дзень… «закочвалі зіму». Як?! А куляліся ў снезе! 🙂

Нам бы 30-га лістапада знайсці столькі снегу! Я б пакулялася, бо давала ж нырца ў лісце… А вы?! 🙂 Пакуль жа – у чаканні зімы!

Рашэнне праблемы хатняга гвалту – даволі доўгі працэс, які патрабуе каардынацыі многіх ведамстваў і службаў. А яшчэ – павышэння ўзроўню граматнасці і адказнасці кожнага чалавека ў адносінах да сябе і сваіх блізкіх.

Добрая навіна: пры адказным падыходзе да свайго ладу жыцця нават такое грознае захворванне, як артроз, можа здацца. Падтрымкай на шляху выздараўлення стане «звычайная» малекула гіялуронавай кіслаты. Дрэнная навіна: «чароўнай таблеткі» не існуе. Для дасягнення эфекту патрэбныя не толькі ін'екцыі, але і асабісты актыўны ўдзел. Але ж актыўнае жыццё з рухам без болю таго вартае!

Па словах эксперта, за час рэалізацыі «метадонавай» праграмы большасць пацыентаў змаглі паспяхова рэсацыялізавацца ў грамадства: прайшлі навучанне, уладкаваліся на працу, стварылі або аднавілі сем'і, нарадзілі дзяцей…

Нягледзячы на тое, што стаўленне да праграмы замяшчальнай тэрапіі да гэтага часу неадназначнае, шматгадовы вопыт даказаў яе эфектыўнасць у прадастаўленні магчымасці нарказалежнаму пацыенту заставацца сацыяльна актыўным, пры гэтым не пакутаваць ад абстынентнага сіндрому і не адчуваць наркатычнай эйфарыі. Ёсць станоўчая дынаміка ў зніжэнні колькасці злачынстваў, звязаных з незаконным абаротам і ўжываннем наркотыкаў. А таксама ў памяншэнні рызыкі распаўсюджвання сацыяльна-небяспечных інфекцый, такіх, як ВІЧ/СНІД.

Замяшчальная тэрапія метадонам праводзіцца бясплатна, але стаць удзельнікам праграмы можа не кожны нарказалежны.

Павінны быць выкананыя пэўныя ўмовы:

• дыягнаставаная наркатычная залежнасць на працягу 2 і больш гадоў;
• залежнасць ад наркотыкаў апіятнай групы;
• наяўнасць дакументаў, якія пацвярджаюць неэфектыўнасць іншых метадаў лячэння залежнасці;
• поўная адмова ад любых іншых апіёідаў, акрамя медыцынскай дозы метадону;
• пры наяўнасці ВІЧ-інфекцыі абавязковы прыём антырэтравіруснай тэрапіі.

Пры незахаванні або парушэнні дзвюх апошніх умоў нарказалежны аўтаматычна выключаецца з ліку ўдзельнікаў праграмы замяшчальнай тэрапіі.

Любая праграма рэабілітацыі нарказалежных – адкрытая або ананімная, бясплатная або платная, дзяржаўная ці грамадская – гэта вялікая комплексная праца, якая патрабуе адэкватных намаганняў ад кожнага яе ўдзельніка. Але вынік, як правіла, заўсёды залежыць толькі ад аднаго фактару – імкнення самога чалавека пачаць жыццё з чыстага ліста.

Усе фотаздымкі ўзятыя з адкрытых інтэрнэт-крыніц і носяць ілюстрацыйны характар.

https://bel.24health.by/sovremennye-metody-lecheniya-i-profilaktiki-narkoticheskoj-zavisimosti/

Падчас размовы абмяркоўвалі важнае мерапрыемства ў Віцебску – «Школа здароўя для анкапацыентаў і іх блізкіх», якое пройдзе там 29 лістапада, у гэтую пятніцу. А яшчэ – разважалі, як важна захоўваць бадзёрасць духу, пазітыўнае стаўленне да жыцця нават у цяжкіх сітуацыях, як заставацца актыўным і энергічным у халодную пару года. Прыгадалі таксама цікавыя факты пра колератэрапію і ўплыў колеравай гамы на настрой і стан чалавека.

Інфармацыйны партал «Здаровыя людзі» шчыра дзякуе выдатным вядучым праграмы «Настрой» Святлане Мятлевай і Віктару Шулешку за запрашэнне і ўвагу да нашага праекта і Цэнтра падтрымкі анкапацыентаў «У імя жыцця».

Слухайма запіс радыёэфіру! Гэта сапраўды цікава, пазнавальна і карысна!

А сказ такі: «І так ПіліП, і так ПіліП… І так ПатаП, і так ПатаП…» Ну, вы зразумелі? Паліндромы – словы, якія чытаюцца аднолькава і з пачатку, і з канца. І як толькі я пачую не такое ўжо і распаўсюджанае імя «Піліп», дык адразу прыгадваю менавіта гэта. Во якая ўласцівасць памяці! Сама дзіўлюся! 🙂

Але нават калі не так часта па-беларуску мы сёння чуем «Піліп», дык пра Піліпаў пост, я ўпэўнена, ведаюць многія. І не толькі вернікі. Сам пост надыходзіць якраз заўтра, 28 лістапада, акурат пасля Піліпавага дня, які прыпадае на сёння. Таму нашы продкі, можна сказаць, святкавалі 27 лістапада, прычым даволі шырока. І называлі яго па-іншаму Загавенне, Кудзеліца.

Паколькі да гэтага часу звычайна надыходзілі халады, дык частка хатняй жывёлы ішла пад нож. І на стале ў Піліпаў дзень было шмат страў з мяса. Стараліся наесціся «ў запас» (але ж мы будзем асцярожныя, так?!), бо з 28 лістапада надыходзіць 40-дзённы Піліпаўскі (Калядны) пост. У народзе ён вядомы больш як Піліпаўка. Памятаеце?! У Янкі Купалы: «У Піліпаўку воўк нема вые…»

А яшчэ гэты дзень адметны (вы ўжо здагадаліся?!) пэўнымі народнымі традыцыямі, звычаямі , назіраннямі за надвор’ем ды прыкметамі.

Паглядзеўшы наш прагноз надвор’я на заўтра, са здзіўленнем убачыла: туман. І што б гэта значыла?! Тут – мароз, а тут – туман… Але нашы продкі, аказваецца, гэтай з’яве 27 лістапада і не дзівіліся, а казалі: «Туман на Піліпа – да ўраджаю аўса, дождж – да пшаніцы». І яшчэ: «Калі ў плыні Піліпавак частыя пахмурныя дні і туман на дрэвах, дык чакай добрага ўраджаю збажыны; светлыя Піліпаўкі без туману прадвесцяць дрэнны ўраджай».

У гэты дзень жанчыны заканчвалі рыхтаваць ткацкае начынне. У прыватнасці, займаліся падрыхтоўкай кудзелі, рыхтаваліся да піліпаўскіх вячорак: «Прадзіся, кудзеля, на гэтай нядзелі», «Не напрадзеш зімою – не будзе чаго ткаць улетку», «Калаўрот не бог, а кашулю дае».

Адна з цікавых звычак у Піліпаў дзень – частаванне дамавіка. Нашы продкі верылі ў гэты добры дух. Як і ў тое, што «без дамавіка хата трымацца не будзе». І што менавіта ён спрыяе ва ўсіх справах і нават даглядае хатнюю жывёлу. Прычым калі ён пасябруе з сямейнікамі, дык у хаце будзе лад ды згода. «Каго палюбіць – таму служыць, быццам у кабалу да яго пайшоў. А ўжо каго не палюбіць, таго выжыве і са свету звядзе».

Дык вось наконт «не залюбіць»… А ведаеце, чым раней можна было раззлаваць дамавіка так, што ён пачынаў шкодзіць? Калі хтосьці лаецца (брыдкасловіць), гаспадыня кладзецца спаць без ніжняй бялізны (!!!), моцна кідаюць дровы ў хаце на падлогу… Во так! Бяром на ўзбраенне.

А вяртаючыся ў сёння… На Піліпа дамавіка задобрывалі, каб ён захоўваў свойскую жывёлу. Бо наперадзе зіма, маразы, усякае магло здарыцца. Таму сёння трэба абавязкова паклікаць дамавіка на вячэру. А тое, што пасля яе застанецца, пакінуць да заўтра, накрыўшы сурвэткай. Лічыцца, што ён прыйдзе і пад’есць.

Калі яму спадабаецца, дык дамавік… нанясе шмат снегу, каб накрыць пасевы і захаваць іх да вясны! Вось заадно і паглядзім, ці задобрываў хто дамавіка! Як снег пойдзе, значыць, так. 🙂

Жарты жартамі… Але, як сцвярджаюць, усё бывае ў гэтым жыцці. Нават тое, чаго, у прынцыпе, быць не можа.

Яшчэ нашы продкі лічылі гэты дзень зазімкам – пачаткам зімы. Таксама паглядзім, ці спрацуе даўняя прыкмета-назіранне сёлета. А вось што пераняць з таго, чым яны займаліся ў Піліпаў дзень, кожны з нас традыцыйна вырашае сам…

Двух меркаванняў быць не можа!

Катэгарычныя ў сваім стаўленні да вакцынацыі замежныя эксперты: дацэнт кафедры неадкладнай медыцыны Піцбурскага медыцынскага ўніверсітэта (ЗША) Сяргей Слінько і кіраўнік Вільнюскага неанаталагічнага цэнтра Дзіцячай бальніцы пры Вільнюскім універсітэце (Літва) Арунас Любшыс. Ім слова.

– Ну, давайце прыгадаем, як чума ў свой час «выкасіла» траціну Еўропы, – прапаноўвае Сяргей Слінько. – Так што ў пытанні вакцынацыі нават двух меркаванняў быць не можа: адназначна – за. Тыя, хто выступае супраць і нясе гэта ў масы, – проста шарлатаны. Так, рызыкі, якія выклікае вакцынацыя, маюцца. Але тут справа ўрачоў растлумачыць, што тыя долі працэнта, якія існуюць у асацыяцыі вакцынаў з пэўнымі ўскладненнямі, у адносінах да іх карысці – нікчэмныя.

У мяне быў выпадак, калі я праходзіў ардынатуру ў клініцы Цынцынаці. Прывезлі дзіця, 5 гадоў, ратавалі ад бактэрыяльнага менінгіту. Пры аналізах выявілі ў яго бактэрыю інфлюэнца, якая была «прыбітая» яшчэ ў 80-х гадах. Гэтая бактэрыя, між іншым, адказная за 90% бактэрыяльных менінгітаў. Аказалася, што ў дзіцяці ёсць старэйшы брат з аўтызмам. Мама, наслухаўшыся тэлевізара і начытаўшыся інтэрнэту пра тое, што аўтызм магчыма звязаны з вакцынацыяй, адмовілася прышчапляць малодшага. Дзіця згарэла за лічаныя гадзіны, нягледзячы на дапамогу, што аказвалася. Інфекцыі не было 30 гадоў! Непрышчэплены малыш проста апынуўся мішэнню, па якім яна стрэліла, як з буйнакалібернага кулямёта.

Цяпер шмат «разумных самародкаў», якія вядуць блогі, запошчваюць розную адсябеціну, а па сутнасці адказнасці за гэта не нясуць. І рэлігійныя кампаненты маюць месца. Амерыка вельмі рэлігійная краіна, так што ўсё залежыць ад таго, наколькі «ўсё ў руках бога». Калі сапраўды  ўсё, дык справа пускаецца на самацёк. Так што «антыпрышчэпшчыкі» – гэта велізарная праблема і для Амерыкі. Тым больш, цяпер чакаюцца ўспышкі адзёру ва ўсім свеце.

Даводзіцца змагацца. У некаторых штатах такія кансерватыўныя законы, што без прышчэпак не пусцяць у школу. Непрышчэпленыя дзеці вучацца дома.

Што тычыцца прышчэпкі ад грыпу. Ёсць катэгорыя дзяцей, якім дакладна дапамагае вакцынацыя супраць грыпу: гэта дзеці з хранічнымі рэспіраторнымі захворваннямі, астматыкі... Ім адназначна паказана. Я таксама вакцынуюся ўжо шмат гадоў, паколькі працую ў бальніцы, дзе вялікі паток людзей. І не памятаю, калі хварэў апошні раз.

– Вядома, свядомая адмова ад вакцынацыі – гэта проста каменнае стагоддзе, – зазначае Арунас Любшыс. – Мушу канстатаваць, на жаль, што ў Літве за мінулы год была зафіксаваная рэкордная за апошнія 50 гадоў колькасць дзяцей, хворых на адзёр. Гэта сталася следствам колькасці адмоваў ад прышчэпак, якая расце.

Урад спрабуе прымаць розныя меры, у тым ліку разглядаючы пытанне пра забарону наведвання невакцынаванымі дзецьмі дзіцячых садоў і школ.

Калі казаць пра вакцынацыю ад грыпу, дык і тут я на баку прышчэпкі. Грып дае вялікую колькасць ускладненняў, якія прыводзяць ажно да інваліднасці і смяротнага зыходу.

Пабочныя эфекты (пры наяўнасці), звязаныя з вакцынацыяй, не ідуць ні ў якое параўнанне з тымі ўскладненнямі, якія ўзнікаюць у непрышчэпленых людзей, няхай гэта будуць дарослыя або дзеці. Так што дыскусій з гэтай нагоды нават быць не павінна. Вядома, нам, урачам, трэба адукоўваць грамадства, пераконваць у тым, што рабіць прышчэпкі неабходна. Але ў першую чаргу свядомасць павінен праявіць сам чалавек, рэальна ацэньваючы наступствы неабдуманых рашэнняў не толькі для сябе, але і для навакольных.

У лістападзе такія акцыі прайшлі ўжо двойчы. 6 лістапада ў самых буйных і ажыўленых гіпермаркетах, гандлёвых цэнтрах і ўніверсальных крамах валеолагі, гігіеністы, псіхолагі працавалі з наведвальнікамі і адукоўвалі іх па тэме здароўя, шкодных звычак і прафілактыкі захворванняў. 20 лістапада такія мерапрыемствы прайшлі ў аптэках і на прамысловых прадпрыемствах.

Праект «Цані сваё здароўе!» існуе не толькі для прафілактыкі шкодных звычак. Кожны, хто вырашае ўзяць удзел у акцыі, можа атрымаць індывідуальнае кансультаванне па пытаннях хваробаў сістэмы кровазвароту. Усім удзельнікам прапануюць запоўніць анкеты па раннім выяўленні сардэчна-сасудзiстых захворванняў.

Вядома, шмат у каго ёсць свае ўрачы, да якіх яны звяртаюцца не першы год. Але ёсць і такія людзі, у якіх не хапае часу для паходу да ўрача і чакання ў чарзе. Хтосьці выпадкова аказваецца на месцы правядзення акцыі і згаджаецца пагутарыць з урачом з цікавасці, а хтосьці з энтузіязмам падыходзіць да пытання, бо ведае, што яго ці яе турбуе.

Падчас правядзення акцыі да ўрачоў паступаюць розныя пытанні. Бываюць і цікавыя выпадкі. Напрыклад, урачы, якія працуюць на аб'екце ў гандлёвым цэнтры «Дана мол», ужо прывыклі: штораз да іх прыходзіць адна і тая ж наведвальніца. Паміж сабой яны па-добраму называюць яе «бабуля Рыма». А 2-га кастрычніка ў яе нават узялі каментар для сюжэту канала СТВ.

Нашы супрацоўнікі не проста вымяраюць ціск і маюць стасункі з удзельнікамі. Па скаргах людзей урачы спрабуюць выявіць магчымыя захворванні і ўжо па сваіх падазрэннях накіроўваюць на кансультацыю ў паліклініку.

За 9 месяцаў 2019 года адбылося 1713 мерапрыемстваў, прысвечаных прафілактыцы неінфекцыйных захворванняў. 570 тысяч людзей прайшлі анкетаванне. 512,5 тысячы адзначылі ў сябе розныя фактары рызыкі (курэнне, празмернае ўжыванне алкаголю, залішняя маса цела, нерацыянальнае харчаванне, нізкая рухальная актыўнасць).

Больш за 604 тысячы чалавек вымералі артэрыяльны ціск у прафесіяналаў. У 503 тысяч былі выяўленыя фактары рызыкі артэрыяльнай гіпертэнзіі (АГ). У 379 тысяч адзначаны павышаны артэрыяльны ціск. 39 тысячам удзельнікаў была аказаная неадкладная дапамога. 284 тысячы чалавек былі навучаныя навыкам вымярэння артэрыяльнага ціску. 314 тысяч атрымалі індывідуальнае кансультаванне.

80 тысяч чалавек былі накіраваныя на кансультацыю да спецыялістаў (кардыялогія – 25 тысяч, тэрапеўт – 38 тысяч, іншы профіль – 17 тысяч).

6464 – колькасць інфармацыйнага матэрыялу па фактарах рызыкі неінфекцыйных захворванняў, распаўсюджанага за час правядзення акцыі.

Фота забяспечана гарадскім Цэнтрам здароўя.